Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η ΩΜΗ ΚΑΙ ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ 1.000.000 ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ


11 Μαρτίου 2011


Δεν καίει μόνο ο ήλιος σου.

Σκοτώνει κιόλας Μάρτη. Θεέ

ας μην είχε ξημερώσει αυτός ο μήνας.



Krima to paidi


Ανώνυμος είπε...
kouragio sthn oikogeneia tou!!

Ανώνυμος είπε...
krima kai pali krima kai sta dyo paidia pou exasn thn maxh me thn zwh....sto 2011 kai akoma thrhnoume astunomikous....

Ανώνυμος είπε...
Epitelous as teleionoume me aytin tin eisagomeni eglimatikotita.As einai elafry to xwma poy tha skepasei ta pallikaria kai as einai megalos o Theos odigwntas kapoious allous astynomikous sta ixni kai ston idio(kai xeirotero as mou epitrapei) THANATO ...Kammia fylaki(pou tous taizei kiolas)na min vrethei gia ta ktini.

Αυτά είναι λίγα μόνο από τις εκατοντάδες χιλιάδες σχόλια που ο ελληνικός λαός ανέβασε όταν σκοτώθηκαν οι δύο νεαροί αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ. Αυτός ο πονεμένος λαός, ο βασανισμένος, που ξέρει να αγαπάει τα παιδιά του. Που θεωρεί πως για ένα κομμάτι ψωμί, για ένα μισθό της πείνας, οι αστυνομικοί διακινδυνεύουν τη ζωή τους.
29 Ιουνίου 2011

Μα πώς γίνεται κι αυτά τα παιδιά, σήκωσαν τα γκλομπ και άνοιξαν κεφάλια; Πώς γίνεται να πετάνε απαγορευμένα χημικά; Γιατί πέταξαν κοτρώνες σε αυτούς τους ανθρώπους που πριν λίγους μήνες έκλαψαν το χαμό των αστυνομικών; Πώς τόλμησαν τελικά να σηκώσουν χέρι πάνω στον ίδιο τους τον πατέρα, στην ίδια τους τη μάνα; Γι’ αυτόν τον ίδιο μισθό πείνας; Ή γιατί τους αρέσει η δουλειά τους, το προνόμιο που τους δίνει η στολή να πετσοκόβουν ανθρώπους; Με ντροπή απέραντη είδαμε τα ΜΑΤ να συνεργάζονται με προβοκάτορες για να διαλύσουν ένα λαό ειρηνικό. Είδαμε να σηκώνουν τον περιβόητο εξοπλισμό τους, τα γκλομπ, και να τα κατεβάζουν σε άοπλους ανθρώπους που τους πλησίαζαν, αν είναι δυνατόν, με εμπιστοσύνη…Εμπιστοσύνη πως δεν μπορεί, κάτω από τη στολή και το κράνος, άνθρωπος είναι κι αυτός. Ίσως και να μην είναι όμως…ίσως να είναι στυγνοί δολοφόνοι που περιμένουν μόνο μια διαταγή για να σκοτώσουν. Φέρουν το ίδιο ποσοστό ευθύνης με τους ανεκδιήγητους πολιτικούς που διέταξαν την εκκένωση της πλατείας με όποιο κόστος. Και το κόστος ήταν μεγάλο. Όχι μόνο σε τραυματίες. Στις 29 Ιουνίου στην Πλατεία Συντάγματος ξεψύχησε αβοήθητη η αυταπάτη μας πως ζούμε σε δημοκρατία. Οι φονιάδες της είναι πια επικηρυγμένοι από τον ελληνικό λαό και καταζητούνται.

















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου