Αντώνη χρυσέ μου, από τώρα; Δε θα κάτσεις λίγο στη Θεσσαλονίκη να σε καμαρώσουμε; Έλα, μείνε λίγες μέρες, έχουμε τόσα να πούμε. Θα σου δώσουμε και μπουγάτσα. Έχουμε μπουγάτσα με αυγά, με γιαούρτι, με πέτρες και ότι άλλη γέμιση φανταστείς. Ειδικά για σένα. Να μη σε περιποιηθούμε λιγάκι;
Τι θα πει Αντώνη μου, δεν έχεις τι να πεις στον κόσμο; Πως δεν έχεις. Μας έκανες τόσα πολλά σε τόσες λίγες μέρες. Έκλεψες τα εισοδήματα μας, μας χαράτσωσες άγρια, έκανες πογκρόμ εναντίον των μεταναστών, απολύεις χιλιάδες, χάρισες την Αγροτική και τώρα θα χαρίσεις τα υπόλοιπα. Α, δεν μπορεί κανείς να πει ότι αδράνησες. Εργάστηκες σκληρά σαν δήμιος, για τα συμφέροντα της Τρόικας.
Αντωνάκη μου, τόσο φοβάσαι πια; Φοβάσαι το γιαουρτάκι κοτζάμ μαντράχαλος; Θα σου κάνει καλό και στο μάτι βρε