Την Ελλάδα αγαπώ αλλά και σένα
Μ΄ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό
Τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα
Τον καθάριο της θυμίζουν ουρανό.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης,
μαθητής ετών 17,
λίγο πριν από την αγχόνη του «Βρετανικού Δικαίου» Η Ελλάδα
είναι και επίσημα δέσμια των δανειστών της από χθες, με τα ατσάλινα δεσμά του Βρετανικού Δικαίου.
Ενός «Δικαίου» που δημιουργήθηκε για να εξασφαλίσει την κυριαρχία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας επάνω στις αποικίες της.
Τώρα η Βρετανία μπορεί να μην είναι πλέον η κραταιά ιμπεριαλιστική δύναμη, αλλά το δίκαιο αυτό έμεινε ενεργό προς χρήση των νέων κατακτητών των Εθνών.
Ένα πολύτιμο εργαλείο υποδούλωσης, ισχυρότερο από οποιαδήποτε αλυσίδα σκλαβιάς αγκάλιασε με το παγωμένο του άγγιγμα την Ελλάδα του 2012, «αναίμακτα» κοινοβουλευτικά.
Μην αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα του πολιτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να υπάρχει αυτό το δίκαιο εν ισχύι.
Όσο υπάρχει η παγκόσμια αδικία, η τρομοκρατία του ισχυρού στον ανίσχυρο, τόσο θα υπάρχουν και τα «εργαλεία» για να δίνουν την νομική βάση στην εκμετάλλευση, στην ρευστοποίηση των Εθνών, στην κονιορτοποίηση των ανθρώπων για να φουσκώνουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των παγκόσμιων τοκογλύφων...
Αιώνια η μάχη του Ελληνισμού
Η μάχη του Ελληνισμού με τις ορδές των αποικιοκρατών - τοκογλύφων όμως, δεν είναι σημερινή. Κρατά από τα βάθη των αιώνων, από τότε που ο Ελληνικός πολιτισμός όρθωσε ανάστημα ενάντια στην βαρβαρική κτηνωδία των απολίτιστων εισβολέων. Η Ελλάδα αποτέλεσε τον φάρο της Ελευθερίας, την ασπίδα του αδυνάτου απέναντι στο άδικο του ισχυρού.
Γι' αυτό και η Ελλάδα γνώρισε καλά τον «ανθρωπισμό» του Βρετανικού Δικαίου από τα πρώτα της βήματα μετά την απελευθέρωση.
Το Βρετανικό Δίκαιο ήταν αυτό που υποδούλωσε το νέο ελληνικό κράτος με τα τοκογλυφικά δάνεια μέσα στους αιώνες.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» των ιμπεριαλιστών εξέθεσε την Ελλάδα και την οδήγησε στις λανθασμένες αποφάσεις του αμφιλεγόμενου διοικητή Σμύρνης Νικολάου Στεργιάδη και στις εμμονές για τη συνέχιση της εκστρατείας στην ενδοχώρα της Ανατολίας.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» απέρριψε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, το χειμώνα του 1940, για την έναρξη της συμμαχικής αντεπίθεσης από τη χώρα μας με την υποστήριξη της ακμαίας γεωργίας και βιομηχανίας της χώρας.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» έπεισε τον βασιλέα Γεώργιο Β’ να μεταφέρει την ακέφαλη κυβέρνηση του 1941 και τον χρυσό της Ελλάδος στην υπό βρετανική επιρροή Αλεξάνδρεια, σκηνοθετώντας την παράδοση της Ελλάδος στους Ναζί.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» κατέστειλε την εθνική ανταρσία υπερήφανων στελεχών του τότε Βασιλικού Ναυτικού στην Αλεξάνδρεια το 1943, με δοτά στρατοδικεία και άλλες απρέπειες εις βάρος της αξιοπρέπειας των Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών.
Το Βρετανικό Δίκαιο ήταν αυτό που ισοπέδωσε τον Πειραιά στα περιβόητα «Πατσιφικά», όταν γυναικόπαιδα πέθαιναν από τα Βρετανικά κανόνια για να πάρει ο φίλος του Ρότσιλντ, Δαϋίδ Πατσίφικο τα «οφειλόμενα».
Το «Βρετανικό Δίκαιο» αιματοκύλισε την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944 όταν ο συνταγματάρχης Σκόμπυ αντικατέστησε την ελληνική κυβέρνηση και λειτούργησε ως έπαρχος αποικίας, οδηγώντας τη χώρα στον παραλογισμό και την αδελφοκτονία του Εμφυλίου. Τα φωτογραφικά ντοκουμέντα υπάρχουν…
Το «Βρετανικό Δίκαιο» δεν επέτρεψε τη διαλεύκανση της υποθέσεως δολοφονίας του δημοσιογράφου Πολκ στη Θεσσαλονίκη το 1948.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» οδήγησε την Ελλάδα στις αγκάλες του θείου Σαμ το 1951, στην παράδοση χέρι με χέρι από τον Σκόμπυ στον Πιουριφόϋ και την «πονηρή» εκτέλεση του Μπελογιάννη με έξι συντρόφους του κατόπιν ενεργειών του στρατοδίκη Γεωργίου Παπαδόπουλου…
Το Βρετανικό Δίκαιο όμως ήταν και αυτό που οδηγούσε μαθητούδια Ελληνόπουλα της Κύπρου στα βασανιστήρια και την αγχόνη.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» αιματοκύλισε τον αγώνα της ΕΟΚΑ για Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα το 1955 και έπεισε τις ηγεσίες των Αθηνών και της Λευκωσίας για τα τετελεσμένα του 1959 στη Ζυρίχη.
Το δράμα του κυπριακού Ελληνισμού
“Τσέρω ποιός είναι μα ε λαλέω τίποτα”. Αυτές τις… λέξεις τις ξεστόμισε ένα πεντάχρονο παιδί στους πάνοπλους Βρεταννούς ιμπεριαλιστές που έψαχναν έναν συγγενή του, τομεάρχη της ΕΟΚΑ. Άρχισαν τις νουθεσίες, έπειτα πήραν το παιδάκι στα κρατητήρια της Βασίλισσας και το επέστρεψαν στη μάνα του τυφλό από τα βασανιστήρια. Οι κραυγούλες του ακούγονταν όλη νύχτα σε μεγάλη απόσταση και θρυμμάτιζαν τις καρδιές των υπόδουλων – ελεύθερων ανθρώπων. “Ε λάλησα μανούλα” είπε περήφανο στη μάνα του. Τυφλό, κομματιασμένο, μα περήφανο, ΕΛΕΥΘΕΡΟ! Έτσι και ο Βαγορής, ο Ευαγόρας, έγραφε τα τελευταία λόγια στη μάνα του λίγο πριν νιώσει την γλύκα του Βρετανικού δικαίου...
«Και τη μάνα φιλώντας
την κοιτάζω να κλαίει.
Μάνα μην κλαις της λέω,
μάνα μην κλαις και κλαίω.
Κι όλο πάω και τρέχω»...
...και πέθανε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Το πολιτικό όνειδος
Σήμερα λοιπόν, η Ελλάδα βρίσκεται υπό το καθεστώς Βρετανικού Δικαίου, εθελόδουλα και με υπογραφές. Η δικαιολογία; «Μα γλιτώνουμε την σίγουρη χρεοκοπία, χωρίς όμως να εγγυηθούμε εάν θα την γλιτώσουμε οριστικά». Όπως ακριβώς το ρητό που λέει ότι οι Ήρωες πεθαίνουν μία φορά, οι προσκύνημένοι πεθαίνουν κάθε μέρα.
Εάν θα δικαιωθούν όσοι υπέγραψαν το Νέο Μνημόνιο, θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Το παρελθόν όμως είναι αδιάψευστος κριτής και δάσκαλος.
Αυτοί που αγωνίστηκαν και πέτυχαν να ελευθερώσουν πραγματικά την Ελλάδα, είχαν ένα και μόνο ρητό: «Καλύτερα μίας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Και δικαιώθηκαν από το δίκαιο το ανώτερο. Και από το Βρετανικό και από όποιο ανθρώπινο: τη Θεία Δίκη! Όπου υπογράφει ο Θεός, ο νόμος του ανθρώπου δεν μετρά και... «ο Θεός υπέγραψε για την ελευθερία της πατρίδος και δεν την παίρνει πίσω την υπογραφή του», όπως είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
http://www.newsbomb.gr
Μ΄ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό
Τα γαλάζια σου τα μάτια τα θλιμμένα
Τον καθάριο της θυμίζουν ουρανό.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης,
μαθητής ετών 17,
λίγο πριν από την αγχόνη του «Βρετανικού Δικαίου» Η Ελλάδα
είναι και επίσημα δέσμια των δανειστών της από χθες, με τα ατσάλινα δεσμά του Βρετανικού Δικαίου.
Ενός «Δικαίου» που δημιουργήθηκε για να εξασφαλίσει την κυριαρχία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας επάνω στις αποικίες της.
Τώρα η Βρετανία μπορεί να μην είναι πλέον η κραταιά ιμπεριαλιστική δύναμη, αλλά το δίκαιο αυτό έμεινε ενεργό προς χρήση των νέων κατακτητών των Εθνών.
Ένα πολύτιμο εργαλείο υποδούλωσης, ισχυρότερο από οποιαδήποτε αλυσίδα σκλαβιάς αγκάλιασε με το παγωμένο του άγγιγμα την Ελλάδα του 2012, «αναίμακτα» κοινοβουλευτικά.
Μην αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα του πολιτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να υπάρχει αυτό το δίκαιο εν ισχύι.
Όσο υπάρχει η παγκόσμια αδικία, η τρομοκρατία του ισχυρού στον ανίσχυρο, τόσο θα υπάρχουν και τα «εργαλεία» για να δίνουν την νομική βάση στην εκμετάλλευση, στην ρευστοποίηση των Εθνών, στην κονιορτοποίηση των ανθρώπων για να φουσκώνουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των παγκόσμιων τοκογλύφων...
Αιώνια η μάχη του Ελληνισμού
Η μάχη του Ελληνισμού με τις ορδές των αποικιοκρατών - τοκογλύφων όμως, δεν είναι σημερινή. Κρατά από τα βάθη των αιώνων, από τότε που ο Ελληνικός πολιτισμός όρθωσε ανάστημα ενάντια στην βαρβαρική κτηνωδία των απολίτιστων εισβολέων. Η Ελλάδα αποτέλεσε τον φάρο της Ελευθερίας, την ασπίδα του αδυνάτου απέναντι στο άδικο του ισχυρού.
Γι' αυτό και η Ελλάδα γνώρισε καλά τον «ανθρωπισμό» του Βρετανικού Δικαίου από τα πρώτα της βήματα μετά την απελευθέρωση.
Το Βρετανικό Δίκαιο ήταν αυτό που υποδούλωσε το νέο ελληνικό κράτος με τα τοκογλυφικά δάνεια μέσα στους αιώνες.Το «Βρετανικό Δίκαιο» των ιμπεριαλιστών εξέθεσε την Ελλάδα και την οδήγησε στις λανθασμένες αποφάσεις του αμφιλεγόμενου διοικητή Σμύρνης Νικολάου Στεργιάδη και στις εμμονές για τη συνέχιση της εκστρατείας στην ενδοχώρα της Ανατολίας.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» απέρριψε το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, το χειμώνα του 1940, για την έναρξη της συμμαχικής αντεπίθεσης από τη χώρα μας με την υποστήριξη της ακμαίας γεωργίας και βιομηχανίας της χώρας.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» έπεισε τον βασιλέα Γεώργιο Β’ να μεταφέρει την ακέφαλη κυβέρνηση του 1941 και τον χρυσό της Ελλάδος στην υπό βρετανική επιρροή Αλεξάνδρεια, σκηνοθετώντας την παράδοση της Ελλάδος στους Ναζί.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» κατέστειλε την εθνική ανταρσία υπερήφανων στελεχών του τότε Βασιλικού Ναυτικού στην Αλεξάνδρεια το 1943, με δοτά στρατοδικεία και άλλες απρέπειες εις βάρος της αξιοπρέπειας των Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών.
Το Βρετανικό Δίκαιο ήταν αυτό που ισοπέδωσε τον Πειραιά στα περιβόητα «Πατσιφικά», όταν γυναικόπαιδα πέθαιναν από τα Βρετανικά κανόνια για να πάρει ο φίλος του Ρότσιλντ, Δαϋίδ Πατσίφικο τα «οφειλόμενα».
Το «Βρετανικό Δίκαιο» αιματοκύλισε την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944 όταν ο συνταγματάρχης Σκόμπυ αντικατέστησε την ελληνική κυβέρνηση και λειτούργησε ως έπαρχος αποικίας, οδηγώντας τη χώρα στον παραλογισμό και την αδελφοκτονία του Εμφυλίου. Τα φωτογραφικά ντοκουμέντα υπάρχουν…
Το «Βρετανικό Δίκαιο» δεν επέτρεψε τη διαλεύκανση της υποθέσεως δολοφονίας του δημοσιογράφου Πολκ στη Θεσσαλονίκη το 1948.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» οδήγησε την Ελλάδα στις αγκάλες του θείου Σαμ το 1951, στην παράδοση χέρι με χέρι από τον Σκόμπυ στον Πιουριφόϋ και την «πονηρή» εκτέλεση του Μπελογιάννη με έξι συντρόφους του κατόπιν ενεργειών του στρατοδίκη Γεωργίου Παπαδόπουλου…
Το Βρετανικό Δίκαιο όμως ήταν και αυτό που οδηγούσε μαθητούδια Ελληνόπουλα της Κύπρου στα βασανιστήρια και την αγχόνη.
Το «Βρετανικό Δίκαιο» αιματοκύλισε τον αγώνα της ΕΟΚΑ για Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα Ελλάδα το 1955 και έπεισε τις ηγεσίες των Αθηνών και της Λευκωσίας για τα τετελεσμένα του 1959 στη Ζυρίχη.
Το δράμα του κυπριακού Ελληνισμού
“Τσέρω ποιός είναι μα ε λαλέω τίποτα”. Αυτές τις… λέξεις τις ξεστόμισε ένα πεντάχρονο παιδί στους πάνοπλους Βρεταννούς ιμπεριαλιστές που έψαχναν έναν συγγενή του, τομεάρχη της ΕΟΚΑ. Άρχισαν τις νουθεσίες, έπειτα πήραν το παιδάκι στα κρατητήρια της Βασίλισσας και το επέστρεψαν στη μάνα του τυφλό από τα βασανιστήρια. Οι κραυγούλες του ακούγονταν όλη νύχτα σε μεγάλη απόσταση και θρυμμάτιζαν τις καρδιές των υπόδουλων – ελεύθερων ανθρώπων. “Ε λάλησα μανούλα” είπε περήφανο στη μάνα του. Τυφλό, κομματιασμένο, μα περήφανο, ΕΛΕΥΘΕΡΟ! Έτσι και ο Βαγορής, ο Ευαγόρας, έγραφε τα τελευταία λόγια στη μάνα του λίγο πριν νιώσει την γλύκα του Βρετανικού δικαίου...
«Και τη μάνα φιλώντας
την κοιτάζω να κλαίει.
Μάνα μην κλαις της λέω,
μάνα μην κλαις και κλαίω.
Κι όλο πάω και τρέχω»...
...και πέθανε ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Το πολιτικό όνειδος
Σήμερα λοιπόν, η Ελλάδα βρίσκεται υπό το καθεστώς Βρετανικού Δικαίου, εθελόδουλα και με υπογραφές. Η δικαιολογία; «Μα γλιτώνουμε την σίγουρη χρεοκοπία, χωρίς όμως να εγγυηθούμε εάν θα την γλιτώσουμε οριστικά». Όπως ακριβώς το ρητό που λέει ότι οι Ήρωες πεθαίνουν μία φορά, οι προσκύνημένοι πεθαίνουν κάθε μέρα.
Εάν θα δικαιωθούν όσοι υπέγραψαν το Νέο Μνημόνιο, θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Το παρελθόν όμως είναι αδιάψευστος κριτής και δάσκαλος.
Αυτοί που αγωνίστηκαν και πέτυχαν να ελευθερώσουν πραγματικά την Ελλάδα, είχαν ένα και μόνο ρητό: «Καλύτερα μίας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».
Και δικαιώθηκαν από το δίκαιο το ανώτερο. Και από το Βρετανικό και από όποιο ανθρώπινο: τη Θεία Δίκη! Όπου υπογράφει ο Θεός, ο νόμος του ανθρώπου δεν μετρά και... «ο Θεός υπέγραψε για την ελευθερία της πατρίδος και δεν την παίρνει πίσω την υπογραφή του», όπως είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
http://www.newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου