ότι η τεράστια και αλματώδης αύξηση της ανεργίας είναι προσχεδιασμένη από τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετεί αυτό το αληταριό που αυτοαποκαλείται "κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας" του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛαΟΣ, πώς αλλιώς να σας πω;
Όταν η προσφορά εργατικού δυναμικού γιγαντώνεται, ενώ η προσφορά θέσεων εργασίας συρρικώνεται, τότε αυτομάτως η ζυγαριά γέρνει υπέρ του προσφέροντος=του εργοδότη.
Ο οποίος έχοντας έξω απ την πόρτα του χιλιάδες ανέργους προσφέρει εργασία 400, 500 ευρώ, άνευ εργασιακών δικαιωμάτων, άνευ αδείας, άνευ ωραρίου και αν δεν τη δεχτείς εσύ, θα την δεχτεί κάποιος άλλος που θα έχει απόλυτη ανάγκη έστω κι αυτά τα ψίχουλα για να βγάλει το μήνα.
Και το προσφερόμενο εργατικό δυναμικό, διαθέσιμο να δουλέψει και για 400 ευρώ, ρίχνει κι άλλο το ύψος των μισθών.
Οι οποίοι από αναφαίρετο δικαίωμα μετατράπηκαν από τ καθεστωτικά παπαγαλάκια των ΜΜΕ σε..
. "μισθολογικό κόστος"!
Έγνε κόστος η αυτονόητη αμοιβή για την εργασία που προσφέρουμε!
Έτσι καταβαραθρώνονται τα εργασιακά δικαιώματα. Μας κάνουν ανέργους σκόπιμα για να μας έχουν σε μόνιμη κατάσταση απασχολήσιμων και δεκτικών να δεχτούμε και μαστίγιο ακόμα για να βγάλουμε το μήνα.
Έτσι λειτουργούν αυτοί οι αλήτες.
Δημιουργούν το πρόβλημα και μετά έρχονται και προσφέρουν έτοιμη και τη "λύση" του.
Αυτό λέγεται "Δόγμα του Σοκ", το οποίο υπηρετείται από τα Νεοφιλελεύθερα καθεστώτα παγκοσμίως.
Αλλά πού χρόνος για να σκεφτείτε όταν τον παίζετε όλη μέρα με το Dancing on ice?
Πού να βρείτε χρόνο να σκεφτείτε, να καταλάβετε όταν κάθεστε και παρακολουθείτε τις ειδήσεις του εκδοτικού τραστ;
Πώς να καταλάβετε και τα πιο απλά όταν αποκοιμιέστε την ώρα που σας βιάζουν;
Πώς να μη θεωρηθεί εικαζόμενη συναίνεση αυτό;
Το Κεφάλαιο είναι στα όπλα κι ακονίζει τα μαχαίρια
κι ο Λαός είναι στο κρεβάτι του και χασμουριέται.
Προωθείται από το Κυβερνητικό Λόμπι η εργασιακή σχέση εφεδρείας, δηλαδή να υπάρχει ένα μεγάλο δυναμικό απασχολήσιμων οι οποίοι να είναι σε μόνιμη κατάσταση διαθεσιμότητας και να τους φωνάζει ο εργοδότης για πέντε-έξι μήνες να διεκπεραιώσουν μια δουλειά, τηρώντας μια πεντάμηνη-εξάμηνη σύμβαση εργασίας και μετά πάλι ανεργία.
Χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Χωρίς αξιοπρεπείς αποδοχές.
Χωρίς δικαίωμα άδειας.
Χωρίς δώρο Χριστουγέννω ή Πάσχα.
Χωρίς επιδόματα.
Μόνο με ομηρεία.
Δε θα είμαστε πια εργαζόμενοι.
Παρά μόνο απασχολήσιμοι.
Γινόμαστε ένα μάτσο ανθρώπων κατάλληλων προς εργασία, πεταμένων στα καλάθια, απ' τα οποία θα διαλέγουν τα πιο φτηνά εργατικά χέρια.
Κίνα ρε μαλάκες! Κίνα!
Και αυτό το μέλλον υποστηρίζετε ρε αρχικορόιδα;
Αυτό;
Θα πάτε να ψηφίσετε αύριο-μεθαύριο όποιον προσκυνημένο βγει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ή μήπως τον Αντωνάκη το Σαμαρά ή μήπως τον Καρατζαφέρη;
Αυτούς που σχεδιάζουν έτσι τη ζωή σας και τη ζωή των παιδιών σας;
Και θα πάρετε στο λαιμό σας κι εμένα ρε;
Δεν έχετε το δικαίωμα!
Δε βλέπετε μπροστά σας από την αποβλάκωση;
Δε βλέπετε το εμετικό προφανές σχέδιό τους να σας τα παρουσιάζουν όλα αυτά ως αναπόφευκτα για να χάσκετε σαν ηλίθιοι και να τα αποδέχεστε, φοβισμένοι και πεπεισμένοι για το αναπόφευκτο;
Δε βλέπετε ότι σας βάζουν να βρίζετε όλους τους γύρω σας για να μη στρέψετε τη γροθιά σας προς εκεί που πρέπει;
Προς αυτούς;
Προς την πολιτική και οικονομική ελίτ;
Τυφλοί είστε;
Ναι τυφλοί είστε.
πηγηhttp://lalipouli.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου