βοήθεια ελικοπτέρων! Το έχει δει με τα μάτια του όταν, ως υπεύθυνος του ΔΝΤ, «διέσωζε» το Εκουαδόρ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που «διασώζει» την Ελλάδα σήμερα...
Ο Μπόμπι, την περίοδο της βασιλείας του στο Εκουαδόρ, φρόντισε να υποθηκεύσει τα μελλοντικά έσοδα της χώρας από το πετρέλαιο που θα πουλούσε μέσω αγωγού, ο οποίος δεν είχε καν κατασκευαστεί, προσφέροντας νέα δάνεια για την εξυπηρέτηση παλαιότερων. Με την τακτική αυτήν, την οποία εφαρμόζει κατά γράμμα και στην Ελλάδα, το Εκουαδόρ και οι πολίτες του υπήρχαν για να εξυπηρετούν το χρέος. Ένα χρέος διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να μη σβήνει ποτέ.
Σε τέτοιες καταστάσεις, σαν αυτήν που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα τα μνημόνια του κυρίου Μπόμπι και των εγχώριων και off-shore συνεργατών του, αυτό που σβήνει είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους. Πρώτα θύματα η Υγεία και η Παιδεία, που απευθύνονται στα πιο αδύναμα τμήματα της κοινωνίας. Ακολουθούν, στο θανατηφόρο σπιράλ της ύφεσης, τα μεσαία στρώματα. Και, αφού έχουν εξαντληθεί τα πάντα, έχουν μοιραστεί οι δουλειές, ο πλούτος, οι πόροι, όποιοι προλάβουν επιβιβάζονται στα ελικόπτερα...
Ζητούσαν απέλαση
Πριν από την επιβίβαση, οι επιτήδειοι έχουν κάνει τα κουμάντα τους. Στον Ισημερινό η οργάνωση ECUARUNARI, που υποστηρίζει τα δικαιώματα των αυτοχθόνων Κέτσουα, και η περιβαλλοντική οργάνωση Acciοn Ecolοgica ζήτησαν να... απελαθεί ο Τράα! Κι αυτό «λόγω ανάρμοστης χρήσης της ιδιότητάς του ως επισκέπτη και της παρακίνησης των εθνικών αρχών σε λήψη μέτρων ενάντια στο δημόσιο συμφέρον και την εθνική ασφάλεια».
Το διάστημα (μεταξύ 2002 και 2004 περίπου) που ο Μπομπ προΐστατο της αποστολής του ΔΝΤ στον Ισημερινό, η σύζυγός του Χιμένα Τράα μετείχε (ως... ανθρωπολόγος) σε επιτροπές αξιολόγησης προγραμμάτων που έτρεχε στον Ισημερινό η Διαμερικανική Τράπεζα Επενδύσεων μαζί με την Παγκόσμια Τράπεζα και αμερικανικές ΜΚΟ. Με τα προγράμματα αυτά οι ιθαγενείς έχασαν τα σπίτια που χρησιμοποιούσαν οικογενειακά επί αιώνες και αποκλείστηκαν από την πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό.
Δεν γνωρίζουμε αν η σύζυγος του Μπόμπι Τράα έχει βρει ανθρωπολογικό ενδιαφέρον αυτήν την περίοδο στην Ελλάδα. Έχουμε, ωστόσο, τη βεβαιότητα ότι τα «μεταρρυθμιστικά» προγράμματα που εκπονούν και εφαρμόζουν στην Ελλάδα ο Τράα και οι λοιποί επόπτες, θα προσφέρουν ευκαιρίες στους ικανότερους και πιο εκλεκτούς της ελεύθερης αγοράς. Αυτούς, δηλαδή, που ανταγωνιζόμενοι δίκαια μοιράζονται μεταξύ τους ό,τι αποδίδει χρήμα: τζόγο, νερά, ενέργεια, ορυκτό πλούτο, τουριστικά φιλέτα και πάει λέγοντας.
Η μεγάλη προσφορά του Μπόμπι και των συναδέλφων του επιτελών του ΔΝΤ και λοιπών ευαγών ιδρυμάτων, στην ελεύθερη οικονομία και τον ανταγωνισμό, δεν είναι απλώς ότι «ανοίγουν τις δουλειές» για τους ήδη μεγάλους παίκτες. Είναι ότι τους εξασφαλίζουν τις συνθήκες για να ψωνίσουν τζάμπα από την εκποίηση των χρεοκοπημένων κρατών, σαν την Ελλάδα σήμερα, το Εκουαδόρ, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη πρόσφατα, για να περιοριστούμε σε μερικές από τις περιπτώσεις όπου ο άνθρωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα είχε συμμετοχή.
Δεν είναι τυχαίο ότι προσφάτως το «Π» είχε γράψει για μια έκθεση του ΔΝΤ. Για να γίνει η δουλειά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η «πρόσληψη» ενός εκκαθαριστή. Στην ελληνική περίπτωση, για τον ρόλο αυτόν έχει επιλεγεί ο νυν τραπεζίτης - πρωθυπουργός. Αν αποτύχει, τα στυλώσει ή απλώς δεν σταθεί, θα κληθεί ο επόμενος. Προϋπόθεση, αν και όχι απαραίτητη, είναι η επίφαση νομιμότητας όλης αυτής της ξεδιάντροπης διαδικασίας ξεπουλήματος.
Τα προσχήματα αναλαμβάνουν να διασώσουν οι συμμετέχοντες, στηρίζοντες και συνυπογράφοντες μνημόνια και δανειακές συμβάσεις πολιτικοί αρχηγοί, οι οποίοι, κατά κανόνα, προλαβαίνουν να επιβιβαστούν στο ελικόπτερο...
Η έκθεση
Στις 27.10.2011 το «Π» αναφερόταν σε απόρρητη έκθεση του ΔΝΤ που περιέγραφε με λεπτομέρειες ένα σχέδιο για τον επιδιωκόμενο έλεγχο της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής.
Η έκθεση αναφέρει ότι στη μεταπολίτευση δημιουργήθηκε μια άρρηκτη αλυσίδα συμφερόντων μεταξύ τραπεζών, πολιτικών και επιχειρηματιών ΜΜΕ. Οι συντάκτες της αναφέρουν ότι, για να μπορέσει η «νέα κατάσταση» να επικρατήσει, πρέπει να σπάσει η αλυσίδα και, για την ακρίβεια, ο θεωρούμενος ως κεντρικός κρίκος της: οι τράπεζες.
Όπως πιστεύουν, η μετοχική σύνθεση και οι επικεφαλής των τραπεζών πρέπει να αλλάξουν, ώστε να ελεγχθεί κυρίως ποιοι θα είναι οι νέοι... «δικαιούχοι» δανείων για επενδύσεις. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος ελέγχου των ελληνικών τραπεζών είναι να απειληθεί η ρευστότητά τους. Ένα γενναίο «κούρεμα» σίγουρα θα έστελνε την πλειονότητά τους στην ανακεφαλαιοποίηση, η οποία δεν θα μπορούσε να γίνει από τους μετόχους τους.
Το πτωχευμένο ελληνικό κράτος θα αδυνατούσε να παράσχει εγγυήσεις με συνέπεια την ένταξή τους στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, του οποίου τα ψιλά γράμματα στους όρους λειτουργίας διασφαλίζουν πως ο έλεγχος θα ασκείται από τρόικα και δανειστές. Έτσι θα αλλάξει δραστικά η μετοχική σύνθεση των τραπεζών και θα ανοίξει ο δρόμος αλλαγής του πολιτικού και εκδοτικού σκηνικού.
Πλέον οι χρηματοδοτήσεις θα ελέγχονται ασφυκτικά από τους επιτηρητές και τους εγχώριους συνεργάτες και φίλους τους - επιβεβαίωση εκείνου του σχεδιασμού ήδη αποτελεί η διαδικασία που εξελίσσεται σήμερα, όπως διαβάσατε στη σελ. 18.
Στο μέτωπο των κομμάτων ήδη τα στοιχεία για τα οικονομικά τους και τα χρέη τους δείχνει ότι είναι εξαιρετικά ευάλωτα, όπως έδειξε το ρεπορτάζ του «Π» πριν από δύο φύλλα.
Όσο για τα ΜΜΕ, τα οποία είναι σχεδόν όλα υπερχρεωμένα, θα καταρρεύσουν σαν τραπουλόχαρτα μόλις τους κοπεί η πίστωση. Η περίπτωση του Alter, που αναφέρεται στην έκθεση, είναι σε όλους γνωστή. Ακόμη αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 έχει υποβάλει η «Ελευθεροτυπία».
Τα «εμπόδια» μειώνονται, ενώ και άλλες κινήσεις που δρομολογούνται στον χώρο των ΜΜΕ προϊδεάζουν για το ότι ο στόχος για μια «αποστειρωμένη» ενημέρωση, χωρίς αντιπολίτευση προς τους δανειστές, βρίσκεται ένα βήμα πιο κοντά. Ήδη η «μνημονιακή» ενημέρωση δείχνει τους προνομιακούς στόχους της: στο πυρ το εξώτερον ό,τι πολιτικό, αλλά οι τοκογλύφοι στο απυρόβλητο. Και θα έχουμε συνέχεια. Εκτός αν χρειαστεί να αναλάβει δράση το... ελικόπτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου