η πληθώρα των οργανώσεων της Αριστεράς, είναι αδύνατο να ενωθούν, γιατί η διάσπασή τους έχει βαθιές κοινωνικές, ιστορικές και πολιτικές αιτίες! Για παράδειγμα, οι οπαδοί του σταλινικού γραφειοκρατικού «σοσιαλισμού» δεν είναι δυνατό να ενωθούνε ποτέ με τις διάφορες αποχρώσεις του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» ή με τους μαρξιστές επαναστάτες οπαδούς του Λένιν και του Τρότσκι!
Είναι επομένως ανεδαφικό, ιστορικά λαθεμένο το να προπαγανδίζουμε την ενότητα μιας κομματιασμένης Αριστεράς, η οποία αντικειμενικά δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσει τις βαθιές αντιθέσεις που την χωρίζουν και να ενωθεί, όσο κι αν το θέλουν πολλοί αγωνιστές!
Είναι όμως σωστό και αναγκαίο να παλεύουν ακούραστα οι μαρξιστές επαναστάτες, να προπαγανδίζουν αδιάκοπα, να εξηγούν την ανάγκη, για την συνεργασία, για την κοινή δράση, για το ενιαίο μέτωπο όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος, ενάντια στην επίθεση του σαπισμένου καπιταλισμού και με βάση συγκεκριμένους στόχους κάθε φορά.
Ενότητα της Αριστεράς και συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα. Και δεν πρέπει να τα μπερδεύουμε, σκορπώντας σύγχυση και αυταταπάτες.
Δεν ήταν ασφαλώς καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, το κόμμα των μπολσεβίκων και ιδιαίτερα οι ηγέτες της Κομμουνιστικής Διεθνούς, όσο ζούσε ο Λένιν, αντιμετώπιζαν με πολύ προσοχή τα σοβαρά αυτά ζητήματα! Κι όχι μόνο δεν πρότειναν την ενότητα των κομμάτων της ρεφορμιστικής ή της εξτρεμιστικής Αριστεράς, για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αλλά προσδιόριζαν με ακρίβεια τους όρους κάτω από τους οποίους ζητούσαν ή υποστήριζαν την ανάγκη της συνεργασίας, της σύμπραξης, της κοινής δράσης, των διαφόρων τάσεων και οργανώσεων της αριστεράς και του εργατικού κινήματος.
Γι’ αυτό, αντί για κυβέρνηση της Αριστεράς, το 4ο Συνέδριο της 3ης Διεθνούς και το ιδρυτικό Συνέδριο της 4ης Διεθνούς, καλούσαν σε αγώνα για Κυβέρνηση Εργατών και Αγροτών. Εξηγώντας ταυτόχρονα τι ακριβώς εννοούσαν με το σύνθημα αυτό. Για να μην δημιουργείται οποιαδήποτε πολιτική σύγχυση στις γραμμές των αγωνιστών της κομματιασμένης Αριστεράς και στις προλεταριακές μάζες! Για να μην καλλιεργούνται επικίνδυνες, τελείως αβάσιμες, αυταπάτες!
Και πρέπει εδώ να τονιστεί ότι ο λόγος για τον οποίο οι ηγέτες του μπολσεβικισμού πρότειναν το Ενιαίο Μέτωπο Πάλης, την συνεργασία στη δράση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, ήταν ακριβώς για να αποδείξουν στην πράξη το αδύνατο της ενότητας της Αριστεράς, για να αποκαλύψουν την ψευτιά και τη δειλία της ρεφορμιστικής κλπ, ηγεσίας, για να διαλύσουν τις αυταπάτες των εργατικών και λαϊκών μαζών, σχετικά με τις πραγματικές προθέσεις αυτών των ηγεσιών.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας, στις συνθήκες της πολυδιάσπασης και της αποδιοργάνωσης του εργατικού και του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας, οι μαρξιστές επαναστάτες, με τις λιγοστές δυνάμεις τους, μόνο με την μπολσεβίκικη ταχτική του Ενιαίου Μετώπου Ταξικής Πάλης και με το Μεταβατικό Πρόγραμμα της σοσιαλιστικής επανάστασης, μπορούν να βοηθήσουν την προλεταριακή πρωτοπορία να βρει το δρόμο της ιστορικής αποστολής της.
Στην Γερμανία του μεσοπολέμου (για παράδειγμα) και για την απόκρουση της ανόδου του ναζισμού ο Λ. Τρότσκι και η Αριστερή Αντιπολίτευση, δεν είχαν προτείνει, βέβαια, την «ενότητα» αλλά την συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς, το ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ. Καλούσαν δηλαδή την σταλινική ηγεσία του ΚΚΓ να ακολουθήσει την λενινική τακτική!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου