Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

H πιο μεγάλη συντεχνία και το τέλος της

Πάνω στο τέλος των συντεχνιών, η αρχή των ανθρώπων και της κοινότητας των. Το Κοινό των ανθρώπων. Οι δικηγόροι με σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις από τις τοπικές συνελεύσεις των συλλόγων τους, προχωρούν σε αποχή διαρκείας, μήπως και σταματήσουν την "απελευθέρωση" του επαγγέλματος των.Η συντεχνία με το 1/3 των βουλευτών να προέρχεται από τις τάξεις τους, σκεπτόμενη συντεχνιακά, δεν μπορεί να διανοηθεί πως ήρθε η σειρά της. (Όλα εξαγοράζονται. Ακόμα και οι "συνάδελφοι")Άνθρωποι μεταλλαγμένοι σε επαγγέλματα έχουν χάσει τη στοιχειώδη δυνατότητα της κριτικής σκέψης, τον τρόπο λειτουργίας της κυρά Μαρίας και του κυρ Νίκου που πέρισι βγήκαν στους δρόμους, για να φωνάξουν, πέρα από χρώματα, επαγγέλματα, ηλικίες και μορφωτικό επίπεδο: Δημοκρατία!
Οι στυλοβάτες της Μεγάλης Πύλης, οι παρακοιμώμενοι του Βασιλέως, οι έχοντες την μερίδα του λέοντος από τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι δεν μπορούν να διανοηθούν το νοητό: Εκεί που συνετρίβησαν όλες οι προηγούμενες συντεχνίες θα πέσουν και οι ίδιοι.

Έχουμε δικτατορία, πόλεμο, κατοχή και το καθεστώς επιδιώκει εμφύλιο, βάζοντας ψεύτικες βόμβες στο μετρό, καίγοντας και λεηλατώντας κτήρια και κατασκευάζοντας βίαιες οργανώσεις.

Και κάποιοι λίγοι, ασήμαντα μέλη μιας πάλαι ποτέ σημαντικής συντεχνίας νομίζουν πως θα γλιτώσουν.

Οι δικηγόροι , δεν τολμούν ούτε αλληλεγγύη να ζητήσουν. Πριν λίγες μέρες, εξαίρεσαν από την αποχή τους δικηγόρους της κ. Τεγοπούλου, ώστε αυτή να εμποδίσει δικαστικά τους απλήρωτους υπαλλήλους να βγάλουν απεργιακό φύλλο της "Ελευθεροτυπίας". Απρόσκοπτη συμπαράσταση στους ιδιοκτήτες , στους εργολάβους, στους τραπεζίτες.

Δε νοιάζονται. Οι συντεχνίες δε νοιάζονται για τον άνθρωπο, για τον συμπολίτη. Είναι μεταλλαγμένοι άνθρωποι. Θα παραστούν σε κάθε διαδικασία κατάσχεσης, πληστηριασμού ή απαλλοτρίωσης στις οποίες προβαίνουν ή θα προβαίνουν οι τραπεζίτες και το έμμισθο κράτος τους. Και την ίδια ώρα, θα χρεώσουν τον ανήμπορο με δικηγορικά, για ένα εξώδικο απελπισίας.

Φυσικά, υπάρχουν και άνθρωποι, που έχουν τη δικηγορική για επάγελμα. Ανθρώπους ψάχνουμε. "Όποιο κι αν είναι το ερώτημα, η απάντηση είναι ο άνθρωπος".



Όχι, αγαπητοί δικηγόροι. Δεν σας βρίζουμε. Σας λέμε, μόνο, πως δεν θα "κερδίσετε". Αυτό λέει ο κοινός νους, στο βαθμό που υπάρχει κάτι τέτοιο.

Μετά τους δημόσιους υπάλληλους, τους φορτηγατζήδες, τη ΔΕΗ, τη ΔΕΚΟ, τους ταξιτζήδες, τους γιατρούς , τους ... ,τους..., η σειρά σας ως τον επόμενο.

Ή ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ή ΤΙΠΟΤΑ.
'Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ.

Ή θα ξεχάσουμε πως είμαστε μέλη μιας οποιασδήποτε συντεχνίας και θα γίνουμε μέλη μιας κοινότητας ανθρώπων ή το τέλος για τον καθένα χωριστά είναι εδώ. Είναι το παρόν και το μέλλον μας.

Ό,τι ξέραμε, ας τα ξεχάσουμε. Τα βίαια παιδιά του μεταμεσαιωνικού "διαφωτισμού", η κοινωνία των συμφερόντων και των κοινωνικών συμβολαίων πρέπει να βγει από τα μυαλά μας, γιατί θα κάψει τις ζωές μας. Στη θέση των σκοταδιστικών, αριστεροδεξιών ιδεολογιών του "διαφωτισμού" και των συντεχνιών που τις υιοθέτησαν, στη θέση των θεσμών και των νόμων που δεν διανέμουν, ας πούμε και ας βάλουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΑΝΘΡΩΠΙΑ. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΔΩΡΟΥ. Με πράξεις παραδειγματικές και όχι λόγια. Με ηγεσίες παραδειγματικές και όχι χαρισματικές.

Με τον τρόπο των ελλήνων, με τη λέξη τη συνώνυμη του ανθρώπου.

Ενάντια στην πάνοπλη, με χρήμα, ΜΜΕ και κανόνια, παγκόσμια αυτοκρατορία του κακού να πάμε με τον τρόπο που επιβίωσαν, δημιούργησαν και μεγαλούργησαν των ελλήνων οι κοινότητες κάτω από αιωνόβιες εχθρικές αυτοκρατορίες. Ως που ένα πρωί έκαμαν επανάσταση. (Τούτη τη φορά, πολλή πιο σύντομα).
Να τους πάρουμε τις αγορές. Η αγορά είμαστε εμείς.

Να τους πάρουμε την οικονομία. Ο οίκος και ο νόμος είμαστε εμείς. Είμαστε ΟΛΟΙ και όχι ο καθένας χωριστά.
Το δι-οικείν είναι δική μας υπόθεση. Ο νόμος νέμει - διανέμει, όταν είναι δική μας υπόθεση. ΟΛΩΝ και όχι του καθένα χωριστά. Ο οίκος μας , ο μόχθος μιας ζωής θα παραμείνει στα χέρια μας, αν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ αποφασίσουμε, ορίσουμε και διακηρύξουμε πως ζούμε σε μια Κοινότητα Ανθρώπων, ελεύθερη από βάρη και χρέη προς το κράτος και τους τοκογλύφους. Όλα όσα χρωστάμε, όλα όσα μας "βαραίνουν" είναι τα δικά τους προϊόντα απάτης και μυστικής συμπαιγνίας . Το μόνο που θέλουμε να μας "βαραίνει" και να μας ξαλαφρώνει ή να μας λευτερώνει είναι η ιστορία που κρύβεται στη γλώσσα μας.

Αγορά, λέξη ελληνική, σημαίνει τόπος συνάντησης: Εκεί αγοράζουμε και αγορεύουμε. Κοινοπραξία, κοινή πράξη ανθρώπων, για να πάρουμε τις αγορές στα χέρια μας. Η ΑΓΟΡΑ είμαστε εμείς. ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ "ΕΛΛΗΝΙΚΑ" ΠΡΟΪΟΝΤΑ. ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ.
Όχι πια συν-εταιρισμοί καταναλωτών, αλλά συνεταιρισμοί ανθρώπων που αγοράζοντας και αγορεύοντας δημιουργούν παρ- αγωγή ανθρώπων, νοιάζονται για αυτόν που πέφτει.

Να συναντηθούμε στις αρχαίες αγορές του σήμερα. Να συναντηθούμε με αυτούς που πραγματικά παράγουν, για να παρ- άγουμε πατρίδα, ελεύθερη βαρών και χρεών, πατρίδα ελεύθερων ανθρώπων.

Τέλος στις συντεχνίες. ΠΑΜΕ ΜΑΖΙ.

ΥΓ. Το "κίνημα της πατάτας" , γιατί να μείνει μόνο στην πατάτα και μόνο στην Πιερία;

ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΑΓΟΡΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΤΕΛΟΣ.

Αρκεί να πάψουμε να σκεφτόμαστε σαν δικηγόροι, έμποροι, εργάτες, τεχνίτες, γιατροί ή υπάλληλοι. Να σκεφτούμε σαν άνθρωποι, σαν άτομα κοινωνοί της ίδιας πίστης, σε σχέση έρωτα, φιλίας και αγάπης.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Εύκολο είναι.
Αρκεί να διώξουμε τη βία των βάναυσων επιγόνων του "διαφωτισμού" από τα μυαλά μας. Μας διαιρούν και μας εμποδίζουν να συναντηθούμε. Αρκεί να πάψουμε να σκεφτόμαστε με τον τρόπο που μας οδήγησε στα λάθη και τελικά στην καταστροφή.
κ. δικηγόροι θα χάσετε. Κι εμείς μαζί σας.
Εν αρχή είναι το μέγεθος. Το ΜΕΓΑ ΠΛΗΘΟΣ. Η ΕΝΟΤΗΤΑ. Όταν αυτή υπάρξει, τα υπόλοιπα είναι πιο εύκολα. Η βάση της κοινωνίας για τον Αριστοτέλη ήταν η φιλία. Για τον Ιησού, η αγάπη. Για τον Μαρξ, η κοινοκτημοσύνη.
Διαλέξετε, αν θέλετε, την πηγή. Η συμβολή είναι το θέμα. Η εκβολή το νόημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου