Μου ζητήθηκε από φίλο διαχειριστή blog να γράψω για τον θάνατο του 77χρονου φαρμακοποιού στο Σύνταγμα στις 4/03/2012 σαν ψυχίατρος που είμαι.
Αδύνατον και συνάμα υβριστικό να μιλήσεις και να εξηγήσεις ιατρικά και δη ψυχιατρικά μια πράξη απόλυτα πολιτική. Η πράξη του αγέρωχου 77χρονου άρχοντα, εραστή της ελευθερίας με άσβεστη την νεανική ορμή του ‘’θα ήμουν ο δεύτερος που θα έπαιρνε ένα καλάσνικοφ’’, μόνο να συγκλονίσει μπορεί. Συγχρόνως, εξαναγκάζοντάς μας να σταματήσουμε τον θόρυβο της ανόητης ανώριμης και ατελέσφορης αγανάκτησή μας, μας καλεί να γυρίσει ο καθένας μας επιτακτικά τη ματιά μας μέσα μας, στρέφοντας το δάκτυλο προς τον κανακαρισμένο εαυτό μας και με θάρρος
Αδύνατον και συνάμα υβριστικό να μιλήσεις και να εξηγήσεις ιατρικά και δη ψυχιατρικά μια πράξη απόλυτα πολιτική. Η πράξη του αγέρωχου 77χρονου άρχοντα, εραστή της ελευθερίας με άσβεστη την νεανική ορμή του ‘’θα ήμουν ο δεύτερος που θα έπαιρνε ένα καλάσνικοφ’’, μόνο να συγκλονίσει μπορεί. Συγχρόνως, εξαναγκάζοντάς μας να σταματήσουμε τον θόρυβο της ανόητης ανώριμης και ατελέσφορης αγανάκτησή μας, μας καλεί να γυρίσει ο καθένας μας επιτακτικά τη ματιά μας μέσα μας, στρέφοντας το δάκτυλο προς τον κανακαρισμένο εαυτό μας και με θάρρος