Πέρα απ’ το ότι προτείνει –και αν η θέση του γίνει νόμος, υποχρεώνει- κάθε συλλογικότητα που οργανώνει μια κινητοποίηση να γίνει χαφιές της ασφάλειας αφού «ο οργανωτής οφείλει να ειδοποιεί αμελλητί την αστυνομική αρχή για κάθε εκτροπή της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης από τους σκοπούς και τον ειρηνικό χαρακτήρα της», προχωράει και ένα βήμα παραπάνω καθιστώντας στην πραγματικότητα αδύνατη την πραγματοποίηση κάθε κινητοποίηση.
«Ο οργανωτής δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας από τους συμμετέχοντες σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση», μας λέει ο Γ. Καμίνης.
Είναι φανερό ότι αν κάτι τέτοιο θεσμοθετηθεί νομικά, κάθε συλλογικότητα που προχωράει σε μια κινητοποίηση κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στο στόχαστρο. Εκεί δηλαδή που αδυνατεί να κάνει την εμφάνιση το γλομπ του μπάτσου θα παρουσιάζεται η τήβεννος του δικαστή. Γιατί κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα μιας εμφάνισης προβοκατόρικων κρατικών μηχανισμών σε μια διαδήλωση που θα δημιουργήσουν υλικές καταστροφές.
Από κει και πέρα και σύμφωνα πάντα με τις προτάσεις Καμίνη, οι μπάτσοι μπορούν να απαγορεύουν υπαίθριες συναθροίσεις αν σύμφωνα με τους ίδιους «επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια», «αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής» «εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής» κ.α.
Αλήθεια, τι χρειάζονται τόσες διευκρινήσεις στις προτάσεις Καμίνη; Η πρόταση νόμου του θα μπορούσε να είναι σε μια πρόταση: «απαγορεύεται η δημόσια συνάθροιση πάνω των πέντε ατόμων» όπως υπήρχε επί δικτατορίας και τέλειωνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου