Μπορεί οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης να αρκούνται, προς το παρόν, στις προειδοποιήσεις για ενδεχόμενη υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης των ισχυρότερων κρατών της Ευρωζώνης αλλά για τις αγορές η υποβάθμιση έχει ήδη συμβεί. Ίσως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό αλλά υπάρχουν δύο βαθμολογίες της πιστοληπτικής ικανότητας των κρατών, η πρώτη αυτή των οίκων και η δεύτερη αυτή που προκύπτει από τις τιμές των ομολόγων και των CDS τους.
Με βάση τη δεύτερη βαθμολογία, η Γερμανία έχει ήδη χάσει την ΑΑΑ αξιολόγηση της και λαμβάνει Α2, δηλαδή έχει υποβαθμιστεί κατά 5 βαθμίδες. Για τη Γαλλία η βαθμολογία είναι Βαα3, δηλαδή 9 βαθμίδες χαμηλότερα από το ΑΑΑ, όπως ακριβώς και για την Αυστρία. Η Ιταλία λαμβάνει Α2/αρνητικό από τους οίκους αλλά Βα2 από τις αγορές, δηλαδή 7 βαθμίδες χαμηλότερα.
Για το Βέλγιο η βαθμολογία απ’ τις αγορές είναι Βα2, 10 βαθμίδες χαμηλότερα απ’ ότι λαμβάνει απ’ τους οίκους, για την Κύπρο η βαθμολογία είναι Β3, 6 βαθμίδες χαμηλότερα, ενώ ακόμη για την Ολλανδία η βαθμολογία είναι στο Α3, δηλαδή 6 βαθμίδες κάτω από το ΑΑΑ που της δίνουν οι οίκοι.
Συνολικά, στην Ευρώπη των 17 δεν υπάρχει ούτε μία χώρα με πιστοληπτική βαθμολογία ΑΑΑ απ’ τις αγορές ενώ 12 από τα 17 κράτη βρίσκονται στη βαθμίδα Β ή χαμηλότερα, με την Ελλάδα να βρίσκεται στο Ca.
Η πρώτη συνέπεια αυτής της εξέλιξης είναι η πίεση αλλά και η αφορμή ώστε οι οίκοι αξιολόγησης να προχωρήσουν σε υποβαθμίσεις κάτι το οποίο αποτελεί πολύ πιθανό σενάριο για το επόμενο διάστημα.
Η δεύτερη συνέπεια είναι η αύξηση του κόστους δανεισμού στην Ευρωζώνη η οποία κάνει δυσκολότερη την άντληση κεφαλαίων ενώ μειώνει τη δυνατότητα των κρατών να ασκήσουν κοινωνική πολιτική λειτουργώντας συνάμα ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη.
Η τρίτη συνέπεια είναι ότι οι αγορές δε θεωρούν τα ομόλογα που εκδίδει το EFSF ως ΑΑΑ, παρά το γεγονός ότι οι οίκοι εξακολουθούν να τα βαθμολογούν με άριστα. Αυτό γιατί τα ομόλογα του EFSF είναι εγγυημένα από τα κράτη της Ευρωζώνης αλλά με βάση την πιστοληπτική βαθμολογία απ’ τις αγορές δεν υπάρχει πλέον χώρα στην ευρωζώνη με ΑΑΑ βαθμολογία. Έτσι όταν 17 χώρες χωρίς ΑΑΑ βαθμολογία εγγυώνται τα ομόλογα που εκδίδει ένας μηχανισμός, δεν είναι λογικό αυτά να λαμβάνουν άριστη βαθμολογία.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς πως η συνάντηση των ηγετών της ΕΕ στις 09 Δεκεμβρίου γίνεται στη βάση της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου η οποία στηρίζεται στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), ο οποίος προκειμένου να λειτουργήσει πρέπει να μπορεί να διατηρήσει την ΑΑΑ βαθμολογία του. Ωστόσο, αυτό θα αποδειχτεί δύσκολο ιδιαίτερα αν τελικά οι οίκοι προχωρήσουν σε υποβάθμιση της Γαλλίας ή ακόμη χειρότερα και της Γερμανίας. Αλλά και χωρίς να συμβεί αυτό και μόνο με περαιτέρω υποβαθμίσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας είναι πιθανό στο επόμενο διάστημα το EFSF να πάψει να απολαμβάνει ΑΑΑ βαθμολογία.
Τότε, όμως, το επιτόκιο των ομολόγων που θα εκδίδει το EFSF θα αυξηθεί και μαζί με αυτό θα ακολουθήσει ανοδικά και το επιτόκιο που θα καλούνται να πληρώσουν τα κράτη που θα δανείζονται από το μηχανισμό. Η υποβάθμιση του EFSF θα προκαλέσει άμεση υποβάθμιση και του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης αλλά και υποβάθμιση ομολόγων που πιθανώς εκδοθούν με την εγγύηση της ΕΕ, δηλαδή των ευρωομολόγων. Όλα τα παραπάνω θα απειλήσουν την προσπάθεια της Ευρωζώνης να σώσει τον εαυτό της και θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο την πίεση στην ΕΚΤ να παρέμβει αποφασιστικά ειδάλλως η κατάρρευση της Ευρωζώνης θα αρχίσει να μοιάζει αναπόφευκτη.
Με βάση τη δεύτερη βαθμολογία, η Γερμανία έχει ήδη χάσει την ΑΑΑ αξιολόγηση της και λαμβάνει Α2, δηλαδή έχει υποβαθμιστεί κατά 5 βαθμίδες. Για τη Γαλλία η βαθμολογία είναι Βαα3, δηλαδή 9 βαθμίδες χαμηλότερα από το ΑΑΑ, όπως ακριβώς και για την Αυστρία. Η Ιταλία λαμβάνει Α2/αρνητικό από τους οίκους αλλά Βα2 από τις αγορές, δηλαδή 7 βαθμίδες χαμηλότερα.
Για το Βέλγιο η βαθμολογία απ’ τις αγορές είναι Βα2, 10 βαθμίδες χαμηλότερα απ’ ότι λαμβάνει απ’ τους οίκους, για την Κύπρο η βαθμολογία είναι Β3, 6 βαθμίδες χαμηλότερα, ενώ ακόμη για την Ολλανδία η βαθμολογία είναι στο Α3, δηλαδή 6 βαθμίδες κάτω από το ΑΑΑ που της δίνουν οι οίκοι.
Συνολικά, στην Ευρώπη των 17 δεν υπάρχει ούτε μία χώρα με πιστοληπτική βαθμολογία ΑΑΑ απ’ τις αγορές ενώ 12 από τα 17 κράτη βρίσκονται στη βαθμίδα Β ή χαμηλότερα, με την Ελλάδα να βρίσκεται στο Ca.
Η πρώτη συνέπεια αυτής της εξέλιξης είναι η πίεση αλλά και η αφορμή ώστε οι οίκοι αξιολόγησης να προχωρήσουν σε υποβαθμίσεις κάτι το οποίο αποτελεί πολύ πιθανό σενάριο για το επόμενο διάστημα.
Η δεύτερη συνέπεια είναι η αύξηση του κόστους δανεισμού στην Ευρωζώνη η οποία κάνει δυσκολότερη την άντληση κεφαλαίων ενώ μειώνει τη δυνατότητα των κρατών να ασκήσουν κοινωνική πολιτική λειτουργώντας συνάμα ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη.
Η τρίτη συνέπεια είναι ότι οι αγορές δε θεωρούν τα ομόλογα που εκδίδει το EFSF ως ΑΑΑ, παρά το γεγονός ότι οι οίκοι εξακολουθούν να τα βαθμολογούν με άριστα. Αυτό γιατί τα ομόλογα του EFSF είναι εγγυημένα από τα κράτη της Ευρωζώνης αλλά με βάση την πιστοληπτική βαθμολογία απ’ τις αγορές δεν υπάρχει πλέον χώρα στην ευρωζώνη με ΑΑΑ βαθμολογία. Έτσι όταν 17 χώρες χωρίς ΑΑΑ βαθμολογία εγγυώνται τα ομόλογα που εκδίδει ένας μηχανισμός, δεν είναι λογικό αυτά να λαμβάνουν άριστη βαθμολογία.
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς πως η συνάντηση των ηγετών της ΕΕ στις 09 Δεκεμβρίου γίνεται στη βάση της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου η οποία στηρίζεται στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), ο οποίος προκειμένου να λειτουργήσει πρέπει να μπορεί να διατηρήσει την ΑΑΑ βαθμολογία του. Ωστόσο, αυτό θα αποδειχτεί δύσκολο ιδιαίτερα αν τελικά οι οίκοι προχωρήσουν σε υποβάθμιση της Γαλλίας ή ακόμη χειρότερα και της Γερμανίας. Αλλά και χωρίς να συμβεί αυτό και μόνο με περαιτέρω υποβαθμίσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας είναι πιθανό στο επόμενο διάστημα το EFSF να πάψει να απολαμβάνει ΑΑΑ βαθμολογία.
Τότε, όμως, το επιτόκιο των ομολόγων που θα εκδίδει το EFSF θα αυξηθεί και μαζί με αυτό θα ακολουθήσει ανοδικά και το επιτόκιο που θα καλούνται να πληρώσουν τα κράτη που θα δανείζονται από το μηχανισμό. Η υποβάθμιση του EFSF θα προκαλέσει άμεση υποβάθμιση και του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης αλλά και υποβάθμιση ομολόγων που πιθανώς εκδοθούν με την εγγύηση της ΕΕ, δηλαδή των ευρωομολόγων. Όλα τα παραπάνω θα απειλήσουν την προσπάθεια της Ευρωζώνης να σώσει τον εαυτό της και θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο την πίεση στην ΕΚΤ να παρέμβει αποφασιστικά ειδάλλως η κατάρρευση της Ευρωζώνης θα αρχίσει να μοιάζει αναπόφευκτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου