Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Δεν αξίζει να επαναλάβουμε τις ύβρεις του Παγκάλου, δεν τις πιάνουμε καν στο στόμα μας, γιατί θα μολυνθούμε και θα μεταμορφωθούμε σε μικρά Παγκαλάκια. Εδώ είναι ο πάτος, το έσχατο όριο της ξεφτίλας, της βρωμιάς, της κακίας. Το λες και νοιώθεις κάπως καλύτερα, το είδαμε το χειρότερο, θα βρούμε κάποιο τρόπο να το αντιμετωπίσουμε. Ώσπου ανακαλύπτεις ότι κάτω από τον πάτο υπάρχει κι άλλος πάτος κι ανάμεσα στους δύο πάτους ένας κενός χώρος φτιαγμένος από ειδικά υλικά -είναι λάσπη, είναι βαρέα μέταλλα, είναι περιττώματα, δύσκολο να