Ο πρωθυπουργός δεν ανέλαβε καμία δέσμευση για τη στάση της κυβέρνησης στο θέμα των μισθών, ωστόσο ενδεικτική μπορεί να θεωρηθεί η επισήμανσή του ότι «δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε. Δεν μπορούμε να ξεκινάμε το διάλογο από τη βάση δεδομένων και αμετακίνητων κεκτημένων, διότι αύριο κινδυνεύουμε να μην έχουμε τίποτα».
»Εάν δεν κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές, είναι δεδομένο ότι δεν μπορούμε να αναμένουμε ότι τα άλλα κράτη της ΕΕ και οι διεθνείς οργανισμοί θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν μια χώρα που δεν προσαρμόζεται στην πραγματικότητα και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματά της. Εάν αυτό συμβεί, εάν η χρηματοδότηση των εταίρων μας διακοπεί, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πραγματικά τραγικές για τα εισοδήματα των εργαζομένων, και η ανεργία θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο».
Εν συνεχεία ο πρωθυπουργός έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρος ως προς το αποτέλεσμα που προσδοκά προκειμενου να ικανοποιηθεί και η τρόικα από τις διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων.
«Εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε τα πιο σημαντικά κεκτημένα -την συμμετοχή μας σε ένα ισχυρό νόμισμα, το ευρώ, την αποφυγή της μαζικής, κατακόρυφης υποτίμησης των εισοδημάτων που μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ θα συνεπάγονταν. Εάν θέλουμε να εξασφαλίσουμε τα πιο σημαντικά κεκτημένα της χώρας μας, τότε πρέπει να δεχτούμε μια μείωση των εισοδημάτων βραχυπρόθεσμα, στο βαθμό που είναι αναγκαία για την ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, και για την δημιουργία πρόσφορων συνθηκών για την αύξηση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας».
» [...] Θα χρειαστεί να δεχτούμε περιορισμένες θυσίες για να αποτρέψουμε μια καταστροφική έκβαση, να δώσουμε λίγα προκειμένου να μην χάσουμε τα πολλά».
Σε μια προσπάθεια δε να προλάβει τις αντιδράσεις που θα προκαλέσει με τις δηλώσεις του ο πρωθιυπουργός έσπευσε να τονίσει: «Αυτά δεν συνιστούν εκβιασμό, ούτε ψευδή διλήμματα, ούτε επιχείρηση τρομοκράτησης της κοινής γνώμης, όπως ορισμένοι ενδεχομένως να σπεύσουν να πουν. Αυτά είναι χωρίς ωραιοποιήσεις η πραγματικότητα.»
»Και οφείλω να εκθέσω ενώπιόν σας την πραγματική κατάσταση της χώρας, όσο οδυνηρή κι αν είναι η περιγραφή της. Και έχω επίσης την υποχρέωση να πω ότι οι προσαρμογές που πρέπει να γίνουν δεν είναι μόνο αναγκαίες για να πάρουμε την επόμενη δόση της χρηματοδότησης, αλλά για να ανορθώσουμε την οικονομία μας αποκαθιστώντας την χαμένη ανταγωνιστικότητα και επιτυγχάνοντας τη δημοσιονομική εξυγίανση. Μόνο έτσι διαθέτουμε ελπίδα οικονομικής ανάκαμψης».
Μαχαίρι σε όλα επιθυμεί η τρόικα
Διαψεύδοντας παλαιότερες δηλώσεις αξιωματούχων της κυβέρνησης για το τι απαιτεί και τι θέτει στο τραπέζι η τρόικα, ο Λ.Παπαδήμος είπε ότι όλα για τους δανειστές είναι ανοιχτά: κατώτατος μισθός, 13ος και 14ος μισθός, μισθολογικές ωριμάνσεις.
Ειδικότερα περιγράφοντας ανάγλυφα τις απαιτήσεις της τρόικας είπε: «Οι διεθνείς οργανισμοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν θέσει σειρά θεμάτων προς επανεξέταση στα πλαίσια του κοινωνικού διαλόγου, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να ενισχυθεί η απασχόληση.»
» Μεταξύ των θεμάτων αυτών είναι και ο ελάχιστος μισθός, είναι ο 13ος - 14ος μισθός, είναι οι αυτόματες ωριμάνσεις, που συνιστούν ετήσιες αυξήσεις ανεξάρτητες από την παραγωγικότητα και τις άλλες συνθήκες της οικονομίας, που οδηγούν σε σωρευτική διάβρωση της ανταγωνιστικότητας.
» Είναι επίσης διάφορες κανονιστικές ρυθμίσεις που επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα. Εάν δεν κάνουμε σημαντικά βήματα, εάν δεν κερδίσουμε τις εντυπώσεις, η αξιολόγηση των εταίρων και της τρόικα δεν θα είναι θετική».
Φταίνε οι μισθοί για την χαμένη ανταγωνιστικότητα;
«Η λειτουργία της αγοράς εργασίας και η σχέση με τις ανταγωνίστριες οικονομίες είναι καθοριστικοί παράγοντες. Κατά τη δεκαετία από την εισαγωγή του ευρώ έως το 2010, η ελληνική οικονομία υπέστη απώλεια ανταγωνιστικότητας της τάξεως του 25% σε σχέση με τις πιο ανταγωνιστικές χώρες της Ευρωζώνης» είπε ο κ. Παπαδήμος.
Ωστόσο παραδέχθηκε ότι η ανταγωνιστικότητα δεν είναι συνάρτηση ενός μόνο παράγοντα. «Εξαρτάται από το εργασιακό κόστος, τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, το φορολογικό σύστημα, τη βελτίωση των υποδομών, την λειτουργία της δικαιοσύνης, την πάταξη της διαφθοράς, τα επίπεδα της παραγωγικότητας, την ποιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών».
»Σε όλους αυτούς τους τομείς επιχειρούμε αλλαγές, ώστε αφενός να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των δυνάμεων που δρουν σήμερα στην οικονομία, και αφετέρου να προσελκυστούν νέες επενδύσεις, που θα φέρουν θέσεις εργασίας. Δεν είναι μόνο το κόστος εργασίας καθοριστικός παράγοντας ανταγωνιστικότητας. Αλλά είναι και το κόστος εργασίας».
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου