«Πίσω από κάθε σωτήρα, βαδίζει ένας δήμιος» Samuel Johnson (1709-1784) [ή «Παπα-δήμιος», στα καθημάς]…….
Α. ΜΕΤΡΑ ΑΜΕΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Β. ΣΚΙΑΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
Γ. ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝΑ. ΜΕΤΡΑ ΑΜΕΣΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
1) Στάση (εξωτερικών) πληρωμών
Αυτό συνεπάγεται απαλλαγή της Ελλάδας από τις επαναλαμβανόμενες ανθρωποθυσίες στον Μινώταυρο της Διεθνούς Τοκογλυφίας, μέσω της καταβολής τοκοχρεολυσίων στο διηνεκές.
Η Ελλάδα, έχοντας ένα ΑΕΠ 220-230 δις € (που είναι 4 φορές μεγαλύτερο από τον Κρατικό Προϋπολογισμό) μπορεί να εφαρμόσει αμέσως μια πολιτική ανάπτυξης χωρίς να θίγονται οι μισθοί και οι συντάξεις.
2) Κούρεμα του χρέους πάνω από 80%
Κούρεμα του «χρέους» σε ποσοστό πάνω από 80% της ονομαστικής του αξίας με απευθείας διαπραγμάτευση της Ελλάδας με την ηγεσία της Διεθνούς των Τοκογλύφων (IIF, Νταλάρας) και όχι μέσω τρίτων υποσυμμοριών της (Τρόικα, ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ, και άλλα συναφή), καθεμιά από τις οποίες έχει τα δικά της ιδιοτελή συμφέροντα να υπερασπιστεί.
3) Μετατροπή του Προϋπολογισμού σε Πλεονασματικό
Αυτό επιτυγχάνεται αμέσως, με μια απλή καταχώρηση του «αναγκαστικού κατοχικού δανείου» στον Κρατικό Προϋπολογισμό (στη στήλη «Έσοδα Βεβαιωθέντα αλλά μη Εισπραχθέντα».
Πρόκειται για το «δάνειο» που «πήρε» η Ναζιστική Γερμανία με τη δύναμη των όπλων από την κατεχόμενη Ελλάδα, ύψους 3,5 δις δολαρίων, αγοραστικής αξίας 1938. Η ως άνω αναγκαστική «δανειακή σύμβαση», επί 70 χρόνια βρίσκεται «καταχωνιασμένη» στα αμαρτωλά θησαυροφυλάκια της ιδιωτικής Τράπεζας της Ελλάδας, ελέω της εθελοδουλείας όλων των, δήθεν ελληνικών κυβερνήσεων, από το 1942 μέχρι σήμερα.
Η απλή καταχώρηση της δανειακής σύμβασης στη στήλη «Έσοδα Βεβαιωθέντα αλλά μη Εισπραχθέντα» του Κρατικού Προϋπολογισμού:
α) Αυτομάτως μετατρέπει τον προϋπολογισμό της Ελλάδας σε πλεονασματικό (εξαφανίζοντας το«πρωτογενές έλλειμμα» που επικαλείται το προδοτικό «Κόμμα του Μνημονίου»), και
β) Αναγκάζει τη Γερμανία να εγγράψει το χρέος της στο δικό της προϋπολογισμό ως «Έξοδο βεβαιωθέν αλλά μη καταβληθέν», πράγμα που μετατρέπει τον προϋπολογισμό της Γερμανίας σε ελλειμματικό, με ανυπολόγιστες ανατροπές στη σχέση της με τη Διεθνή της Τοκογλυφίας και το ύψος των επιτοκίων με τα οποία δανείζεται από τις «αγορές».
Το προδοτικό Κόμμα του Μνημονίου προσπαθεί να ακυρώσει τη συζήτηση γι’ αυτές τις απλές κινήσεις (που είναι άμεσα εφαρμόσιμες, ανακουφιστικές και πρώτες σε μια σειρά άλλων μέτρων, που σκιαγραφούνται ως προσθήκη σ’ αυτό το κείμενο), επισείοντας:
α) την ανεκδοτολογική απειλή της «μη-εξόδου μας στις αγορές» (από τις οποίες είμαστε εκτός ήδη από τα τέλη του 2009, χωρίς ελπίδα επιστροφής μέχρι τουλάχιστον το… 2020)
β) την, επίσης ανεκδοτολογική απειλή της «αποβολής μας από τη ζώνη του Ευρώ» [την οποία αντέκρουσα στις 9-11-2011 σ’ ένα με κείμενό μου με τίτλο «Διώξτε μας από την Ευρωζώνη, εάν μπορείτε (που δεν μπορείτε). Και εάν τολμάτε (που δεν τολμάτε)». Βλ. www.grivas.info]
Β. ΣΚΙΑΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
Οι προαναφερόμενες απλές κινήσεις (που είναι άμεσα εφαρμόσιμες, και ανακουφιστικές), είναι πρώτες σε μια σειρά άλλων μέτρων (που εξέθεσα στις 7-6-2011, σε κείμενό μου με τίτλο «ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ», www.grivas.info), τα οποία παραθέτω εδώ:
Μέρος 1ο – ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΠΕΔΙΟ
1. ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Στόχος, η διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος απαλλαγμένου από τις παθογένειες των Συνταγμάτων της Μεταπολίτευσης που κάλυψαν την άνοδο και την πτώση της κοινοβουλευτικής κλεπτοκρατίας.
Στο νέο Σύνταγμα, θα πρέπει να θεσπίζεται:
1) Κατάργηση όλων των προνομίων και των ασυλιών των βουλευτών και των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων.
Μεταξύ των άλλων:
▪ Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, δεδομένου ότι οι βουλευτές δεν μπορεί να είναι άεργοι και, συνεπώς, καλύπτονται από το επαγγελματικό ασφαλιστικό τους ταμείο,
▪ Κατάργηση όλων των αποζημιώσεων για συμμετοχή των βουλευτών στις συνεδριάσεις της βουλής ή στις διάφορες επιτροπές, δεδομένου ότι αυτή είναι η δουλειά για την οποία εκλέγονται και πληρώνονται,
▪ Κατάργηση όλων των παροχών σε χρήμα, «είδος» και υπηρεσίες, όπως ατέλειες σε μετακινήσεις και επικοινωνίες, αυτοκίνητα, οδηγούς, υπαλλήλους των πολιτικών τους γραφείων, απασχόληση αστυνομικών για τη φύλαξή τους -από ποιούς;- κ.α.
2) Περιορισμός του αριθμού των βουλευτών (π.χ. σε 100 ή σε 150)
3) Προσδιορισμός ανώτατου ορίου των θητειών τους (μέχρι δύο).
4) Εκλογή των βουλευτών από Ενιαίο Ψηφοδέλτιο το οποίο θα περιλαμβάνει όλους εκείνους που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι (σε ριζική αντίθεση με το σημερινό κλεπτοκρατικό σύστημα όπου οι βουλευτές εκλέγονται από τον κάθε κομματικό φύλαρχο-«αρχηγό» ο οποίος διαμορφώνει το κομματικό ψηφοδέλτιο «Του».
5) Δυνατότητα άμεσης παραπομπής στη δικαιοσύνη και ανάκληση της βουλευτικής ιδιότητας εκείνων που παραβιάζουν τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις.
6) Καθιέρωση του υποχρεωτικού Δημοψηφίσματος:
● Με τη συγκέντρωση υπογραφών πολιτών κατά το Ελβετικό πρότυπο:
● Συγκέντρωση υπογραφών (π.χ. 200 ή 300 χιλιάδων), προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα κάποιο άρθρο του Συντάγματος (πλην των Θεμελιωδών), και
● Συγκέντρωση υπογραφών (π.χ. 30 ή 40 χιλιάδων), προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα οποιοσδήποτε νόμος για τον οποίο υπάρχει ευρύτατη διαφωνία.
● Για κάθε μείζων θέμα που αφορά θέματα Εθνικής Κυριαρχίας (από άποψη πολιτειακή, πολιτική, οικονομική, νομοθετική, κλπ.), με εξαίρεση την εδαφική).
7) Δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου (το οποίο μπορεί να έχει 11 ως 15 μέλη που θα εκλέγονται με κλήρωση από τους ομότιμους και εν ενεργεία καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, με 2ετή θητεία)
8) Δημιουργία Μόνιμης Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου των Κατασταλτικών Δυνάμεων (η συγκρότησή της οποίας μπορεί να γίνεται με τρόπο ανάλογο αυτής του Συνταγματικού Δικαστηρίου και το οποίο θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες ελέγχου και επιβολής κυρώσεων)
9) Διαχωρισμός του Κράτους από την Εκκλησία.
2. ΜΕΤΡΑ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ
● Άσκηση διώξεων και επιβολή κυρώσεων (ποινικών και αστικών) σε όλους του κυβερνητικούς, κομματικούς και κρατικούς κλεπτοκράτες που ενήργησαν προς ίδιον όφελος και σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, στο αδιαφανές πορνείο της μεταπολιτευτικής κυνοβουλευτικής “δημοκρατίας” και οδήγησαν ένα ολόκληρο λαό σε αδυναμία να έχει επίγνωση της ύπαρξης και της κατάστασής του.
Μέρος 2ο – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
1. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Άμεση καταγγελία του Μνημονίου, το οποίο στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία προς όφελος της Διεθνούς Χρηματοπιστωτικής Μαφίας (πρωτίστως, των γερμανικών τραπεζών και δευτερευόντως των γαλλικών τραπεζών, των τραπεζών της Ευρωζώνης και των κάθε είδους κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που δρουν διεθνώς).
Σημείωση: Ήδη, εξαιτίας του μνημονίου που επιβλήθηκε με κατοχικό τρόπο στη χώρα για να την «σώσει» από το χρέος, το δημόσιο χρέος από 116% που ήταν στο τέλος του 2009 έχει φτάσει το 144% και κινείται προς το 160%, καθιστώντας αναπόφευκτη την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία.
2. Πληρωμή από τις τράπεζες του μέρους του χρέους που οι ίδιες δημιούργησαν με τις τοκογλυφικές τους δραστηριότητες. Αυτό συνεπάγεται διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους.
3. Η διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα στις οποίες περιλαμβάνεται:
● Η αποζημίωση της Ελλάδας που επιδικάστηκε στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της Ελλάδας (7,1 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938)
● Το «κατοχικό δάνειο» (3,5 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938).
● Οι αποζημιώσεις των θυμάτων της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
● Η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που λεηλάτησαν Γερμανοί αξιωματικοί από τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας.
4. Η διενέργεια Διεθνούς Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού χρέους για να διαπιστωθεί ποιο μέρος είναι «επαχθές» και πρέπει να διαγραφεί αμέσως.
Αυτό σημαίνει άνοιγμα όλων των φακέλων της Κλεπτοκρατίας της Μεταπολίτευσης (της Siemens, του C4I, των υποβρυχίων που γέρνουν, των αξονικών τομογράφων στα νοσοκομεία, των δημοσίων έργων που πήραν χαριστικά γερμανικές εταιρείες, του ΟΤΕ, των Λέοπαρντ, κ.α.)
5. Κατάργηση του Τραπεζικού Απόρρητου, το οποίο προστατεύει μόνο τους διαχειριστές του «νόμιμου» και του παράνομου οργανωμένου πολιτικο-οικονομικού εγκλήματος
6. Απαγόρευση στις Τράπεζες να είναι Εμπορικές και Επενδυτικές, συγχρόνως
7. Απαγόρευση στις Τράπεζες να εκδίδουν Καλυμμένα Ομόλογα και άλλα κερδοσκοπικά χρηματοοικονομικά εργαλεία.
2. ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Η δημιουργία Ευρωπαϊκού Ομόλογου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ώστε όλα τα κράτη-μέλη να δανείζονται με ίσους όρους, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ο άμεσος κίνδυνος εκτόξευσης των επιτοκίων δανεισμού των πιο αδύνατων χωρών.
2. Η επιβολή προστίμου σε όλες τις χώρες που συσσωρεύουν πλεονάσματα άνω του 4% του κρατικού προϋπολογισμού τους, για να υποχρεωθούν να τα ανακυκλώνουν:
● είτε στο εσωτερικό τους, με άνοδο των μισθών και των συντάξεων,
● είτε στις χώρες της Ε.Ε., με επενδύσεις για δημιουργία θέσεων εργασίας (αντί να ληστεύουν τους εταίρους τους).
Γ. ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Η χρήση των παραπάνω εργαλείων απαιτεί μόνο την ύπαρξη ενός Πολιτικού Φορέα που θα δεσμευτεί να τα εφαρμόσει.
Αυτός ο πολιτικός φορέας θα πρέπει να είναι οργανωμένος αμεσο-δημοκρατικά και αντι-γραφειοκρατικά ΚΑΙ να εκφράζει μια συσπείρωση με βάση τη συμφωνία στην εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων (και όχι βάση κάποιες αόριστες, νεφελώδεις και μη-δεσμευτικές «ιδεολογικές» και «πολιτικές» «συγκλίσεις» που πάντοτε συγκαλύπτουν αισχρές ιδιοτελείς στοχεύσεις).
Συνεπώς, θα βρίσκεται ευθύς εξ’ αρχής σε ριζική αντίθεση με τις κομματικές εκφάνσεις της ενιαίας μεταπολιτευτικής κομματικής κλεπτοκρατίας, οι οποίες συγκροτούνταν από ηθικά, διανοητικά, επαγγελματικά και πολιτικά ανύπαρκτες και υπολειπόμενες υπάρξεις γύρω από έναν –της ίδιας υποστάθμης- κομματικό φύλαρχο, που συντηρεί την εξουσία του στη δουλοπρεπή αυλή του μέσω, κυρίως, του «προνομίου» του να ορίζει τα ψηφοδέλτια στις εκάστοτε παρωδίες εκλογών.
Ένα πολιτικό φορέα, χωρίς «αρχηγίσκους» και «αυλές», με οριζόντια οργανωτική διάρθρωση, συγκροτημένο σε τρία επίπεδα χωρίς ιεραρχική σχέση μεταξύ τους.
ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: ΕΝΑ ΟΡΓΑΝΟ «ΣΥΜΒΟΛΩΝ»
στο οποίο συμμετέχουν όλες οι εν ζωή προσωπικότητες με ήθος, συνέπεια και ακεραιότητα, που διαθέτει αυτός ο τόπος (ενδεικτικά αναφέρω τους Μίκη Θεοδωράκη, Μανώλη Γλέζο, Γιώργο Κασιμάτη, Κώστα Μπέη, Χρήστο Γιανναρά – ο κατάλογος είναι διαρκώς ανοικτός σε προσθήκες).
ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: ΤΡΙΑ ΟΡΓΑΝΑ «ΕΡΓΑΣΙΑΣ»
α) Ένα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, που θα απαρτίζεται από συνεπείς αντι-μνημονιακούς οικονομολόγους, οι οποίοι θα επεξεργαστούν και θα προτείνουν ένα εφαρμόσιμο σχέδιο για την οικονομική αντιμετώπιση της κατάστασης που δημιούργησε η μεταπολιτευτική κομματική κλεπτοκρατία.
β) Ένα ΝΟΜΙΚΟ, που θα απαρτίζεται από συνεπείς αντι-μνημονιακούς νομικούς, οι οποίοι θα επεξεργαστούν και θα προτείνουν ένα εφαρμόσιμο σχέδιο για τη νομική προσβολή και ανατροπή της κατάστασης που δημιούργησε η μεταπολιτευτική κομματική κλεπτοκρατία, τόσο στο εξωτερικό (με την αμφισβήτηση της νομιμότητας του «χρέους» σε διεθνή όργανα), όσο και στο εσωτερικό (με την ανατροπή του νομικού καθεστώτος που οικοδομήθηκε από το Μνημόνιο, κατά παράβαση της συνταγματικής τάξης της χώρας).
γ) Ένα ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ, που θα απαρτίζεται από συνεπείς αντι-μνημονιακούς δημοσιογράφους, οι οποίοι διαχέουν στην κοινωνία μια αληθή, καθαρή και σαφή γνώση όσων διεκδικούνται και όσων γίνονται στο πεδίο της οικονομίας και της πολιτικής.
ΤΡΙΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ: Η ΚΙΝΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ
Όλοι εμείς (που, αυθόρμητα και χωρίς ιεραρχικούς καταναγκασμούς) θα αποτελέσουμε την κινητήρια δύναμη της ριζικής αλλαγής, εξαφανίζοντας από το πολιτικό προσκήνιο όλους τους γελωτοποιούς της μεταπολιτευτικής κομματικής κλεπτοκρατίας, ενεργοποιώντας στη χώρα μας το «Σύνδρομο Ερντογάν».
Κλεάνθης Γρίβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου