Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Αριστερά, μνημόνιο χωρίς αναισθητικό!

Πάνος Κοσμάς
Η κυβέρνηση επιχειρεί να ολοκληρώσει το «καθεστώς» του μνημονίου με σκληρά μέτρα για συνταξιούχους, αγρότες και μισθωτούς. Υπό την μπαγκέτα Τσίπρα - ΣΥΡΙΖΑ, αναδομείται το αστικό - μνημονιακό μπλοκ εξουσίας. Και πρώτη φορά αριστερός Ατλαντισμός χωρίς όριο.
Με μνη­μό­νιο χωρίς αναι­σθη­τι­κό, με πρώτη φορά αρι­στε­ρό Ατλα­ντι­σμό χωρίς όριο και με «ηγε­μο­νι­κές» κι­νή­σεις ανα­δό­μη­σης του αστι­κού - μνη­μο­νια­κού μπλοκ εξου­σί­ας, η «πρώτη φορά κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ χωρίς Αρι­στε­ρά» επι­χει­ρεί να ολο­κλη­ρώ­σει το έγκλη­μα της εμπέ­δω­σης του μνη­μο­νια­κού κα­θε­στώ­τος ακραί­ας εκ­με­τάλ­λευ­σης, με πο­λι­τι­κό ισο­δύ­να­μο την ανά­δει­ξη του Αλέξη Τσί­πρα και του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ σε ηγε­μο­νι­κό δια­χει­ρι­στή αυτού του κα­θε­στώ­τος. Ποιος μί­λη­σε για ισο­δύ­να­μα και πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα; Κάθε «σο­βα­ρό» μνη­μο­νια­κό κόμμα έχει να λέει με­τε­κλο­γι­κά ότι οι προ­ε­κλο­γι­κές υπο­σχέ­σεις θα υλο­ποι­η­θούν σε βάθος τε­τρα­ε­τί­ας – αλλά, τι ατυ­χία, τα τε­λευ­ταία πολλά χρό­νια ποτέ δεν εξα­ντλεί­ται η τε­τρα­ε­τία…

Ο Βη­μα­το­δό­της 1 το ’χει τού­μπα­νο, κι ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ κρυφό κα­μά­ρι: «Κερ­δί­ζο­ντας ωστό­σο τις εκλο­γές, αμέ­σως απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε, και αυτό έδει­ξε και στην ομι­λία του το βράδυ της Πα­ρα­σκευ­ής στη Βουλή. Με πίστη και με πάθος υπε­ρα­σπί­στη­κε τη συμ­φω­νία. (…) το διε­θνές οι­κο­νο­μι­κό σύ­στη­μα έχει πει­σθεί για τη με­γά­λη στρο­φή που έκανε ο κ. Τσί­πρας». Αλλά ποίαν ανά­γκην απο­δεί­ξε­ων έχου­με όταν μι­λά­ει ο Μάρ­δας: «Με τα πρό­σφα­τα μέτρα που ψή­φι­σε η Βουλή αγ­γί­ζο­νται πλέον θέ­μα­τα τα οποία ου­δέ­πο­τε τόλ­μη­σε οποια­δή­πο­τε κυ­βέρ­νη­ση να αγ­γί­ξει στο πα­ρελ­θόν», δή­λω­σε ο χει­ρα­φε­τη­μέ­νος από τα «αρι­στε­ρά βα­ρί­δια» υπουρ­γός. Τόσο «χει­ρα­φε­τη­μέ­νος», ώστε -όπως απο­κά­λυ­ψε στο «Mega Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο»- έβαλε αμέ­σως μπρο­στά το σχέ­διο για τη δη­μιουρ­γία «ελ­λη­νι­κού Ντα­βός» σε ένα νη­σά­κι απέ­να­ντι από τα Στύρα Ευ­βοί­ας! Αυτό μά­λι­στα, είναι… πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα: «Η σκέψη είναι να γίνει ένα κέ­ντρο των τε­χνών και της φι­λο­σο­φί­ας που ση­μαί­νει να γίνει ένα με­γά­λο συ­νε­δρια­κό κέ­ντρο διε­θνών συ­νε­δρί­ων και στο πλαί­σιο όλης αυτής της δια­δι­κα­σί­ας να υπάρ­χει και μια πε­ρί­ο­δος, όπου θα συ­να­ντώ­νται αρ­χη­γοί κρα­τών κατά το κα­λο­καί­ρι και θα έχου­με το λε­γό­με­νο θε­ρι­νό Ντα­βός».













«Όταν λέμε όλα, εν­νο­ού­με όλα»!



Το «Βήμα» απο­κα­λύ­πτει μά­λι­στα το «με­γά­λο πλάνο» του Αλέξη Τσί­πρα: «Ο πρω­θυ­πουρ­γός Αλ. Τσί­πρας έχει πάρει πλέον ορι­στι­κά την από­φα­ση να ψη­φί­σει όλες (και όταν λέμε όλες, εν­νο­ού­με όλες) τις δε­σμεύ­σεις που ανέ­λα­βε στη συμ­φω­νία του Αυ­γού­στου με τους Ευ­ρω­παί­ους, με όποια μέτρα κι αν προ­βλέ­πο­νται από αυτήν. Έτσι, μετά την ψή­φι­ση του πρώ­του πο­λυ­νο­μο­σχε­δί­ου την Πα­ρα­σκευή το βράδυ, θα ακο­λου­θή­σει η ψή­φι­ση του δεύ­τε­ρου πο­λυ­νο­μο­σχε­δί­ου με τα προ­α­παι­τού­με­να, στις 10 Νο­εμ­βρί­ου, και του «οδυ­νη­ρού» ασφα­λι­στι­κού νο­μο­σχε­δί­ου ξε­χω­ρι­στά. Στό­χος, όπως άκου­σα, είναι να πε­ρά­σει ο κ. Τσί­πρας και τις τρεις αξιο­λο­γή­σεις χωρίς καμία αμ­φι­σβή­τη­ση. Την πρώτη αξιο­λό­γη­ση μέσα στον Νο­έμ­βριο, τη δεύ­τε­ρη μέσα στην άνοι­ξη και την τρίτη το κα­λο­καί­ρι».



Έτσι λοι­πόν, τα «ισο­δύ­να­μα» και το «πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα» δεν αφο­ρούν τη φάση αυτή, της ψή­φι­σης των μνη­μο­νια­κών δε­σμεύ­σε­ων. Δεν θα έρθει η σειρά τους ούτε στις αρχές του 2016, όταν θα έχει συ­ντε­λε­στεί η ανα­κε­φα­λαί­ω­ση των τρα­πε­ζών. Ούτε καν όταν δρο­μο­λο­γη­θεί η δια­δι­κα­σία ελά­φρυν­σης του χρέ­ους. Θα χρεια­στούν πρώτα τρεις επι­τυ­χη­μέ­νες αξιο­λο­γή­σεις!



Η ιδέα είναι πίσω από όλα αυτά είναι προ­φα­νής: «ισο­δύ­να­μα» και «πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα» με… ρήτρα ανά­πτυ­ξης. Επει­δή το τρίτο μνη­μό­νιο και οι δα­νει­στές δεν αφή­νουν πε­ρι­θώ­ριο όχι για «ισο­δύ­να­μα» και «πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα» αλλά ούτε για δια­φο­ρε­τι­κή… υπο­ση­μεί­ω­ση, οι ελ­πί­δες με­τα­τί­θε­νται στην… ανά­πτυ­ξη. Και ήδη άρ­χι­σαν οι δη­λώ­σεις ότι η ύφεση το 2015 θα είναι μι­κρό­τε­ρη της εκτι­μώ­με­νης στο Προ­σχέ­διο του προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού, άρα κατά τα μέσα του 2016 κά­ποιες νέες δη­λώ­σεις θα φέ­ρουν πιο κοντά το ρα­ντε­βού με την ανά­πτυ­ξη (κατά τη γνω­στή συ­νή­θεια, «από το δεύ­τε­ρο εξά­μη­νο του 2016») και θα ανα­νε­ώ­σουν το ρα­ντε­βού με τα «ισο­δύ­να­μα» και το «πα­ράλ­λη­λο πρό­γραμ­μα» με «ορί­ζο­ντα» το τέλος της τε­τρα­ε­τί­ας…



Όταν ο Κα­τρού­γκα­λος ξε­περ­νά­ει τον Σπράο…



Αν ωστό­σο ο Μάρ­δας τα λέει έξω από τα δό­ντια και ετοι­μά­ζει το ελ­λη­νι­κό Ντα­βός, το επί­τευγ­μα του Γ. Κα­τρού­γκα­λου είναι πραγ­μα­τι­κά μο­να­δι­κό: οι «ιδέες» που ήδη έχει είτε ανα­κοι­νώ­σει είτε υπαι­νι­χτεί για το Ασφα­λι­στι­κό, απο­κα­θη­λώ­νουν από το βάθρο του τον πρω­το­πό­ρο σε «ιδέες» κα­τε­δά­φι­σης του κοι­νω­νι­κο­α­σφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος και δια­χρο­νι­κό σύμ­βο­λο του ακραί­ου νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου πνεύ­μα­τος, Γ. Σπράο. Όταν ο Γ. Σπρά­ος πα­ρου­σί­α­ζε, το 1997, τις νέες ιδέες για πλήρη ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος και με­τα­τρο­πή του σε κε­φα­λαιο­ποι­η­τι­κό, τις συ­νό­δευ­σε από μια θλιμ­μέ­νη πο­λι­τι­κή δια­πί­στω­ση: ότι δυ­στυ­χώς αυτές δεν μπο­ρούν να υλο­ποι­η­θούν διότι δεν υπάρ­χει ούτε πρό­κει­ται να υπάρ­ξει κυ­βέρ­νη­ση ικανή να τις επι­βά­λει. Χρειά­στη­καν 18 ολό­κλη­ρα χρό­νια για να βρε­θεί αυτή η κυ­βέρ­νη­ση, και είναι η δεύ­τε­ρη κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ! Ο κ. Κα­τρού­γκα­λος επι­βε­βαιώ­νει τον κ. Μάρδα: και στο Ασφα­λι­στι­κό, «αγ­γί­ζο­νται πλέον θέ­μα­τα τα οποία ου­δέ­πο­τε τόλ­μη­σε οποια­δή­πο­τε κυ­βέρ­νη­ση να αγ­γί­ξει στο πα­ρελ­θόν».

Προ­κει­μέ­νου για το Ασφα­λι­στι­κό, το «υπό­δειγ­μα» Ασφα­λι­στι­κού που πε­ρι­γρά­φει ο κ. Κα­τρού­γκα­λος είναι η πλέον… πρω­το­πο­ρια­κή σε ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο εφαρ­μο­γή του πε­ρί­φη­μου αυ­στρα­λια­νού μο­ντέ­λου, δη­λα­δή ενός πλή­ρως κε­φα­λαιο­ποι­η­τι­κού συ­στή­μα­τος, όπου το Δη­μό­σιο ανα­λαμ­βά­νει να πλη­ρώ­νει ένα συ­ντα­ξιο­δο­τι­κό φι­λο­δώ­ρη­μα «βα­σι­κής σύ­ντα­ξης» (στην ελ­λη­νι­κή πε­ρί­πτω­ση, 360 ευρώ) αλλά με ει­σο­δη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια. Οτι­δή­πο­τε επι­πλέ­ον αυτού του φι­λο­δω­ρή­μα­τος, θα είναι αντα­πο­δο­τι­κό, πα­ρα­πέ­μπει δη­λα­δή σε έναν ιδιω­τι­κό πυ­λώ­να. Ακόμη όμως και αυτά τα 360 ευρώ θα είναι δυ­σπρό­σι­τα, όχι μόνο για αυ­τούς που θα έχουν -πραγ­μα­τι­κά ή υπο­θε­τι­κά- ει­σο­δή­μα­τα που θα κά­νουν τη βα­σι­κή σύ­ντα­ξη «μη ανα­γκαία», αλλά κυ­ρί­ως γι’ αυ­τούς που δεν μπο­ρούν να συ­γκε­ντρώ­σουν τα απαι­τού­με­να έν­ση­μα και το χρόνο πα­ρα­μο­νής στην ερ­γα­σία. Διότι το αυ­στρα­λια­νό σύ­στη­μα ίσχυ­σε και ισχύ­ει σε μια χώρα με ανερ­γία που κυ­μαί­νε­ται σε μα­κρο­χρό­νια βάση περί το 4-5%, σε αντί­θε­ση με την Ελ­λά­δα, όπου η ανερ­γία είναι εδώ και χρό­νια και ανα­μέ­νε­ται ότι θα πα­ρα­μεί­νει σε πολύ υψηλά επί­πε­δα, οι δε ελα­στι­κές σχέ­σεις απα­σχό­λη­σης και η «μαύρη ερ­γα­σία» έχουν προ­σλά­βει τε­ρά­στια έκτα­ση.

Ο Γ. Κα­τρού­γκα­λος και η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ πραγ­μα­το­ποιούν τα πιο κρυφά όνει­ρα της ελ­λη­νι­κής αστι­κής τάξης και βά­ζουν ψηλά τον πήχη σε ευ­ρω­παϊ­κό επί­πε­δο για μελ­λο­ντι­κές σκλη­ρές αντι­με­ταρ­ρυθ­μί­σεις στο συ­ντα­ξιο­δο­τι­κό.



Πρώτη φορά «αρι­στε­ρός» Ατλα­ντι­σμός



Όπως είναι ανα­με­νό­με­νο, η θε­α­μα­τι­κή μνη­μο­νια­κή στρο­φή του Αλέξη Τσί­πρα και της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ, κυ­ρί­ως όμως η δυ­να­τό­τη­τά τους να «αγ­γί­ζουν θέ­μα­τα που καμία άλλη κυ­βέρ­νη­ση δεν μπό­ρε­σε να αγ­γί­ξει», κάνει τα ευ­ρω­παϊ­κά και διε­θνή κέ­ντρα του δυ­τι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού να «αγκα­λιά­ζουν» τον Αλέξη Τσί­πρα πιο θερμά και απ’ ό,τι τον Σα­μα­ρά. Η αντα­πό­κρι­ση από την πλευ­ρά του Αλέξη Τσί­πρα και της κυ­βέρ­νη­σης είναι εξί­σου θερμή. Έτσι, γεν­νιέ­ται και ο «για πρώτη φορά ‘‘αρι­στε­ρό­ς’’ Ατλα­ντι­σμός», δη­λα­δή η πλή­ρης σύ­μπλευ­ση με τα δυ­τι­κά ιμπε­ρια­λι­στι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Δεν πρό­κει­ται μόνο γι’ αυτά που γί­νο­νταν ήδη από την πε­ρί­ο­δο της πρώ­της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ (δια­τή­ρη­ση και «εμ­βά­θυν­ση» του άξονα με Ισ­ρα­ήλ - Αί­γυ­πτο, προ­τά­σεις Καμ­μέ­νου για νέα αμε­ρι­κα­νι­κή βάση στην Κάρ­πα­θο κ.λπ.), αλλά για τη νέα ορμή που απο­κτά ο νέος Ατλα­ντι­σμός: «εμ­βά­θυν­ση» σχέ­σε­ων με Ισ­ρα­ήλ πέρα από οποιο­δή­πο­τε όριο δια­νο­ή­θη­καν οι προη­γού­με­νες ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις, πλή­ρης έντα­ξη στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια στην πε­ριο­χή της Μ. Ανα­το­λής, αλ­λα­γή 1800 στην πο­λι­τι­κή για τους αγω­γούς (από το ρω­σο-τουρ­κο-ελ­λη­νι­κό αγωγό, στον ελ­λη­νο-βουλ­γα­ρι­κό) και τις μπίζ­νες σχε­τι­κά με τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις (εκτός ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης - σι­δη­ρο­δρό­μων οι Ρώσοι κ.λπ.), πάνω απ’ όλα πλή­ρης ευ­θυ­γράμ­μι­ση με τη ρα­τσι­στι­κή πο­λι­τι­κή της Ευ­ρώ­πης-«φρού­ριο» στο ζή­τη­μα των προ­σφύ­γων και των με­τα­να­στών.



Το νέο μπλοκ εξου­σί­ας



Υπάρ­χει όμως και ένα -το πραγ­μα­τι­κό και μόνο- ισο­δύ­να­μο: η με­τα­τρο­πή της κυ­βέρ­νη­σης σε «πο­λι­τι­κό ηγε­μό­να», σε πο­λι­τι­κό δια­χει­ρι­στή αφε­νός του κα­θε­στώ­τος του μνη­μο­νί­ου και αφε­τέ­ρου του νέου ρόλου του ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού στο νότιο άκρο της ευ­ρω­παϊ­κής ηπεί­ρου και στη νο­τιο­α­να­το­λι­κή Με­σό­γειο. Το «ισο­δύ­να­μο» αυτό διεκ­δι­κεί­ται με όλα τα κλα­σι­κά «όπλα» με τα οποία πα­ρα­δο­σια­κά ανα­δει­κνύ­ο­νται οι «νέοι ηγε­μό­νες» του αστι­κού πο­λι­τι­κού συ­στή­μα­τος: με επέ­κτα­ση του ελέγ­χου στους σκλη­ρούς μη­χα­νι­σμούς του βα­θέ­ος κρά­τους, με τη δη­μιουρ­γία φι­λο­κυ­βερ­νη­τι­κής «νέας τάξης» (μνη­μο­νια­κής όπως και η προη­γού­με­νη) στο χώρο των μί­ντια, με ευ­ρεία ανα­διά­τα­ξη των πο­λι­τι­κο-επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­μα­χιών, με τη δη­μιουρ­γία «νέων τζα­κιών» κ.λπ.

Ωστό­σο, κα­νέ­να ηγε­μο­νι­κό σχέ­διο δεν είναι στι­βα­ρό και δεν αντέ­χει στη δο­κι­μα­σία του χρό­νου και της τα­ξι­κής πάλης όταν λεί­πει η θε­με­λιώ­δης προ­ϋ­πό­θε­ση: η δυ­να­τό­τη­τα της κυ­ρί­αρ­χης τάξης και των επί­δο­ξων πο­λι­τι­κών των «ηγε­μό­νων» να πεί­σουν ότι το συμ­φέ­ρον της κυ­ρί­αρ­χης τάξης ταυ­τί­ζε­ται με το γε­νι­κό κοι­νω­νι­κό συμ­φέ­ρον. Μπο­ρεί ο επί­δο­ξος ηγε­μό­νας να μην κιν­δυ­νεύ­ει από τη ΝΔ (που είναι σε κρίση) ή από το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα βρει απέ­να­ντί του αυ­τούς των οποί­ων τα δι­καιώ­μα­τα βάλ­θη­κε να κα­ταρ­γή­σει…





Ση­μειώ­σεις



1. Το «Βήμα» της Κυ­ρια­κής 18 Οκτω­βρί­ου είναι αφιε­ρω­μέ­νο θαρ­ρείς ολό­κλη­ρο στους νέους «ηγε­μό­νες»: τον Τσί­πρα, τον Παππά, τον Δρα­γα­σά­κη… Με δέος αλλά και προ­σμο­νή…



Σκί­τσο του Δη­μή­τρη Γε­ωρ­γο­πά­λη για τη Realnews-11/10/15