Του Πάνου Τριγάζη*
«Έπεσε ο μέγας δρυς στη γης, σε μέγα αγώνα», γράφει ο Γιάννης Ρίτσος για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, πριν από 49 χρόνια. Στις 22 Μαΐου 1963, ένα μήνα μετά την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, έπεσε στη Θεσσαλονίκη ο πρωτομαραθωνοδρόμος, ύπουλα χτυπημένος από το φασιστικό παρακράτος. Ο ελληνικός λαός συγκλονίστηκε και ξεσηκώθηκε. Το σύνθημα «Ο Λαμπράκης ζει» απλώθηκε αμέσως σε όλη την Ελλάδα, ξεπέρασε και τα σύνορά της. Το νεολαιίστικο κίνημα, που ήδη αναπτυσσόταν με αιχμή το «1-1-4» και το 15% για την Παιδεία, άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις.Με τους αγώνες και τη θυσία του, ο Γρ. Λαμπράκης έγινε πανελλήνιο και διεθνές σύμβολο ειρήνης, αλλά και πηγή έμπνευσης για νέους αγώνες.
Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη συνδέει αγώνες και αιτήματα πολλών δεκαετιών του ελληνικού λαού. Υπήρξε αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, βουλευτής της Αριστεράς από το 1961, εκλεγμένος στην Α' Πειραιά, πολυβαλκανιονίκης, υφηγητής της
«Έπεσε ο μέγας δρυς στη γης, σε μέγα αγώνα», γράφει ο Γιάννης Ρίτσος για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, πριν από 49 χρόνια. Στις 22 Μαΐου 1963, ένα μήνα μετά την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, έπεσε στη Θεσσαλονίκη ο πρωτομαραθωνοδρόμος, ύπουλα χτυπημένος από το φασιστικό παρακράτος. Ο ελληνικός λαός συγκλονίστηκε και ξεσηκώθηκε. Το σύνθημα «Ο Λαμπράκης ζει» απλώθηκε αμέσως σε όλη την Ελλάδα, ξεπέρασε και τα σύνορά της. Το νεολαιίστικο κίνημα, που ήδη αναπτυσσόταν με αιχμή το «1-1-4» και το 15% για την Παιδεία, άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις.Με τους αγώνες και τη θυσία του, ο Γρ. Λαμπράκης έγινε πανελλήνιο και διεθνές σύμβολο ειρήνης, αλλά και πηγή έμπνευσης για νέους αγώνες.
Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη συνδέει αγώνες και αιτήματα πολλών δεκαετιών του ελληνικού λαού. Υπήρξε αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, βουλευτής της Αριστεράς από το 1961, εκλεγμένος στην Α' Πειραιά, πολυβαλκανιονίκης, υφηγητής της