08/01/1929: ο Ανρί Μπαρμπύς καταγγέλει τη τρομοκρατία στην Ελλάδα

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χα­τζη­κώ­στας //

08/01/1929:Ο Γάλ­λος συγ­γρα­φέ­ας Ανρί Μπαρ­μπύς, πρό­ε­δρος της «Επι­τρο­πής προ­στα­σί­ας των θυ­μά­των του φα­σι­σμού και της λευ­κής 

τρο­μο­κρα­τί­ας», κα­ταγ­γέλ­λει σε γράμ­μα του προς την ελ­λη­νι­κή 

κυ­βέρ­νη­ση την τρο­μο­κρα­τία που ασκεί­ται κατά του ερ­γα­τι­κού 

κι­νή­μα­τος στην Ελ­λά­δα.
Ο Ανρί Μπαρ­μπύς γεν­νή­θη­κε στην Ανιέρ της Γαλ­λί­ας το 1873. Ει­σχώ­ρη­σε στους λο­γο­τε­χνι­κούς κύ­κλους του Πα­ρι­σιού αρ­χι­κά ως 

ποι­η­τής και δη­μο­σιο­γρά­φος. Το 1908 έγρα­ψε το πρώτο του μυ­θι­στό­ρη­μα με τίτλο “Η κό­λα­ση”. Το 1914, μόλις ξέ­σπα­σε ο Α΄ Πα­γκό­σμιος Πό­λε­μος, πα­ρό­λο που είχε ήδη κα­θιε­ρω­θεί ως λο­γο­τέ­χνης και η υγεία του ήταν σε κακή κα­τά­στα­ση, προ­σχώ­ρη­σε εθε­λο­ντι­κά στις τά­ξεις του γαλ­λι­κού στρα­τού και υπη­ρέ­τη­σε στο μέ­τω­πο. Πολύ γρή­γο­ρα συ­γκλο­νί­στη­κε από τις συν­θή­κες της στρα­τιω­τι­κής ζωής αλλά και από τη μα­ταιό­τη­τα της σύ­γκρου­σης. Πα­ρό­λο που τραυ­μα­τί­στη­κε σο­βα­ρά στους πνεύ­μο­νες σε μια έκρη­ξη, κατά και­ρούς επέ­στρε­φε στο μέ­τω­πο, μέχρι που έμει­νε ανά­πη­ρος. Ως αντί­δρα­ση, έγρα­ψε το 1916 το βι­βλίο του “Στη φωτιά”, μια ρε­α­λι­στι­κή αλλά ταυ­τό­χρο­να ποι­η­τι­κή κα­τα­γρα­φή της φρι­κτής κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας των στρα­τιω­τών στο μέ­τω­πο του πο­λέ­μου, με το οποίο κέρ­δι­σε την ανώ­τε­ρη λο­γο­τε­χνι­κή διά­κρι­ση, το βρα­βείο Goncour. Το 1923, μετά τον πό­λε­μο, προ­σχώ­ρη­σε στο νε­ο­σύ­στα­το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμμα της Γαλ­λί­ας και συ­νέ­χι­σε το έργο του με τη συγ­γρα­φή πο­λι­τι­κών μυ­θι­στο­ρη­μά­των κυ­ρί­ως. Σ’ αυτή την πε­ρί­ο­δο ανή­κει και το βι­βλίο του “Ιη­σούς” (1927). Το 1927 κάνει το πρώτο του τα­ξί­δι στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση και το 1928 ξε­κι­νά την έκ­δο­ση της εβδο­μα­διαί­ας κομ­μου­νι­στι­κής εφη­με­ρί­δας Monde. Το 1935, έπει­τα από επα­νει­λημ­μέ­νες επι­σκέ­ψεις στη Σο­βιε­τι­κή Ένωση, γρά­φει το τε­λευ­ταίο του βι­βλίο, μια βιο­γρα­φία του Στά­λιν. Υπήρ­ξε ένας στρα­τευ­μέ­νος συγ­γρα­φέ­ας, έν­θερ­μος αγω­νι­στής της εθρή­νης, θαυ­μα­στής της Ρω­σι­κής Επα­νά­στα­σης, του Λαϊ­κού Με­τώ­που και του Κόκ­κι­νου Στρα­τού. Πέ­θα­νε στη Μόσχα τον Αύ­γου­στο του 1935 και τά­φη­κε στο νε­κρο­τα­φείο Περ Λασέζ του Πα­ρι­σιού.

Για τη λευκή τρο­μο­κρα­τία στα Βαλ­κά­νια έκανε επι­τό­πια έρευ­να και έγρα­ψε το πε­ρί­φη­μο έργο του «Οι δή­μιοι στα Βαλ­κά­νια», που απο­τε­λεί ξε­σκέ­πα­σμα των εγκλη­μά­των και ένα δη­μό­σιο στιγ­μα­τι­σμό των δο­λο­φό­νων στη Βουλ­γα­ρία, Ρου­μα­νία, Γιου­γκο­σλα­βία κλπ. Υπήρ­ξε πρό­ε­δρος της αντί­στοι­χης επι­τρο­πής και με την ιδιό­τη­τα του αυτή έστει­λε το πε­ρί­φη­μο γράμ­μα προς την ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση που δη­μο­σί­ευ­σε πρω­το­σέ­λι­δα ο ΡΙ­ΖΟ­ΣΠΑ­ΣΤΗΣ (9/1/1929)

Να ση­μειώ­σου­με ότι προη­γή­θη­κε επι­στο­λή του Διευ­θυ­ντή Ερ­γα­σί­ας και Κοι­νω­νι­κής Πρό­νοιας του Υπουρ­γεί­ου Εθνι­κής Οι­κο­νο­μί­ας κ. Ζάκα που ανέ­λα­βε να απα­ντή­σει εκ μέ­ρους της κυ­βέρ­νη­σης στη επι­τρο­πή αυτή στις 21/11/1928 σε σχε­τι­κή της επι­στο­λή στις 5/7/1928. Στην απά­ντη­ση του το­νί­ζει ότι «..Δεν υπάρ­χει σή­με­ρον εις τας ελ­λη­νι­κάς φυ­λα­κάς και εις ακόμη κρα­τού­με­νος δια πο­λι­τι­κόν αδί­κη­μα…» καθώς και ότι «…δεν υπήρ­ξεν εις την Ελ­λά­δα πε­ριο­ρι­σμός τις εις ανα­γνώ­ρι­σιν και εις ελευ­θέ­ραν εξά­σκη­σιν του συν­δι­κα­λι­στι­κού δι­καιώ­μα­τος και του της απερ­γί­ας…»

Σε σχε­τι­κή επι­στο­λή – απά­ντη­ση ο Α. Μπαρ­μπυς επι­ση­μαί­νει, δί­νο­ντας μία ανά­γλυ­φη ει­κό­να τους κα­θε­στώ­τος τρο­μο­κρα­τί­ας σε βάρος των κο­μου­νι­στών και άλλων αγω­νι­στών που επι­κρα­τού­σε στην Ελ­λά­δα. :

«…1. Το ζή­τη­μα της αμνη­στί­ας εκ­κρε­μεί και όσοι πιά­στη­καν στη με­γά­λη απερ­γία των κα­πνερ­γα­τών και μετά το σχη­μα­τι­σμό της κυ­βέρ­νη­σης Βε­νι­ζέ­λου, δεν ελευ­θε­ρώ­θη­καν. Είναι αδύ­να­το να μη θε­ω­ρη­θή ότι πρό­κει­ται για πο­λι­τι­κούς κρα­τού­με­νους. Έχω ένα κα­τά­λο­γο , που αναμ­φί­βο­λα δεν είναι πλή­ρης, εξό­ρι­στων στα νησιά Κί­μω­λος, Θήρα, Σί­κι­νος, Αμορ­γός, Φο­λέ­γαν­δρος, Ανάφη, Ιος, Σκιά­θος , Κου­φο­νή­σι, Σπέ­τσες. Πε­ρι­λαμ­βά­νει 50 ονό­μα­τα….Αυτοί είναι πο­λι­τι­κοί εξό­ρι­στοι. Άλλοι πο­λι­τι­κοί κρα­τού­με­νοι βρί­σκο­νται στις φυ­λα­κές Αρ­γο­στο­λί­ου, της Κέρ­κυ­ρας, Αι­γί­νης, Χίου, Θεσ­σα­λο­νί­κης, Αθη­νών. Λει­βα­διάς, Ξάν­θης , Σπάρ­της. Είναι 40 τον αριθ­μό…

3. Μας βε­βαιώ­νε­τε πως καμ­μιά απα­γό­ρευ­ση δεν υπάρ­χει στην Ελ­λά­δα για την ελεύ­θε­ρη εξά­σκη­ση του συν­δι­κα­λι­στι­κού και απερ­για­κού δι­καιώ­μα­τος. Είναι πράγ­μα­τι έτσι στη θε­ω­ρία, μα στην πράξη οι ερ­γά­τες αυτοί πλημ­μυ­ρί­ζουν τις φυ­λα­κές και τα νησιά που ανα­φέ­ρα­με, πιά­στη­καν όλοι ή σχε­δόν όλοι στις απερ­γί­ες και για τη συν­δι­κα­λι­στι­κή τους δράση. Εξ’ άλλου μπο­ρεί να υπο­στη­ρί­ξη κα­νείς ότι οι προη­γού­με­νες συλ­λή­ψεις, αλη­θι­νά πα­ρά­νο­μες συλ­λή­ψεις των αρ­χη­γών που προη­γή­θη­καν του τε­λευ­ταί­ου συ­νε­δρί­ου της Γε­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας, στον Πει­ραιά, βρί­σκο­νται σ’ αρ­μο­νία με τον σε­βα­σμό του συν­δι­κα­λι­στι­κού δι­καιώ­μα­τος; Ελ­πί­ζου­με πως οι μέ­θο­δες αυτές δεν θ’ ανα­νε­ω­θούν με την ευ­και­ρία του συν­δι­κα­λι­στι­κού συ­νε­δρί­ου που θα γίνη στην Αθήνα το Γε­νά­ρη και ότι οι αντι­πρό­σω­ποι θα μπο­ρέ­σουν να παν ελεύ­θε­ρα.

4. Σας ευ­χα­ρι­στού­με Κύριε Διευ­θυ­ντή που μας λέτε ότι προ­σω­πι­κά είστε κατά των εξο­ριών. Είναι μία μέ­θο­δος απε­χθής, ανά­ξια για ένα τόπο σαν την Ελ­λά­δα. Ση­μειώ­νε­τε πως ο αριθ­μός των εξο­ρί­στων δεν είνε τόσο με­γά­λος όσο εππί Πα­γκά­λου και εύ­χε­σθε για τη νο­μι­κή επι­θε­ώ­ρη­ση που θα εξα­φα­νί­ση από τον ελ­λη­νι­κό κώ­δι­κα τα σχε­τι­κά με την εκτό­πι­ση άρθρα. Μας φαί­νε­ται πως όλοι οι συ­μπο­λί­τες σας που συμ­με­ρί­ζο­νται την αποψή σας θά­πρε­πε να ενω­θούν με τους ερ­γά­τες της χώρας σας ενά­ντια στην κα­τα­πί­ε­ση αυτή και για την άμεση επα­να­φο­ρά των εξο­ρί­στων…»

_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Αλέ­κος Α. Χα­τζη­κώ­στας Δη­μο­σιο­γρά­φος και εκ­δό­της της εφη­με­ρί­δας «Η Άλλη Άποψη της Ημα­θί­ας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δη­μο­σιευ­τεί σε εφη­με­ρί­δες, πε­ριο­δι­κά και site εδώ και δε­κα­ε­τί­ες, ενώ έχει συμ­με­τά­σχει με ει­ση­γή­σεις σε μια σειρά ιστο­ρι­κά συ­νέ­δρια και ημε­ρί­δες. Έχει εκ­δώ­σει 6 βι­βλία και συμ­με­τέ­χει σε συλ­λο­γι­κούς τό­μους.