"Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πρωταγωνιστές των καυγάδων ήταν οι "υπαρχηγοί" Γεωργιάδης, Βορίδης, Λοβέρδος..." Θα μπορούσε να αποδώσει κανείς την ένταση των τελευταίων ημερών, ιδίως της χθεσινής, στη Βουλή στο ότι τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα επί δεκαετίες δεν έχουν μάθει να κάνουν αντιπολίτευση. Θα μπορούσε, επίση, να πιθανολογήσει κανείς μια προσπάθεια να οξύνουν τα πνεύματα, ώστε οι πανταχόθεν βαλλόμενες, απομονωμένες και συρρικνούμενες ηγετικές τους ομάδες, δηλαδή οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, να ενισχύσουν τη θέση τους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πρωταγωνιστές των καυγάδων ήταν οι "υπαρχηγοί" Γεωργιάδης, Βορίδης, Λοβέρδος, ενώ τους τόνους ανεβάζει και ο τρίτος μνημονιακός της παρέας Στ. Θεοδωράκης.
Υπάρχει όμως και μια πιο επικίνδυνη και ανησυχητική ανάγνωση της έντασης των λίγων τελευταίων ημερών. Ότι, δηλαδή, υπάρχει ένας αυτόματος ή συνεννοημένος συντονισμός της μνημονιακής αντιπολίτευσης με τους πιο σκληρούς συντηρητικούς κύκλους των δανειστών, προκειμένου να δοθεί η εικόνα αποσταθεροποίησης και αδυναμίας της κυβέρνησης. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι μπορούν να ρίξουν την κυβέρνηση και ακόμα πιο δύσκολο να σκεφτεί ότι διανοούνται εκλογές. Άλλωστε, η συμπεριφορά τους συσπειρωτικά λειτουργεί για την κυβερνητική πλειοψηφία. Η μόνη τους -θεωρητική- ελπίδα διάσωσης είναι λοιπόν να βάλλουν κατά της κυβέρνησης και να προσπαθούν να δημιουργήσουν αρνητικό κοινωνικό κλίμα στο εσωτερικό, σε υποστήριξη της σκλήρυνσης στη στάση των δανειστών στο εξωτερικό. Κοινό συμφέρον, η αποτυχία της διαπραγμάτευσης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι, καθώς η διαπραγμάτευση κορυφώνεται και καταλήγει σιγά - σιγά σε συγκλίσεις, παρατηρείται από την πλευρά των δανειστών μια αλλαγή στάσης επί τα χείρω, με επαναφορά και ανακύκλωση θεμάτων που είχαν ξεπεραστεί ή δεν είχαν μπει καν στο τραπέζι. Η συμπεριφορά αυτή μάλιστα ξαφνιάζει, καθώς βρίσκεται σε δυσαρμονία και με τις επίσημες δηλώσεις των πολιτικών ηγεσιών για την επείγουσα ανάγκη εξεύρεσης λύσης. Φυσικά, αν θεωρούν ότι μια σκλήρυνση - εκβιασμός της τελευταίας στιγμής μπορεί να αποδώσει, "δεν διαβάζουν σωστά την παρτίδα".
avgi.gr
Υπάρχει όμως και μια πιο επικίνδυνη και ανησυχητική ανάγνωση της έντασης των λίγων τελευταίων ημερών. Ότι, δηλαδή, υπάρχει ένας αυτόματος ή συνεννοημένος συντονισμός της μνημονιακής αντιπολίτευσης με τους πιο σκληρούς συντηρητικούς κύκλους των δανειστών, προκειμένου να δοθεί η εικόνα αποσταθεροποίησης και αδυναμίας της κυβέρνησης. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι μπορούν να ρίξουν την κυβέρνηση και ακόμα πιο δύσκολο να σκεφτεί ότι διανοούνται εκλογές. Άλλωστε, η συμπεριφορά τους συσπειρωτικά λειτουργεί για την κυβερνητική πλειοψηφία. Η μόνη τους -θεωρητική- ελπίδα διάσωσης είναι λοιπόν να βάλλουν κατά της κυβέρνησης και να προσπαθούν να δημιουργήσουν αρνητικό κοινωνικό κλίμα στο εσωτερικό, σε υποστήριξη της σκλήρυνσης στη στάση των δανειστών στο εξωτερικό. Κοινό συμφέρον, η αποτυχία της διαπραγμάτευσης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι, καθώς η διαπραγμάτευση κορυφώνεται και καταλήγει σιγά - σιγά σε συγκλίσεις, παρατηρείται από την πλευρά των δανειστών μια αλλαγή στάσης επί τα χείρω, με επαναφορά και ανακύκλωση θεμάτων που είχαν ξεπεραστεί ή δεν είχαν μπει καν στο τραπέζι. Η συμπεριφορά αυτή μάλιστα ξαφνιάζει, καθώς βρίσκεται σε δυσαρμονία και με τις επίσημες δηλώσεις των πολιτικών ηγεσιών για την επείγουσα ανάγκη εξεύρεσης λύσης. Φυσικά, αν θεωρούν ότι μια σκλήρυνση - εκβιασμός της τελευταίας στιγμής μπορεί να αποδώσει, "δεν διαβάζουν σωστά την παρτίδα".
avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου