Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ*
«Ο Μπελογιάννης πέθανε.
Δε θυσίασε τίποτα από την τιμή μας,
Ούτε από την ελπίδα που έχουμε
στο αύριο που αστραποβολά».
Πώλ Ελυάρ
Συμπληρώθηκαν 63 χρόνια από εκείνο το ξημέρωμα της Κυριακής 30 Μαρτίου του 1952. Στις 4.10' π.μ. οι κλαγγές των όπλων του εκτελεστικού αποσπάσματος στο Γουδί, πίσω από το «Σωτηρία», έγραψαν το προδιαγεγραμμένο τέλος για το Ν. Μπελογιάννη και τους συντρόφους του Δ. Μπάτση, Ν. Καλούμενο και Ηλία Αργυριάδη. Το έγκλημα ήταν προμελετημένο. Σχεδιασμένο σε όλες του τις λεπτομέρειες από τους αμερικανούς που είχαν τον πρώτο λόγο στα πράγματα της μετεμφυλιακής Ελλάδας και με μοναδική βαρβαρότητα εκτελεσμένο από το μετεμφυλιακό καθεστώς. Κυριακή δεν εκτελούσαν μελλοθανάτους ούτε οι Γερμανοί στην Κατοχή.
Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ- Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ
«Ο Μπελογιάννης πέθανε.
Δε θυσίασε τίποτα από την τιμή μας,
Ούτε από την ελπίδα που έχουμε
στο αύριο που αστραποβολά».
Πώλ Ελυάρ
Συμπληρώθηκαν 63 χρόνια από εκείνο το ξημέρωμα της Κυριακής 30 Μαρτίου του 1952. Στις 4.10' π.μ. οι κλαγγές των όπλων του εκτελεστικού αποσπάσματος στο Γουδί, πίσω από το «Σωτηρία», έγραψαν το προδιαγεγραμμένο τέλος για το Ν. Μπελογιάννη και τους συντρόφους του Δ. Μπάτση, Ν. Καλούμενο και Ηλία Αργυριάδη. Το έγκλημα ήταν προμελετημένο. Σχεδιασμένο σε όλες του τις λεπτομέρειες από τους αμερικανούς που είχαν τον πρώτο λόγο στα πράγματα της μετεμφυλιακής Ελλάδας και με μοναδική βαρβαρότητα εκτελεσμένο από το μετεμφυλιακό καθεστώς. Κυριακή δεν εκτελούσαν μελλοθανάτους ούτε οι Γερμανοί στην Κατοχή.
Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ- Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΔΙΚΗ