25η Μάρτη 2012: Θα έρθουν πάλι με στεφάνια και τύμπανα και παρελάσεις.
Όλο το ασκέρι των υπουργών, υπό την προεδρία μάλιστα του διορισμένου-προσκυνημένου στις τράπεζες πρωθυπουργού Παπαδήμου, οι βουλευτές και οι δημαρχαίοι. Θα εκφωνήσουν τον πανηγυρικό της ημέρας: πόσα έκαναν και πόσα κάνουν για το «καλό» μας, για τη «σωτηρία» μας. Θα ακούσουμε εμβατήρια στρατιωτικά, ύμνους και εκκλήσεις για «εθνική ενότητα». Ναι, πάνω από όλα «εθνική ομοψυχία» και «καρτερία»! Η «εθνική επέτειος», σύμφωνα με τους εξουσιαστές και καταπατητές της ζωής μας, τους υπουργούς, τους πολιτειακούς παράγοντες και παραγοντίσκους, τους δεσποτάδες και τους προπαγανδιστές δημοσιογράφους, είναι η πιο έγκυρη και έγκαιρη υπενθύμιση για όλους εμάς: όλοι μαζί, να αντιμετωπίσουμε αυτούς που απειλούν τη χώρα μας.
Όμως, δεν είμαστε «όλοι ένα» -αυτό το ξέρουμε καλά: δεν είναι το ίδιο οι τραπεζίτες και οι άνεργοι, οι απολυμένοι και οι βιομήχανοι, οι διαδηλωτές και οι κρατικές δυνάμεις βίας και καταστολής. Δεν είμαστε το ίδιο, με τους Μπόμπολες, τους τραπεζίτες, τους Αλαφούζους και τον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων. Πώς είναι δυνατόν να συμπράξουμε με όλους αυτούς που μας ληστεύουν, μας εξοντώνουν και μας κουνούν απειλητικά το χέρι ή το ρόπαλο. Μας δουλεύουν; Πώς είναι δυνατόν όλοι μαζί, χέρι χέρι, να αγωνιστούμε για το «καλό» του τόπου μας ; Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως κάθε φορά που η εξουσία αναφέρεται στη σωτηρία της χώρας, δεν εννοεί να σώσει εμάς φυσικά, αλλά τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές και όλους τους λακέδες τους.
Όμως ως εδώ και μη παρέκει !
Όσο κι αν προσπάθησαν να μας αλώσουν το κεφάλι, τη σκέψη και τη συνείδησή μας ξέρουμε πως δύο ήταν τα Εικοσιένα. Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού, το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Το πρώτο ποτέ δεν δικαιώθηκε. Τη θέση των Τούρκων μπέηδων, αγάδων και πασάδων την πήραν αυτοί που είχαν γίνει το ίδιο, όπως και οι Τούρκοι κατακτητές: ληστές και εκμεταλλευτές του μόχθου, μαζί, πάντα μαζί με τους ξένους δανειστές και τις «μεγάλες δυνάμεις». Το δεύτερο Εικοσιένα των αστών, να φτιάξουν ένα κράτος, πέτυχε εν μέρει, όσο και αν απείχε από τα ιδανικά της Γαλλικής Επανάστασης. Μάλλον οι αστοί ξεχάσανε την επανάστασή τους, για την ακρίβεια την «ξεχνάγανε» ακόμη και την ίδια στιγμή που την κάνανε ! Έτσι φτιάξανε ένα κράτος, τάχα αστικό, αλλά πάντα εξαρτημένο και υποτελές στις ορέξεις των ξένων και ντόπιων κυρίαρχων δυνάμεων.
Και αν σήμερα δεν μοιάζουν οι αγάδες και οι μπέηδες με τους επίτροπους και τη Μέργκελ και η Ιερή Συμμαχία με την τρόικα, τους τραπεζίτες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα και όλο αυτό το ασκέρι τους, κι αν δεν υπάρχουν σήμερα κοινά στοιχεία των κοτζαμπάσηδων και προεστών, Φαναριωτών και δεσποτάδων με τους ραγιάδες και προσκυνημένους σαν τον Παπαδήμο, τον ΓΑΠ, τον Αντωνάκη, τον κωλοτούμπα Καρατζαφέρη και όλο το συνάφι τους, χωρίς φυσικά να εξαιρούνται ντόπιοι τραπεζίτες και βιομήχανοι, και αν δεν έχουν τόσες ομοιότητες οι άγριοι γενίτσαροι με τους μπάτσους και τις δυνάμεις καταστολής και θανάτου των διαδηλωτών, τότε κοιμόμαστε τον ύπνο του αδίκου !!!
ΑΓΑΔΕΣ-ΜΠΕΗΔΕΣ = ΤΡΟΪΚΑ, Δ.Ν.Τ. ΤΡΑΠΕΖΕΣ & ΕΠΙΤΡΟΠΟΙ
ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ - ΚΟΤΖΑΜΠΑΣΗΔΕΣ & ΠΡΟΕΣΤΟΙ = ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ = ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ (ΜΑΤ, ΕΙΔΙΚΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ κ.α.)
Να φύγουν τρόικα, ΔΝΤ, τραπεζίτες. Να πέσει η χούντα των τραπεζών. Να ξεκουμπιστεί η σύγχρονη Ιερή Συμμαχία του κεφαλαίου και οι κάθε λογής ραγιάδες.
Είναι ανεπιθύμητοι οι σύγχρονοι προεστοί και κοτζαμπάσηδες, υπουργοί και δήμαρχοι, οι προσκυνημένοι Παπαδήμοι και οι νενέκοι τους.
Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι γέροι, οι μαθητές και οι φοιτητές, οι «ελεύθεροι» και οι φυλακισμένοι, θα χρειαστεί να συνεχίσουμε τη δική μας επανάσταση, για να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια. Μια επανάσταση πολύ πιο ριζική από εκείνες των αστών, που δεν θα σημάνει την αντικατάσταση της μιας εκμεταλλευτικής μειοψηφίας από μια άλλη.
Ας ξεκινήσουμε ανατρέποντας όλους αυτούς που μας οδήγησαν στην εξαθλίωση.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΧΟΛΑΡΓΟΥ – ΠΑΠΑΓΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΧΟΛΑΡΓΟΥ 11:00 π.μ.
Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λευτεριά, και μόλις γεννηθεί του την υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση;
Γιάννης Σκαρίμπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου