Εμφανίζεται ενώπιόν μου το πολιτικό σύστημα, ζητώντας τη ψήφο μου. Αυτό το πολιτικό σύστημα που για 30 και βάλε χρόνια (για να περιοριστώ στη μετά τη 1975 περίοδο), μου ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΛΑ ΚΙ ΟΛΑ 2-3 ΣΤΑΘΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ :
[1] Την ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ να εκσυγχρονίσει τα του οίκου του πρώτα κι έπειτα όλες τις υπόλοιπες κοινωνικοοικονομικές δομές της χώρας.
[2] Την ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΟΥ και
[3] Την ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΟΥ.
Αυτό το ίδιο σύστημα, σήμερα μου λέει ότι ΠΛΕΟΝ : «διδάχτηκε» απ’ όσα έγιναν ή δεν έγιναν όλες αυτές τις δεκαετίες, «κατάλαβε», «έγινε ικανό».
Και τι είναι αυτά που μου λέει ότι «διδάχτηκε», «κατάλαβε», «έγινε ικανό»;
ΟΧΙ ΟΛΑ, ΜΑ ΜΕΡΙΚΑ ΕΚ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ, ΚΙ ΑΥΤΑ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΞΕΝΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ… Για να φέρω δύο πρόχειρα παραδείγματα από την τρέχουσα ειδησεογραφία, «διδάχτηκε», «έμαθε» «έγινε ικανό» ώστε να ΜΠΟΡΕΙ (!!) να διακρίνει τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αόμματους από όσους βλέπουν ώστε να μη δίνει συντάξεις
αναπηρίας σε ανθρώπους με όραση αετού… Ή, ότι ΜΠΟΡΕΣΕ (!!) να ΜΗ ΔΙΝΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΕ ΝΕΚΡΟΥΣ… ΜΕΓΙΣΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑΣ ΠΑΡΑ «ΓΝΩΣΕΙΣ» ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ (και πολύ λέω, φοβάμαι)…
Βεβαίως, ένα πρώτο ερώτημα είναι γιατί θα πρέπει να επιλέξω κάτι που του πήρε 30 ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΧΡΟΝΙΑ για να «αποδείξει» ότι «κατάλαβε», «έγινε ικανό» για τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΞ ΑΥΤΩΝ…
Ένα δεύτερο ερώτημα, είναι τι θα γίνει ΜΕ ΤΑ ΜΗ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΑ προς επίλυση ζητήματα…
Επί των ΑΥΤΟΝΗΤΩΝ ανταγωνίζονται ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ, επί των ΜΗ ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ…
Αλλά επί των δυσκόλων, αυτό το ίδιο το σύστημα εξουσίας ΑΥΤΟΔΙΑΦΗΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΠΙΛΥΦΘΕΙ ΕΠ’ ΑΥΤΩΝ, ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ, ΚΑΛΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ «ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ» ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΙΑΣ ΞΕΝΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ, ΠΟΥ ΕΞΟΝ ΑΠΟ ΚΑΤΟΧΗ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΙ «ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ» ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΙΘΕΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ…
Μένει ένα ακόμα ερώτημα, το τρίτο ερώτημα : Ακόμα κι αν ξεπερνούσαμε τον σκόπελο της ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ του πολιτικού συστήματος, ΓΙΑΤΙ ΘΑΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ ΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΩΣ ΔΙΑΦΘΑΡΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΙΑΠΕΛΚΟΜΕΝΟ;
Αυτό το τελευταίο «ελάττωμά» του, ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟ «ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ»; Διότι, φυσικά, η κατηγορία δεν αφορά μια «κακή πράξη» που έγινε ΚΑΠΟΤΕ, ΑΠΑΞ, κι από τότε απλώς, τη «χτυπάμε» συνέχεια; Πρόκειται για πλήθος «κακών πράξεων», που συντελούνται δεκαετίες και δεκαετίες, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, ΚΑΘΥΕ ΩΡΑ, ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ, από την όποια «απαρχή» θέσουμε ως αφετηρία, ίσαμε τούτες τις ώρες που μιλάμε.
Και το χειρότερο είναι ότι δεν πρόκειται για ΑΠΑΞΙΕΣ που καλλιεργήθηκαν και αναπτύχθηκαν στα στενά όρια αυτού του πολιτικού συστήματος, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΠΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΙΣ ΔΙΕΧΥΣΕ ΣΕ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, καθιστώντας τες ΣΧΕΔΟΝ ΟΡΟΥΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ…
Για παράδειγμα, Η ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑ στη δημόσια διοίκηση, ήταν και είναι ένας ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ, που όποιος θελήσει να τον παραβεί, πόσο μάλλον να τον καταργήσει, θα υποστεί (και στη πράξη ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ υπέστη) όλες τις συνέπειες σε ζητήματα υπηρεσιακής εξέλιξης (προαγωγώές, κ.λπ.,), ενώ την ίδια στιγμή, η τούρτα της μετριοκρατίας γαρνίρεται ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ και με τα απαραίτητα κερασάκια αξιοκρατίας, ώστε να μπορούν να υπερπροβάλλονται για να αποπροσανατολίζεται η προσοχή.
Άλλο παράδειγμα οι «μίζες», για να αναφερθώ σε ένα τομέα, που έχει τη τιμητική του τα χρόνια αυτά και τις μέρες αυτές, λόγω Ζήμενς, υποβρυχίων κ.λπ. Τι «διδάσκουν» οι μίζες; Πολύ απλά, ότι το πολιτικό σύστημα επέβαλε τις παραπάνω ΑΠΑΞΙΕΣ του ΩΣ ΟΡΟΥΣ ΤΩΝ «ΣΥΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΗΘΩΝ», εκεί όπου υπήρχε το ανάλογο ενδιαφέρον για τέτοιες «συναλλαγές».
Τι ζητάνε λοιπόν να επιβεβαιώσω με τη ψήφο μου στις επόμενες εκλογές;
ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΩ ΟΤΙ ΕΞΟΝ ΟΤΙ ΤΑΦΑΓΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ, ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΑΦΘΑΡΜΕΝΟΣ…
Ανίκανος τόσο, ώστε να είναι αδύνατο να αποχωριστώ την ανικανότητα…
Διαφθαρμένος τόσο, ώστε να είναι αδύνατο να αποχωριστώ τη διαφθορά…
olympia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου