Το μακρινό 2014

Το κύριο άρθρο της Αυγής
Αβέβαιες χαρακτηρίζει η τρόικα τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, αναγκάζεται ωστόσο να μιλήσει για σταδιακή επάνοδο στην ανάπτυξη το 2014. Αν δεν υιοθετούσε το σενάριο της "ανάκαμψης", θα ήταν σαν να παραδέχεται ότι το λάθος δεν διορθώνεται και η ύφεση για 8η χρονιά θα χτυπήσει αμείλικτα την ελληνική οικονομία. Το 2014 είναι μακριά... Θα μεσολαβήσουν οι γερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο, προβλέπεται η κρίση να χτυπήσει την πόρτα της Γαλλίας και της Ιταλίας και το ΔΝΤ θα αποφασίσει αν θα συνεχίσει να μετέχει στο σχήμα της τρόικας. Γι' αυτό έχει ενδιαφέρον ότι η δόση, για την οποία συμφωνήθηκαν τόσες χιλιάδες απολύσεις, θα δοθεί σε τρεις... δόσεις, με το ΔΝΤ να αποφασίζει αν θα δώσει το 1,8 δισ. ευρώ στο τέλος Ιουλίου. Το ΔΝΤ έχει ζητήσει να συμφωνηθούν τον Αύγουστο νέα μέτρα κάλυψης του χρηματοδοτικού κενού για την περίοδο 2014-2015. Η απαίτηση αυτή σκοντάφτει στα σχέδια της Μέρκελ και του Σόιμπλε, που φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξει ντόμινο στην Ευρωζώνη, το οποίο θα διαταράξει την προεκλογική περίοδο στη Γερμανία, όπου τον τελευταίο καιρό οι Σοσιαλδημοκράτες ξύπνησαν... Γι' αυτό ο Σόιμπλε αναμένεται την άλλη εβδομάδα στην Αθήνα με υποσχέσεις για χρόνο και χρήμα, που το αντίκρισμά τους θα δούμε ποιο θα είναι μετά τις γερμανικές εκλογές.

Ο Σαμαράς ελπίζει στη γερμανική εύνοια για να επιβιώσει πολιτικά. Εκλιπαρεί να μη λάβει σκληρά μέτρα πριν τις ελληνικές εκλογές, ώστε να ξεπεράσει το επίφοβο φθινόπωρο. Αν φτάσει στον Δεκέμβριο, που αναμένονται τα νέα τραπεζικά τεστ, με τα "κόκκινα δάνεια", προσδοκά σε πολιτική στήριξη ώστε να γευτεί τα "καλά" της Ελληνικής Προεδρίας στην Ε.Ε. το πρώτο εξάμηνο του 2014.

Πρόκειται, όμως, για έναν στόχο που αφορά μόνο έναν άνθρωπο, τον πρωθυπουργό. Κατανοητό από ανθρώπινη πλευρά ένας πολιτικός, που επί χρόνια ήταν στα αζήτητα, να θέλει να κλείσει την πολιτική του καριέρα ως προεδρεύων της Ε.Ε. Ακόμη κι έτσι όμως, είναι ενδεικτικό του χαμηλού επιπέδου της ευρωπαϊκής ηγεσίας, αν θυμηθεί κανείς άλλες προεδρίες, όπως π.χ. της Τσεχίας. Μια κυβέρνηση αναξιόπιστη στο εσωτερικό και υποταγμένη στο εξωτερικό δεν μπορεί να κερδίσει κάτι ουσιαστικό για τη χώρα. Θα επιβεβαιώσει το σενάριο "καλού μαθητή", δηλαδή του "μερκελιστή". Σε κάθε περίπτωση, θα αποδειχθεί καταστροφικό για το μέλλον της χώρας.

Μέτρο της επιτυχίας μιας κυβέρνησης δεν είναι τα διεθνή κολλητηλίκια της. Ούτε οι πλασματικοί δείκτες σκοπιμότητας. Είναι η πορεία της πραγματικής οικονομίας. Και εκεί η κυβέρνηση δεν χρειάζεται να πάρει κάποια προεδρία για να αποδειχθεί πόσο έχει αποτύχει. Θα λαχανιάσει μέχρι το 2014.


Πηγή: avgi.gr