Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ*
Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε το «σίριαλ» της δημοπράτησης των τεσσάρων αδειών τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται και χωρίς αμφιβολία παρουσιάζει ενδιαφέρον από πολιτική, κοινωνική και οικονομική άποψη. Το γεγονός ότι οι «μνηστήρες» είναι περισσότεροι από τις άδειες, δίνει ιδιαίτερο τόνο στον ανταγωνισμό, ενώ αποκαλύπτονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της «ποιότητα» των σχέσεων μεταξύ «βαρόνων των media» και μελών της οικονομικής και πολιτικής ελίτ.
1.Από την «ασυδοσία της αταξίας» στην «τάξη των ισχυρών»
Είναι γεγονός ότι στο χώρο των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων την τελευταία εικοσαετία βασίλευε η
Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε το «σίριαλ» της δημοπράτησης των τεσσάρων αδειών τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας. Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται και χωρίς αμφιβολία παρουσιάζει ενδιαφέρον από πολιτική, κοινωνική και οικονομική άποψη. Το γεγονός ότι οι «μνηστήρες» είναι περισσότεροι από τις άδειες, δίνει ιδιαίτερο τόνο στον ανταγωνισμό, ενώ αποκαλύπτονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της «ποιότητα» των σχέσεων μεταξύ «βαρόνων των media» και μελών της οικονομικής και πολιτικής ελίτ.
1.Από την «ασυδοσία της αταξίας» στην «τάξη των ισχυρών»
Είναι γεγονός ότι στο χώρο των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων την τελευταία εικοσαετία βασίλευε η