Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Γαλλία: Νέα Γενική Απεργία, 15 Σεπτέμβρη-Σύνθημα «Ακύρωση του Νόμου για την Εργασία»

Κατερίνα Γιαννούλια
Η 15 Σεπτέμβρη θα είναι η μέρα συγκέντρωσης των αγωνιστικών δυνάμεων, καθώς οι διάφοροι κλάδοι ανακοίνωσαν κι άλλες μέρες ξεχωριστών κινητοποιήσεων, από τις 6 Σεπτέμβρη έως και τον Οκτώβρη.
Εφτά συν­δι­κά­τα στη Γαλ­λία, με­τα­ξύ αυτών οι CGT, FO, SOLIDAIRES, έχουν προ­κη­ρύ­ξει από καιρό τη νέα, εθνι­κή απερ­για­κή μέρα, στις 15 
Σε­πτέμ­βρη, για να συ­νε­χί­σουν τις 
κι­νη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στο νόμο για την ερ­γα­σία (στα­μά­τη­σαν λόγω κα­λο­και­ριού). Θα προ­σπα­θή­σουν να μην εφαρ­μο­στεί ο νόμος και να ανα­θερ­μαν­θούν οι μα­ζι­κοί, αν­θε­κτι­κοί και πα­ρα­τε­τα­μέ­νοι αγώ­νες της προη­γού­με­νης πε­ριό­δου, παρά τις προ­σπά­θειες του συ­στή­μα­τος να καλ­λιερ­γή­σει κλίμα τρο­μο­κρα­τί­ας και να εκ­με­ταλ­λευ­τεί τις επι­θέ­σεις φρί­κης στη Νί­καια και αλλού, με την πα­ρά­τα­ση του κα­θε­στώ­τος έκτα­κτης ανά­γκης κατά 6 μήνες και τον πε­ριο­ρι­σμό των ατο­μι­κών και συλ­λο­γι­κών ελευ­θε­ριών και δι­καιω­μά­των.

Πολ­λοί κλά­δοι έχουν ήδη κα­λέ­σει (από ταξί, μέχρι ερ­γα­ζό­με­νοι σε συ­γκοι­νω­νί­ες, νέοι αγρό­τες, υπάλ­λη­λοι γρα­φεί­ων, εκ­παι­δευ­τι­κοί κλπ).
Ο νόμος για την ερ­γα­σία, που πέ­ρα­σε χωρίς να ψη­φι­στεί στη βουλή, μπο­ρεί να έχει την τύχη του Συμ­βο­λαί­ου Πρώ­της Απα­σχό­λη­σης (Contrat Première Embauche - CPE), που επι­χει­ρή­θη­κε το 2002 και δεν ίσχυ­σε ποτέ, αν και είχε πε­ρά­σει όλες τις τυ­πι­κές νο­μο­θε­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες.

Έτοι­μοι!

(από τη συν­δι­κα­λι­στι­κή ένωση SOLIDAIRES)

Η επι­κύ­ρω­ση του νόμου για την ερ­γα­σία στις 9 Αυ­γού­στου μας θύ­μι­σε ότι τα κοι­νω­νι­κά ζη­τή­μα­τα δεν γνω­ρί­ζουν δια­κο­πές.

Η επα­νεκ­κί­νη­ση και ανα­θέρ­μαν­ση των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων για την ακύ­ρω­ση του νόμου για την ερ­γα­σία έχει ορι­στεί για τις 15 Σε­πτέμ­βρη, οπότε κλα­δι­κές και κατά τομέα δρά­σεις προ­κη­ρύ­χθη­καν ήδη (στην εκ­παί­δευ­ση, την υγεία και τους κοι­νω­νι­κούς το­μείς, τις τη­λε­πι­κοι­νω­νί­ες)…

Αυτά δεί­χνουν ότι όσες και όσοι πά­λε­ψαν στο πε­ζο­δρό­μιο τους τε­λευ­ταί­ους μήνες, έκα­ναν απερ­γία και κα­τα­λή­ψεις στις πλα­τεί­ες, ορ­γά­νω­σαν μπλό­κα και μα­χη­τι­κές δρά­σεις, θε­ω­ρούν ότι το ζή­τη­μα δεν ρυθ­μί­στη­κε.

Ετοι­μά­ζου­με αυτά τα γε­γο­νό­τα, αλλά έχου­με την πρό­θε­ση να αντι­δρά­σου­με και με έν­δι­κα μέσα, ώστε να πα­ρα­κω­λύ­σου­με την εφαρ­μο­γή του νόμου και να τον αμ­φι­σβη­τή­σου­με σε όλες τις επι­χει­ρή­σεις και τις υπη­ρε­σί­ες.

Στη συ­νέ­χεια θα κι­νη­το­ποι­η­θού­με για την υπε­ρά­σπι­ση των συν­δι­κα­λι­στών, αγω­νι­στών και δια­δη­λω­τών που δέ­χτη­καν κα­τα­στο­λή.

Ξα­να­πιά­νο­ντας το νήμα των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων της άνοι­ξης, κρα­τώ­ντας τον πλού­το τους και την ποι­κι­λο­μορ­φία τους στις δρά­σεις μας, τις διεκ­δι­κή­σεις μας, τη θέ­λη­σή μας για ρι­ζο­σπα­στι­κό με­τα­σχη­μα­τι­σμό της κοι­νω­νί­ας, μπο­ρού­με να φέ­ρου­με την ελ­πί­δα που ξα­να­δί­νει νόημα στη συλ­λο­γι­κή δράση και δύ­να­μη σε όσους και όσες δεν έχουν τί­πο­τα, για να διεκ­δι­κή­σου­με τη νο­μι­μο­ποί­η­ση της εν­σάρ­κω­σης ενός πραγ­μα­τι­κού εναλ­λα­κτι­κού κοι­νω­νι­κού σχε­δί­ου.

Ολό­κλη­ρο το κεί­με­νο των SOLIDAIRES, από το site τους, στα γαλ­λι­κά :

Prêts!

La promulgation de la loi travail le 9 août est venue rappeler que la question sociale ne connaît pas les vacances. De nombreux-euses camarades ont émaillé leurs congés d’interventions auprès des travailleurs et travailleuses saisonniers, de manifestations sur la voie publique contre la loi travail, à l’occasion de déplacements ministériels en particulier… Myriam El Khomri a salué la mémoire d’un ancien responsable de la CGT, quelques jours après avoir autorisé, contre l’avis de l’inspection du travail, le licenciement du délégué syndical d’Air France mis en cause pour « la chemise ». A croire que les syndicalistes méritent son respect quand ils ne sont que mémoire… Les salarié-es de l’entreprise Mollex ont, quant à eux, été reconnu-es dans leurs droits après une procédure pour licenciements abusifs qui a duré plusieurs années.

La relance de la mobilisation pour l’abrogation de la loi travail aura lieu le 15 septembre, des actions sectorielles sont déjà prévues (dans l’éducation, le sanitaire et social, les télécoms)…. Elles montrent que celles et ceux qui ont battu le pavé ces derniers mois, fait grève, occupé les places, organisé blocages et actions militantes considèrent que la question n’est pas réglée. Nous préparons ces échéances mais nous entendons aussi réagir avec les moyens juridiques qui pourront être mis en œuvre pour contrer l’application de la loi et aller la contester dans toutes les entreprises et services. Au delà nous aurons aussi à nous mobiliser en défense des syndicalistes, militant-es et manifestant-es réprimé-es.

En cette rentrée, le cirque des primaires et de l’élection présidentielle, dans un climat politique délétère de surenchère sécuritaire, va sans doute nous écœurer jusqu’à la nausée. Ceux qui nous gouvernent ou s’apprêtent à le faire utilisent toutes les ficelles pour tenter de faire porter l’attention sur des menaces extérieures en niant leurs propres responsabilités et en tentant de détourner l’attention du public des questions sociales et des droits démocratiques. Face à la menace terroriste, qui ose encore lutter pour la réduction du temps de travail ou les salaires ? Qui osera s’opposer à l’aéroport de Notre-Dame-des-Landes ou au site d’enfouissement de déchets nucléaires de Bure ? Qui défendra les libertés individuelles ?

L’attentat de Nice a été une horreur qui a fait de nombreuses victimes. Mais en quoi la prolongation de l’état d’urgence constitue-t-il un moyen de lutte efficace ? L’empathie que nous avons pour les victimes, où qu’elles soient, ne nous empêche pas de discuter du bien fondé des politiques mises en œuvre à l’intérieur et à l’extérieur de la France. Cela ne nous empêche pas non plus de voir comment celles-ci accompagnent une évolution raciste de comportements, du traitement médiatique de l’actualité, et pire de politiques institutionnelles : à preuve, au sujet de tenues vestimentaires, des conceptions nauséabondes de la laïcité et à géométrie variable sous couvert de défense du droit des femmes, ou la façon dont les migrant-es sont traité-es aujourd’hui à Calais, à Paris ou à la frontière italienne et à qui on refuse des droits élémentaires.

Notre participation au récent Forum social mondial de Montréal témoigne de l’importance dans le contexte actuel à développer plus encore les solidarités internationales et à construire ensemble des résistances et alternatives face au néolibéralisme.

En reprenant le fil de nos mobilisations du printemps, en gardant leur richesse et leur diversité, à travers nos actions, nos revendications, notre volonté de transformation sociale radicale, nous pouvons porter une espérance qui redonne sens à l’action collective et force à ceux et celles qui n’ont rien, pour disputer la légitimité d’incarner un véritable projet alternatif de société.

https://​www.​solidaires.​org/​index.​php


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου