Στη διάρκεια της δίκης καταθέτει ο συντάκτης του Ριζοσπάστη Θανάσης Κλάρας, (ο κατοπινός θρυλικός πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης). Η κατάθεσή του είναι κόλαφος για τους δήθεν «κατήγορους» της εφημερίδας του ΚΚΕ, και ο εντεταλμένος πρόεδρος του δικαστηρίου διατάσει τη σύλληψή του για ψευδορκία. Μάλιστα για να ενισχύσει τον ισχυρισμό της και σε μια προσπάθεια να μειώσει περισσότερο την αξία της κατάθεσής του η έδρα «αποκαλύπτει» στο ακροατήριο ότι ο Θανάσης Κλάρας είχε καταδικαστεί το 1924 για κλοπή.Την επόμενη μέρα (9/9/1931) ο Ριζοσπάστης δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα του κείμενο-απάντηση του Θανάση Κλάρα, με τίτλο «ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΛΩΠΟΔΥΤΩΝ ΕΙΣΤΕ ΣΕΙΣ» και υπότιτλο «Το Κ.Κ. είναι κόμμα αγωνιστών του προλεταριάτου – Ένα ράπισμα που δίνει ο συντάχτης μας σ. Κλάρας».
Ριζοσπάστης 7/9/1931
Παραθέτουμε ολόκληρο αυτό το κείμενο μιας και, εκτός από ράπισμα -κυριολεκτικά- στο σύστημα που γεννά την εκμετάλλευση και τη διαφθορά, αποτελεί την καλύτερη περιγραφή της «διαδρομής» του συντάκτη του από το ατίθασο και ανυπόταχτο πνεύμα της νιότης στο ταξικά συνειδητοποιημένο μέλος του ΚΚΕ, μέσα στο οποίο διαμορφώθηκαν και πήραν την τελική τους μορφή όλα εκείνα τα στοιχεία και χαρακτηριστικά που θα συγκροτήσουν στην πορεία τον μεγάλο επαναστάτη κομμουνιστή και ηγέτη του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη.
«ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΛΩΠΟΔΥΤΩΝ ΕΙΣΤΕ ΣΕΙΣ
Το Κ.Κ. είναι κόμμα αγωνιστών του προλεταριάτου
Ένα ράπισμα που δίνει ο συντάχτης μας σ. Κλάρας
Απείλησαν, τρομοκράτησαν, πλήρωσαν, όλα τα μέσα μεταχειρίστηκαν για να σκεπάσουν τη βρωμερότητα του ληστρικού αστικού καθεστώτος. Μάρτυρες αποκλείστηκαν απ’ τη δίκη, οι αστικές εφημερίδες συνήργησαν στη συγκάλυψη της υπόθεσης Αβραάμ, ο ίδιος αυτός παρέμεινε στη θέση του υπουργού σκοπίμως, ενώ δεν δέχτηκε ιατροδικαστική εξέταση.
Θανάσης Κλάρας
Όμως τίποτε δεν εμπόδισε να έρθει στο φως όλο το αίσχος και ο βόρβορος που αποτελούν το καθεστώς των πλουσίων. Όταν δε εγώ εκθέτων με νούμερα, με ντοκουμέντα αδιάψευστα τα όργια που οι Ν. Μαρτάτος και Ζωγράφος απεκάλυψαν ελύσσαξαν κυριολεχτικά. Τα πράγματα ετίθεντο και τίθενται ωμά, ωμότατα έναντί τους. Έπρεπε οπωσδήποτε κάτι να κάνουν για να διασκεδάσουν την εντύπωση που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη». Και με παρουσίασαν ως καταδικασθέντα για κλοπή το 1924.
Στους ληστές και δολοφόνους του εργαζόμενου λαού, σ’ αυτούς που βρωμάν ανηθικότητα, σ’ αυτούς που χτες ακόμα σεμνύνονταν γιατί είχαν για μάρτυρες υπεράσπισης διευθυντές μπορντέλων, όπως οι ίδιοι το ομολόγησαν, δεν οφείλω καμιά εξήγηση. Μια εξήγηση όμως ντόμπρη, σταράτη οφείλω στις εργαζόμενες μάζες της Ελλάδας. Καταδικάστηκα για κλοπή το 1924; Έκανα κλοπή το 1924; Ναι! Και έκανα την κλοπή και καταδικάστηκα!
Γιατί έκλεψα; Γεννημένος μέσα στο καθεστώς αυτό της ληστείας, της διαφθοράς, του πνευματικού σκότους και της διαστρέβλωσης της πνευματικής, έχοντας για σύμβουλο τον διεφθαρμένο αστικό πολιτισμό έφτασα στο σημείο να κλέψω. Όχι αυτό μόνο. Ρωτήστε τον τόπο της καταγωγής μου: Θα μάθετε πως στα μικρά μου χρόνια χαρτόπαιζα, μεθούσα, πιστόλιζα για το τίποτε και τον τυχόντα μέσα στα καφενεία. Αυτά ως το 1924, ακόμα και στο 25 σχεδόν, όταν επί τέλους άρχισα με τη βοήθεια κομμουνιστών εργατών και διανοουμένων να βλέπω όχι θολά μα με κάποια καθαρότητα.
Αθανάσιος Δ. Κλάρας
Ο κατοπινός Άρης Βελουχιώτης, όταν υπηρετούσε το 1925-26 στο στρατό, ως δεκανέας του Πυροβολικού και είχε επιλεγεί για τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών. Η φωτογραφία έχει ληφθεί λίγο πριν ανακαλυφτεί ότι ο Κλάρας διηύθυνε το Αντιμιλιταριστικό τμήμα (ΑΜΙ) του ΚΚΕ στη μονάδα του. Όταν ανακαλύφτηκε, καθαιρέθηκε από δεκανέας –στη φωτογραφία διακρίνεται ακόμα το «γαλόνι», η «σαρδέλα»- και αντί για τη Σχολή, στάλθηκε στον περιλάλητο Πειθαρχικό Ουλαμό, στο Καλπάκι, όπου και μαρτύρησε, όπως κι άλλοι αγωνιστές, αλλά και πάλεψε με πρωτοφανή αντοχή και αποφασιστικότητα κατά της βίας των βασανιστηρίων. [Φωτογραφία και πληροφορίες από το βιβλίο του Γιάννη Γ. Χατζηπαναγιώτου (καπετάν-Θωμά), Η πολιτική διαθήκη του Άρη Βελουχιώτη, εκδόσεις Δωρικός, Αθήνα 1982]
Έφτασε λίγος καιρός για ν’ απαλλαγώ απ’ την επίδραση του διεφθαρμένου αστικού πολιτισμού. Ήμουνα πια στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αν στη ζωή μου υπάρχει ένα σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω και βλέπω είναι ακριβώς η εποχή που μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας και δολοφόνας μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις εργαζόμενες μάζες. Έκτοτε δεν έχω στο ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη επαναστατική.
Μιλάν τα γεγονότα, μιλάει αυτή η αλήθεια. Ούτε ΜΙΑ ΚΗΛΙΔΑ. Είναι αυτό σε βάρος μου; Είναι αυτό στοιχείο ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα; ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ότι γλύττωσα απ’ την διαφθορά της συνείδησης στην οποία με οδηγούσε το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα τον Κλάρα, που φερόντανε τροχάδην στον γκρεμό, με ΑΓΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ στοιχεία και μόνο με τέτοια.
Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού. Δεν πειράζει στην κεφαλαιοκρατία το ότι υπάρχουν «κλέφτες» κ.λ.π., ασυνείδητοι ταξικά εκμεταλλευόμενοι. Ίσα ίσα το επιδιώκει αυτό. Θέλει να ’χει σε τέτοια κατάσταση τις εργαζόμενες μάζες για να τις εκμεταλλεύεται αισχρά, χωρίς κανένα εμπόδιο. Και τρέμει ακριβώς όταν αυτοί, οι παραστρατημένοι ταξικά, βρουν το δρόμο τους για να διεκδικήσουν το ψωμί τους, τις ελευθερίες τους επαναστατικά, με πρόγραμμα και αρχές κομμουνιστικές.
Γι’ αυτό και συνεχώς ρίχνει τις πιο αισχρές συκοφαντίες κατά των κομμουνιστών η κεφαλαιοκρατία. Γι’ αυτό και κάθε φορά που περνώ από δίκη κατά θεατρικό τρόπο επιδεικνύουν την καταδικαστική αυτή απόφαση, γι’ αυτό και το 1929 ακόμα αναίσχυντα τελείως, χωρίς στοιχείο κανένα και μόνο γιατί ήμουν κομμουνιστής έρριξαν μια νέα αισχρή συκοφαντική κατηγορία σε βάρος μου που πέφτει μόνη της όμως.
Εσείς λοιπόν, εσείς, το καθεστώς που γεννά τη διαφθορά και τη ληστεία, εσείς που είστε υπεύθυνοι για όλα τα εγκλήματα τα κοινωνικά, εσείς που έχετε επικεφαλής Καραπαναγιώτηδες κλέφτες, Αβράμηδες και Αλεξανδρήδες, εσείς μιλάτε για λωποδύτες; Όχι! Είστε εσείς το καθεστώς που διαφθείρει, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα συγκεντρώνει ό,τι τίμιο, ό,τι ηθικό προλεταριακό στοιχείο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα εξαγνίζει και δημιουργεί αγωνιστές αφοσιωμένους στη μεγάλη υπόθεση του προλεταριάτου.
Είναι το μόνο κόμμα που οδηγεί τους εκμεταλλευόμενους στον ιστορικό δρόμο: Στην οριστική απελευθέρωση του προλεταριάτου. Και στο κόμμα αυτό έδωσα όλη μου τη ζωή και θα συνεχίσω να δίνω όσες δυνάμεις μου απομείναν για τον αγώνα του, για το ψωμί των εργαζομένων, κατά των φόρων και των πολέμων, για την επανάσταση.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΛΑΡΑΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου