Το προσφυγικό, ζήτημα διεθνές και εσωτερικό, θα συνεχίσει να προκαλεί συζητήσεις για πολύ καιρό ακόμη. Ένα μείζον θέμα το οποίο αιφνιδίασε την κυβέρνηση, αφού δεν εκτίμησε από την αρχή σωστά το μέγεθος του προβλήματος και δεν υπολόγισε όλες τις παραμέτρους. Βεβαίως για να είμαστε δίκαιοι σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του έπαιξε η γεωγραφική θέση της Ελλάδας, η πολιτική που ακολούθησε η Τουρκία και η απάνθρωπη συμπεριφορά πολλών βαλκανικών και ευρωπαϊκών κρατών, τα οποία ύψωσαν φράχτες και τείχη δείχνοντας έτσι το πιο απάνθρωπο και ρατσιστικό τους πρόσωπο. Παρόλα αυτά γενική είναι η εντύπωση ότι οι κυβερνώντες το χειρίστηκαν αποσπασματικά, χωρίς οργανωμένο σχέδιο και ουσιαστικά συνέβαλαν στη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο hot spot. Σε πολλές περιοχές λειτουργούν ήδη χώροι φιλοξενίας(δε θα λέγαμε κάτω από τις καλύτερες συνθήκες ), ενώ ετοιμάζονται και άλλοι σε μια προσπάθεια να καταμεριστούν οι πρόσφυγες σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα. Αυτό προκαλεί αντιδράσεις οι οποίες, φοβάμαι ότι, αν δεν ελεγχθούν, μπορεί να φτάσουν σε ακραία σημεία. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η Κρήτη.
Βρέθηκα στον αγαπημένο μου γενέθλιο τόπο το καλοκαίρι για 7 περίπου βδομάδες. Το προσφυγικό είχε αρχίσει να συζητείται έντονα στο νησί. Ζώντας το υπόλοιπο διάστημα εκτός δεν έδωσα και μεγάλη σημασία, όταν (σε ένα μικρό πανηγύρι στο γραφικό εκκλησάκι της Αγίας –Μαρίνας, το οποίο βρίσκεται στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος ακριβώς πάνω στα όρια των Νομών Ρεθύμνου και Χανίων) άκουσα τον ιερέα να εξαπολύει ένα κήρυγμα μίσους κατά των προσφύγων και των άπιστων μουσουλμάνων. Προβληματίστηκα αλλά τίποτα περισσότερο. Αργότερα, εντούτοις, κατάλαβα ότι το περιστατικό δεν ήταν μεμονωμένο. Διάφοροι εκκλησιαστικοί κύκλοι, επιχειρηματίες, δήμαρχοι, τοπικοί παράγοντες και ακραία στοιχεία προσπαθούν οργανωμένα γνωρίζοντας καλά την ψυχολογία των κατοίκων να τους φανατίσουν και να τους στρέψουν εναντίον της φιλοξενίας προσφύγων στο νησί. Ανάμεσα τους , δυστυχώς, και ο εκκολαπτόμενος νέος Κρητάρχης, ο γραμματέας της Ν.Δ κ. Λ. Αυγενάκης. Ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται είναι και τα επιχειρήματα. «Θα σφάζουν τους χριστιανούς , όπως στη Γαλλία», «θα φέρουν μολυσματικές ασθένειες», «θα επηρεαστεί ο τουρισμός, αφού η Κρήτη αποτελεί τον τουριστικό καθρέπτη της χώρας» και άλλα πολλά.
Είναι πράγματι λυπηρό να ακούγονται όλα αυτά και μάλιστα από εκείνους που επηρεάζουν εύκολα αδαείς και απλούς ανθρώπους , από όσους, υποτίθεται , στο όνομα του χριστιανισμού διδάσκουν την αγάπη και από αυτούς που έχουν πολιτική και οικονομική εξουσία. Είναι αστείο να ισχυρίζονται ότι 2 ή 3 ή 5 χιλιάδες πρόσφυγες, που θα φιλοξενηθούν στο νησί, θα δημιουργήσουν προβλήματα σε ένα πληθυσμό περίπου 600.000 χιλιάδων κατοίκων. Τα επιχειρήματα τους είναι σαθρά και δεν πείθουν . Εξάλλου κάθε περιοχή θα μπορούσε να προβάλει δικούς της λόγους άρνησης. Η Κρήτη γνωρίζει καλά τι σημαίνει πόλεμος, καταστροφές, πείνα, προσφυγιά και μετανάστευση και είναι ντροπή για την ιστορία της να υψωθούν εσωτερικοί φράχτες και τείχη. Είμαι σίγουρος ότι οι φωνές που αντιδρούν αποτελούν μια μειοψηφία και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων θα φερθεί , όπως ξέρει να συμπεριφέρεται στους φιλοξενούμενους και τους κατατρεγμένους. Το νησί των δημοκρατικών παραδόσεων, των αγώνων για την ανεξαρτησία, των διαχρονικών ανθρώπινων αξιών θα βουλώσει τα στόματα και θα χαλάσει τα σχέδια εκείνων που ονειρεύονται ταραχές και διαδηλώσεις για να μην αφιχθούν πρόσφυγες στο νησί.
Άραγε όσοι τώρα καθοδηγούν τις αντιδράσεις που ήταν, όταν οι αμερικανικές βάσεις έπαιζαν ενεργό ρόλο στις διάφορες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή, οι οποίες πραγματικά έθεταν σε κίνδυνο την ασφάλεια των κατοίκων και τον τουρισμό; Όταν τόνοι χημικών ρίχτηκαν πριν από δύο χρόνια στη νότια θάλασσα του νησιού; Γιατί δε μιλούν σήμερα που ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία του; Γιατί αυτή η επιλεκτική σιωπή;
Με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο προσφυγικό και με τον κ. Μουζάλα μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί σε πολλά . Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής σε ένα πράγμα έχει δίκιο, ότι δηλαδή στο νησί δεν κατοικεί μια άλλη φυλή. Επομένως δεν αποτελεί εξαίρεση και γι αυτό χρειάζεται να συμπεριφερθούν όλοι με σοβαρότητα και να αποδείξουν ότι παραμένει η Κρήτη της φιλοξενίας, της λεβεντιάς, του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης.
*εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου