Συντριβή Σοσιαλιστών και Ciudadanos

Κατερίνα Σεργίδου, ανταπόκριση από τη χώρα των Βάσκων

Οι εκλογές στη Γαλικία και στη χώρα των Βάσκων.
Στις εκλο­γές που έγι­ναν στις δύο αυ­τό­νο­μες πε­ριο­χές, στη Χώρα των Βά­σκων (Εου­σκα­λε­ρία, αν θέ­λου­με να εί­μα­στε πο­λι­τι­κά σω­στοί) και στη Γα­λι­κία, ένα από τα βα­σι­κά δια­κυ­βεύ­μα­τα ήταν το κατά πόσον τα απο­τε­λέ­σμα­τα θα έδι­ναν νέα ώθηση στα συ­στη­μι­κά κόμ­μα­τα μπρο­στά στο εν­δε­χό­με­νο νέων εκλο­γών τον Δε­κέμ­βρη του 2016, καθώς βρι­σκό­μα­στε ακόμα σε δια­δι­κα­σία δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων με στόχο τον σχη­μα­τι­σμό νέας κυ­βέρ­νη­σης, μια και είναι η πρώτη φορά που το Ισπα­νι­κό Κρά­τος μένει ακυ­βέρ­νη­το για τό­σους πολ­λούς μήνες.
Με μια φράση μπο­ρού­με να πούμε πως: η Δεξιά δια­τη­ρεί δυ­νά­μεις, η Αρι­στε­ρά ανα­δει­κνύ­ε­ται ως βα­σι­κή δύ­να­μη αντι­πο­λί­τευ­σης, οι σο­σια­λι­στές δια­λύ­ο­νται, ενώ οι Πο­λί­τες (Ciudadanos), εξα­φα­νί­ζο­νται από τον πο­λι­τι­κό χάρτη μην κα­τορ­θώ­νο­ντας να έχουν κοι­νο­βου­λευ­τι­κή εκ­προ­σώ­πη­ση.

Χώρα των Βά­σκων

Πρώτη δύ­να­μη ανα­δεί­χθη­κε το PNV, το δε­ξιό-εθνι­κι­στι­κό κόμμα. Θα πρέ­πει εδώ να ση­μειώ­σου­με ότι η έν­νοια εθνι­κι­στι­κό στην Εου­σκα­λε­ρία αλλά και στη Γα­λι­κία και την Κα­τα­λο­νία, δεν έχει ακρι­βώς την ση­μα­σία που έχει στον υπό­λοι­πο πλα­νή­τη, αφού εδώ το βα­σι­κό αί­σθη­μα που κυ­ριαρ­χεί είναι η επι­θυ­μία για ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση και κυ­ριαρ­χία (εθνι­κή ή λαϊκή, ανά­λο­γα με το ποια δύ­να­μη ανα­φέ­ρε­ται σε αυτήν). Στη Χώρα των Βά­σκων το PNV με 34,16% στο σύ­νο­λο των 75 εδρών θα κα­τέ­χει πλέον τις 29. Είναι εν­δια­φέ­ρον να ση­μειώ­σου­με ότι το PNV, αν και δεξιό κόμμα, δεν έχει καμία σχέση με το PP του Ραχόι. Το αί­τη­μα για ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση εκ­φρά­ζει ένα τμήμα του βά­σκι­κου κα­πι­τα­λι­σμού που στο PNV ανα­γνω­ρί­ζει τον βα­σι­κό εκ­φρα­στή του. Έτσι το PP, το κόμμα της Δε­ξιάς, βρί­σκε­ται στην τε­λευ­ταία θέση του κοι­νο­βου­λευ­τι­κού χάρτη με μόλις 11,5% και 9 έδρες, μια λι­γό­τε­ρη από πέρσι. Αυτό βέ­βαια δεν εμπο­δί­ζει με­γά­λα δη­μο­σιο­γρα­φι­κά συ­γκρο­τή­μα­τα όπως η «El Pais», να το­νί­ζουν πε­ρισ­σό­τε­ρο το στοι­χείο της νίκης της Δε­ξιάς, απο­σιω­πώ­ντας εντε­λώς το γε­γο­νός ότι η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των κομ­μά­των που μπή­καν στο βά­σκι­κο κοι­νο­βού­λιο είναι υπέρ της ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­σης και του δι­καιώ­μα­τος της αυ­το­διά­θε­σης του βά­σκι­κου λαού.

Στη δεύ­τε­ρη θέση βρέ­θη­κε μια επί­σης πα­ρα­δο­σια­κή δύ­να­μη, αυτή τη φορά της Αρι­στε­ράς, το Bildu. Πρό­κει­ται για μια συμ­μα­χία κομ­μά­των και κι­νη­μά­των με ταυ­το­τι­κό χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό το αί­τη­μα για ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση της Χώρας των Βά­σκων. Το Bildu με 24,6% και 17 έδρες θα είναι η βα­σι­κή αντι­πο­λι­τευ­τι­κή δύ­να­μη στο βά­σκι­κο κοι­νο­βού­λιο. Ο επι­κε­φα­λής του σχη­μα­τι­σμού ήταν ο Otegi προ­ερ­χό­με­νος από το Sortu, κόμμα που κυ­νη­γή­θη­κε με την κα­τη­γο­ρία τις σχέ­σης με την ΕΤΑ. Στην τρίτη θέση με 14,7 % βρί­σκε­ται η συμ­μα­χία Podemos και Ενω­μέ­νης Αρι­στε­ράς, με 11 έδρες. Στις εθνι­κές-κρα­τι­κές εκλο­γές του Ιου­νί­ου το Podemos, ανα­δεί­χθη­κε σε πρώτη δύ­να­μη στη Χώρα των Βά­σκων και η τω­ρι­νή τρίτη θέση προ­κά­λε­σε πολλά ερω­τη­μα­τι­κά, καθώς και μια λυσ­σα­λέα επί­θε­ση από τη μεριά της Δε­ξιάς, η οποία πα­ρου­σιά­ζει το Podemos, να κα­τρα­κυ­λά. Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι το Podemos είχε βάλει ως στόχο τη δεύ­τε­ρη θέση, καθώς είναι η πρώτη φορά που συμ­με­τέ­χει στις εκλο­γές για το σχη­μα­τι­σμό το­πι­κής κυ­βέρ­νη­σης. Οι εκλο­γές στη Χώρα των Βά­σκων έχουν δια­φο­ρε­τι­κά δια­κυ­βεύ­μα­τα από τις εθνι­κές-κρα­τι­κές. Το γε­γο­νός ότι το Podemos, επί­ση­μα δεν έχει τόσο ξε­κά­θα­ρη θέση όσον αφορά το ζή­τη­μα της ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­σης, δεν απο­τε­λεί την πρώτη επι­λο­γή για όσους προσ­διο­ρί­ζο­νται ως αρι­στε­ροί οπα­δοί της ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­σης. Οι χα­μέ­νοι ωστό­σο αυτών των εκλο­γών ήταν το κόμμα των σο­σια­λι­στών, το PSOE, που από τις 16 έδρες έπεσε στις 9 με 11,8% καθώς και το κόμμα των Ciudadanos (Πο­λί­τες) που δεν κα­τά­φε­ρε καν να μπει στο κοι­νο­βού­λιο. Για τη συ­νέ­χεια το πιο πι­θα­νό σε­νά­ριο είναι μια κυ­βέρ­νη­ση PNV, με την ψήφο των σο­σια­λι­στών, κάτι που θα βυ­θί­σει το PSOE, ακόμα πιο βαθιά στην κρίση. Προ­βλη­μα­τι­κό επί­σης απο­τε­λεί το γε­γο­νός ότι το Bildu και το Podemos, δεν έχουν κα­τορ­θώ­σει να δη­μιουρ­γή­σουν μια εκλο­γι­κή συμ­μα­χία. Παρ’ όλα αυτά πρό­κει­ται για δυ­νά­μεις που συ­να­ντιού­νται στα φε­μι­νι­στι­κά, αντι­ρα­τσι­στι­κά, οι­κο­λο­γι­κά και ερ­γα­τι­κά κι­νή­μα­τα. Ίσως η πιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή από­δει­ξη είναι η ση­μαία «Κα­λο­δε­χού­με­νοι οι πρό­σφυ­γες» γραμ­μέ­νη στα βά­σκι­κα που κυ­μα­τί­ζει στα μπαλ­κό­νια των Βά­σκων σε ολό­κλη­ρη την πόλη του Μπιλ­μπάο, πρω­το­βου­λία που τα δύο κόμ­μα­τα έχουν πάρει από κοι­νού.

Γα­λι­κία

Αντί­θε­τα στη Γα­λι­κία, όπου το «ισπα­νι­κό» κλίμα είναι πιο έντο­νο, εί­χα­με μια δια­τή­ρη­ση δυ­νά­με­ων για τη Δεξιά, που με 41 έδρες θα έχει την από­λυ­τη πλειο­ψη­φία. Και εδώ οι Σο­σια­λι­στές χά­νουν δυ­νά­μεις και από τις 18 έδρες πέ­φτουν στις 14, μέ­νο­ντας στην τρίτη θέση. Τα καλά νέα είναι η ανά­δει­ξη του En Marea (Podemos, Ενω­μέ­νη Αρι­στε­ρά και άλλες κι­νη­μα­τι­κές δυ­νά­μεις), σε δεύ­τε­ρη δύ­να­μη με 14 έδρες. Ανά­με­σα στους βου­λευ­τές του σχη­μα­τι­σμού και η νεαρή νο­ση­λεύ­τρια και φε­μι­νί­στρα Πά­ου­λα Κι­ντέ­ρο μέλος των Αντι­κα­πι­τα­λί­στας, που ση­μα­το­δο­τεί την εί­σο­δο των απλών αν­θρώ­πων στο κοι­νο­βού­λιο της Γα­λι­κί­ας.

Αφή­νο­ντας στην άκρη τη Χώρα των Βά­σκων που θα μπο­ρού­σε να χα­ρα­κτη­ρι­στεί και ως ει­δι­κή πε­ρί­πτω­ση, τα απο­τε­λέ­σμα­τα των εκλο­γών στη Γα­λι­κία, αλλά και τα συ­μπε­ρά­σμα­τα από τις προη­γού­με­νες εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις, ση­μα­το­δο­τούν το κλεί­σι­μο ενός πο­λι­τι­κού κύ­κλου που άνοι­ξε το 2011 με το κί­νη­μα των πλα­τειών και την ανά­γκη για την Αρι­στε­ρά να ξα­να­βρεί τον τρόπο να συν­δε­θεί με το λαϊκό αί­σθη­μα και να συ­νε­χί­σει μέχρι τέ­λους τη δια­δι­κα­σία ρήξης με το πα­λαιό φράν­κι­κο κα­θε­στώς καθώς και τη λο­γι­κή της συ­ναί­νε­σης. Όπως ανα­φέ­ρει ο Μα­νου­έλ Αλόν­σο (Viento Sur, 26/9/16) «Έχου­με μια ση­μα­ντι­κή ήττα της εναλ­λα­κτι­κής ενά­ντια στη λι­τό­τη­τα. Οι εκλο­γές στη Γα­λι­κία επι­βε­βαιώ­νουν ότι οι δυ­νά­μεις του κα­θε­στώ­τος δια­τη­ρούν δυ­νά­μεις στο κρά­τος, με εξαι­ρέ­σεις σε επί­πε­δο δη­μο­τι­κό, που ωστό­σο όμως δεν είναι ικα­νές να πε­τά­ξουν τη Δεξιά από τους θε­σμούς. Σε μια πε­ρί­ο­δο απο-κι­νη­το­ποί­η­σης είναι ση­μα­ντι­κό να βα­θύ­νου­με τις πρω­το­βου­λί­ες από τα κάτω».

Rproject | Resist | Reclaim | Revolt