ΓΕΡΜΑΝΟΙ , ΟΙ…ΛΟΥΦΑΔΟΡΟΙ ΤΗΣ Ε.Ε.!!!

ΓΕΡΜΑΝΟΙ , ΟΙ…ΛΟΥΦΑΔΟΡΟΙ ΤΗΣ Ε.Ε.!!!

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

του Γ. Δελαστίκ

Σοκ για την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ αλλά και για όλους τους Γερμανούς θα αποτελέσει σίγουρα η έκθεση της επίσημης υπηρεσίας της ΕΕ που αποκαλείται Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound), την οποία παρουσίασε χθες με θεαματικό τρόπο, στην πρώτη σελίδα του οικονομικού της τμήματος, η δεξιά γερμανική εφημερίδα "Ντι Βελτ".

"Πρωταθλήτρια του ελεύθερου χρόνου η Γερμανία" ήταν ο τίτλος. "Μελέτη της ΕΕ: πουθενά στην Ευρώπη δεν έχουν οι εργαζόμενοι περισσότερη άδεια" τόνιζε ο υπότιτλος. Τα συμπεράσματα της έκθεσης για το 2010 ήταν καταλυτικά. Με βάση τα πραγματικά επεξεργασμένα στοιχεία για πέρυσι, οι Γερμανοί και οι Δανοί είχαν κατά μέσο όρο 30 μέρες άδεια, σαφώς περισσότερες δηλαδή από τον μέσο όρο της ΕΕ που πέρυσι ήταν 25,4 ημέρες και πολύ περισσότερες από τους Έλληνες που είχαν μόνο 23 μέρες!

Ποιος δεν θυμάται όμως την καγκελάριο Μέρκελ, στα μέσα Μαΐου φέτος, να ωρύεται σε εκδήλωση του κόμματός της κατά των Ελλήνων και Πορτογάλων εργαζομένων που δήθεν έπαιρναν πολύ μεγαλύτερες διακοπές από τους Γερμανούς την ώρα που οι χώρες τους ζητούσαν οικονομική βοήθεια από τη Γερμανία; "Δεν μπορούμε να έχουμε ένα κοινό νόμισμα και ο ένας να παίρνει πάρα πολύ μεγάλες διακοπές και ο άλλος πάρα πολύ λίγες. Αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει" είχε πει η Γερμανίδα καγκελάριος. Τώρα τι θα πει;

Τα στοιχεία πάντως είναι συντριπτικά. Η διαφορά διατηρείται και όταν προστεθούν οι αργίες - γιατί αποδεικνύεται ότι αυτές είναι ίσες τον αριθμό στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. "Ακόμη και στις αργίες είναι η Γερμανία κορυφαία" γράφει η "Βελτ" και αναλύει: "Οι εργαζόμενοι εδώ, μαζί με δέκα αργίες, έχουν 40 πληρωμένες ελεύθερες ημέρες, ενώ στην ΕΕ 35,3 ημέρες. Οι συχνά επικρινόμενοι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν μόνο 23 μέρες άδειας και 10 μέρες αργίας - αυτό είναι 17% λιγότερες μέρες από τους συναδέλφους τους στη Γερμανία"!

Η συντηρητική γερμανική εφημερίδα "ξεσκονίζει" μεθοδικά τα στοιχεία της έκθεσης και υπογραμμίζει: "Βάσει των συλλογικών συμβάσεων, οι εργαζόμενοι στη Γερμανία δουλεύουν 1.659 ώρες τον χρόνο - δηλαδή 48,9 ώρες ή περισσότερο από μία εβδομάδα λιγότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 1.708 ώρες".

Οι πίνακες της ίδιας έκθεσης αποκαλύπτουν ότι οι Έλληνες, οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί δουλεύουν όχι μόνο περισσότερο από τους Γερμανούς, αλλά και από τον μέσο όρο της ΕΕ. Παρά τους περί του αντιθέτου μύθους, οι Έλληνες δουλεύουν κάθε χρόνο περισσότερες ώρες από όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους των χωρών της "παλιάς" ΕΕ των 15! Δουλεύουν 1.816 ώρες ετησίως - δηλαδή... 157 ώρες παραπάνω από τους Γερμανούς! Αυτό σημαίνει ότι δουλεύουμε 4 ολόκληρες εργάσιμες εβδομάδες, δηλαδή έναν... μήνα περισσότερο κάθε χρόνο από τους Γερμανούς!!! Αυτή είναι η πραγματικότητα όπως αναδύεται από τα στοιχεία της ΕΕ και όχι οι διάφοροι μύθοι και ισχυρισμοί σκοπιμότητας που συχνά αναμασούν και πολλοί Έλληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι εντελώς άκριτα επειδή αυτό βολεύει την εκάστοτε κυβερνητική προπαγάνδα.

Η "Ντι Βελτ" πάντως, προς τιμήν της, συνοδεύει την εκτενέστατη παρουσίαση των στοιχείων με το κύριο σχόλιο των οικονομικών σελίδων της, το οποίο είναι όντως ειλικρινές, καθώς τονίζει μεταξύ άλλων:

"Οι Γερμανοί δουλεύουν περίπου μια εβδομάδα λιγότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ και αξιοσημείωτα λιγότερο από τους Ισπανούς, τους Έλληνες και τους Πορτογάλους. Αυτό πρέπει να είναι ένα μικρό σοκ. Μια εικόνα που έχουμε φτιάξει για τον εαυτό μας κλονίζεται - εμείς φανταζόμασταν τη Γερμανία ως τον κολοφώνα της εργατικότητας. Αντιθέτως στον Νότο, στην ηλιόλουστη Μεσόγειο που είναι η πατρίδα της ντόλτσε βίτα και της σιέστας θεωρούσαμε ότι είναι το σπίτι της αργίας... Σύμφωνα όμως με τα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ φαίνεται πού πραγματικά κατοικούν οι εργατικοί και οι τεμπέληδες της Ευρώπης. Δεν πρόκειται για τον Βορρά και τον Νότο, αλλά για πλούσιους και φτωχούς. Στις εύπορες χώρες δουλεύουν λιγότερο από όσο στις φτωχές" υπογραμμίζει, καταρρίπτοντας έναν μύθο που οι ίδιοι οι Γερμανοί προωθούσαν με πάθος.

Οι Έλληνες

Χειρότερα από... Ανατολικοευρωπαίοι

Σε καμιά από τις 15 χώρες της "παλιάς" ΕΕ της Δυτικής Ευρώπης, με εξαίρεση την Ελλάδα και το Λουξεμβούργο, δεν υπήρχε πλέον το 2010 κατά μέσο όρο βάσει των συλλογικών συμβάσεων η 40ωρη εργασία την εβδομάδα. Όλοι δούλευαν λιγότερο, με τους Γερμανούς να δουλεύουν 37,7 ώρες και κορυφαίους τους Γάλλους με 35,6 ώρες εβδομαδιαίως. Μόνο 8 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δουλεύουν σαν κι εμάς! Σε ετήσια βάση, είναι χαρακτηριστικό ότι στα 12 νέα κράτη-μέλη της ΕΕ δουλεύουν κατά μέσο όρο 103,4 ώρες περισσότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ των 27, ενώ οι Έλληνες ξεπερνούν ακόμη και αυτό το όριο δουλεύοντας 108 ώρες πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ!

FTD: Η Deutsche Bank θησαυρίζει από την κρίση της Ελλάδας

 

 

Η Deutsche Bank, σε συνεργασία με τις τράπεζες HSBC και BNP Paribas, ανέλαβε να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες για την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων, όπως ανακοίνωσε χθες το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών. Για τις υπηρεσίες αυτές οι τράπεζες θα λάβουν πλούσια αμοιβή, καθώς ο όγκος των ελληνικών ομολόγων που θα πρέπει να ανταλλαγούν μέχρι το 2020 ανέρχεται σε 135 δις ευρώ, αναφέρει το δημοσίευμα.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί το 2002, γράφει ο συντάκτης του άρθρου Κarsten Röbisch, όταν η Goldman Sachs ανέλαβε να αποκρύψει το ελληνικό χρέος με αντίτιμο αμοιβή ύψους 300 εκ. δολάρια. Ο επικεφαλής της Deutsche Bank Josef Ackermann, ο οποίος ηγείται επίσης του διεθνούς τραπεζικού συνδέσμου IIF διαπραγματεύτηκε τη συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στην αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους. Η αποστολή είναι δύσκολη ούτως ή άλλως, οπότε την αφήνει κανείς σε επαγγελματίες, όπως η Deutsche Bank, η οποία κατέχει ηγετική θέση στη διαπραγμάτευση ομολόγων.

Αλλά στ’ αλήθεια, σε ποιόν θα μπορούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου να βασιστεί; αναρωτιέται ο συντάκτης. Οι δημόσιοι υπάλληλοί του είναι απασχολημένοι με το να φορολογούν αναδρομικά. Και η ΕΕ; Κατά πάσα πιθανότητα ούτε καν έχει μελετήσει σε βάθος την απόφαση της Συνόδου Κορυφής. Διαφορετικά οι τράπεζες δεν θα επωφελούνταν τόσο κραυγαλέα.

Στη διαρκή πρέσα των Μνημονίων ο ελληνικός λαός για να διασωθεί η ευρωζώνη

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ

«Απαλλάχτηκε η Ελλάδα από το βραχνά της χρεοκοπίας» δήλωσε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο μόλις επέστρεψε από τη σύνοδο κορυφής. Ο βραχνάς της πλήρους χρεοκοπίας της χώρας μπορεί να πέρασε προς το παρόν, θα παραμείνει, όμως, για πολλά χρόνια ο βραχνάς του χρέους, καθώς και των συνεπειών της εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου Ι, του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, του εφαρμοστικού του νόμου και των Μνημονίων που θα ακολουθήσουν, χωρίς να αποκλείεται, όπως θα δούμε στη συνέχεια, η επάνοδος του βραχνά της χρεοκοπίας.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής, διασφαλίστηκε η δανειοδότηση της χώρας μας από την Ε.Ε. και από το ΔΝΤ, καθώς και μια μικρή μείωση του δημόσιου χρέους χάρη στη συμμετοχή των ιδιωτών, την επιμήκυνση της εξόφλησής του και τη μείωση του επιτοκίου. Διασφαλίστηκε, επίσης, η παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με εγγύηση του Μηχανισμού Στήριξης.

Ολα, όμως, τα παραπάνω δεν δόθηκαν ως δωρεάν βοήθεια στη χώρα μας. Δόθηκαν με βάση τα ανταλλάγματα που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, τον εφαρμοστικό νόμο και τους νόμους που θα ψηφιστούν στη συνέχεια, καθώς και το νέο Μνημόνιο που θα αναγκαστεί να υπογράψει η χώρα μας. Τι σημαίνουν, όμως, όλα αυτά για τον ελληνικό λαό;

Την απάντηση στο ερώτημα αυτό δίνουν τα γνωστά αποτελέσματα της μέχρι σήμερα εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονταν στο Μνημόνιο Ι, δηλαδή: περικοπή μισθών και συντάξεων, αύξηση της άμεσης και, περισσότερο, της έμμεσης φορολογίας, με συνέπεια δραστική μείωση της αγοραστικής δύναμης των μειωμένων εισοδημάτων, κατακόρυφη μείωση του τζίρου των επιχειρήσεων, με κλείσιμο μεγάλου αριθμού αυτών, διπλασιασμό της ύφεσης και αύξηση της ανεργίας κατά 320.000. Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός νόμος, καθώς και οι νόμοι που θα ακολουθήσουν και ασφαλώς και το νέο Μνημόνιο ΙΙ, εκτός από τη συνέχιση των παραπάνω, θα έχουν αποτέλεσμα να χάσει η Ελλάδα τις απομένουσες κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας.

Παρά, όμως, τις πρωτοφανείς αυτές θυσίες του ελληνικού λαού, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από 127,1% το 2009 στο 142,8% το 2010 και αναμένεται να εκτιναχθεί στο 156,4% το 2011. Η αναμενόμενη μικρή μείωσή του από τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής πολύ απέχει από το «κούρεμά» του κατά 50%, δηλαδή κατά 78 εκατοστιαίες μονάδες, όπως πρότειναν οι διευθυντές των 5 μεγαλύτερων οικονομικών ινστιτούτων της Γερμανίας.

Τα προσδοκώμενα οφέλη για την Ελλάδα από τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής, που προαναφέρθηκαν, στηρίζονται στην υπόθεση ότι οι προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για μείωση του δημόσιου ελλείμματος και για κάποια ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας θα υλοποιηθούν κατά γράμμα. Οπως, όμως, απέδειξε η εμπειρία της εφαρμογής του Μνημονίου Ι, οι προβλέψεις αυτές μπορεί να μην πραγματοποιηθούν και να αποδειχθούν ασκήσεις επί χάρτου. Στην περίπτωση αυτή ο βραχνάς του χρέους θα επανέλθει δριμύτερος.

Το κύριο, όμως, ερώτημα είναι: Δεν υπάρχουν άραγε όρια στην αντοχή του ελληνικού λαού στην πρέσα των μέτρων των Μνημονίων; Η απάντηση είναι ότι ήδη πλησιάζουμε επικίνδυνα τα όρια αυτά και δεν αποκλείεται τον Σεπτέμβριο να ξεσπάσουν απεργίες και να γεμίσουν και πάλι οι πλατείες από χιλιάδες εξουθενωμένους από τα μέτρα πολίτες. Τα έλαβαν αυτά υπόψη τους η κυβέρνηση και οι ηγέτες της Ε.Ε. στη σύνοδο κορυφής;

Ο ελληνικός λαός έχει πάψει προ πολλού να πιστεύει στα λόγια των κυβερνώντων. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο βασικός στόχος των αποφάσεων στις οποίες κατέληξε η σύνοδος δεν ήταν η (για κάποιο διάστημα) «διάσωση» της Ελλάδας, αλλά η εξόφληση των ποσών που μας δανείζει η τρόικα και, κυρίως, η διάσωση της ευρωζώνης, προκειμένου να απομυζούν τα οφέλη από αυτήν οι ισχυρές οικονομικά χώρες. Απόδειξη η ακόλουθη, αμέσως μετά τη λήξη της συνόδου, δήλωση της κυρίας Μέρκελ: «Για τη Γερμανία το ευρώ και η Ε.Ε. είναι το θεμέλιο της ευημερίας και της ειρήνης που απολαμβάνουμε. Είναι ιστορικό καθήκον μας να στηρίξουμε το ευρώ. Επενδύουμε στην ευημερία της χώρας μας και του λαού μας».

Με τη δήλωσή της αυτή η κυρία Μέρκελ εννοούσε ότι, με τις αποφάσεις που πήρε η σύνοδος κορυφής, η χώρα της θα συνεχίσει να αποσπά τη μερίδα του λέοντος από τα κέρδη που προκύπτουν από τη λειτουργία της ευρωζώνης, δεδομένου ότι η Γερμανία τη 10ετία 2001-2010 σε σχέση με την 20ετία 1981-2000 τριπλασίασε το πλεόνασμά της στο ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Το πλεόνασμα αυτό έφτασε τη 10ετία 2001-2010 στο αστρονομικό ποσό των 1.155 δισ. ευρώ! Ποσό πέντε φορές μεγαλύτερο από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας μας (βλέπε σχετικό άρθρο μας στην «Ελευθεροτυπία», 2.3.2011).

* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: αντιπρόεδρος της Βουλής, υπουργός και καθηγητής της ΑΣΟΕΕ