ΜΑΗΣ 68 .....................................................................................
Αυτές οι σελίδες αφιερώνονται στη μνήμη της Blanche που δεν την άφησαν να κάψει το σχολείο της, όπως επιθυμούσε, ερμηνεύοντας κατά γράμμα τα συνθήματα του Μάη.
Ο Μάης-Ιούνης του 1968 στο Παρίσι αποτέλεσε μια ξεχωριστή εμπειρία για όσους τον ζήσαμε από κοντά. Ήταν η μεγάλη μάχη, η μεγάλη γιορτή, η μεγάλη ελπίδα για κάτι καινούργιο.
Είδαμε εκατομμύρια ανθρώπους να κατακλύζουν τους δρόμους, τους δρόμους να ανασηκώνονται και να γίνονται οδοφράγματα αποκαλύπτοντας κάτω από το λιθόστρωτο την άμμο της θάλασσας, κι η άμμος να μας οδηγεί στις “παραλίες” των άπιαστων ονείρων. Από εκείνες τις ημέρες κράτησα ένα αριθμό προκηρύξεων. Προκηρύξεις που μοιράζονταν στους δρόμους από τους διαδηλωτές μπήκαν στην τσέπη και ξεχάστηκαν σε κάποιο φάκελο. Έτσι ήρθαν στην Ελλάδα. Ανακαλύφθηκαν χρόνια μετά.Συμπτωματικά αυτές οι προκηρύξεις, γιατί δεν υπήρξε συνειδητή ενέργεια η συλλογή προκηρύξεων, καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα των δυνάμεων που συγκρούστηκαν εκείνες τις ημέρες, και δίνουν μια συνολική και ανάγλυφη εικόνα των γεγονότων καθώς εξελίσσονταν μέρα τη μέρα.Ανάμεσα σ αυτές και τρεις προκηρύξεις “ελληνικού ενδιαφέροντος” καθώς έχουν σχέση με τη δράση των Ελλήνων εμιγκρέδων στο Παρίσι εκείνες τις μέρες. Κι απ ότι φαίνεται είναι τα μοναδικά αντίτυπα που σώθηκαν.Με πυρήνα αυτές τις προκηρύξεις και τις δυνατές αναμνήσεις που τις συνοδεύουν, φέτος, στην επέτειο των 40 χρόνων, έφτιαξα ένα μικρό αφιέρωμα, χρήσιμο πιστεύω γι αυτούς που εξακολουθούν να εμπνέονται από κείνο το μεγάλο αγώνα. Ο αρχικός κορμός του αφιερώματος με κείμενα που εμφανίστηκαν στην εφημερίδα “Μακεδονία” (δέκα χρόνια πριν) εμπλουτίστηκε και με άλλα υλικά όπως ένα χρονικό, φωτογραφίες, συνθήματα κλπ. Και μάλλον αυτό θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες γιατί υπάρχουν αρκετές νέες συνεισφορές.Ανάμεσά τους κι οι κάρτ ποστάλ με αφίσες του Μάη που τύπωσε στο Παρίσι το 1968 ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης κι οι οποίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για το Ελληνικό Σπίτι τις μέρες του Μάη υπάρχει στο ντοκιμαντέρ της Πανδώρας Μουρίκη ΤΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΤΟΠΟΣ ΜΝΗΜΗΣ (Αφιέρωμα στο Ελληνικό Ίδρυμα (Fondation Hellenique) της διεθνούς πανεπιστημιούπολης του Παρισιού (Cite Internationale). Η ταινία είναι διαθέσιμη εδώ
Μέχρι τώρα στο αφιέρωμα έχουν συμπεριληφθεί:
Οι προκηρύξεις του Μάη, του Νίκου Θεοδοσίου
Η Φωνή της Αλήθειας-(μαρτυρία από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού στο Παρίσι), του Τέου Ρόμβου
Ντοκουμέντα από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού (προκηρύξεις, φωτογραφίες)
Ταινίες για το Μάη 68 – Βίντεο
Φωτογραφίες
Συνθήματα (στο πρωτότυπό τους)
Το χρονικό των ημερών
Κάποια γραφτά δικά μου (Ν.Θ.) εκείνου του καιρού
Η περιπέτεια των κάρτ ποστάλ (με αφίσες του Μάη) του Ροβήρου Μανθούλη και του Νίκου Παναγιωτόπουλου.( περιλαμβάνεται και βίντεο με την αφήγηση του Ροβήρου Μανθούλη)
Σημ. Το υλικό αυτών των σελίδων είναι ελεύθερο για αναπαραγωγή. Κάθε είδους συνεισφορές (αρχειακό υλικό, μαρτυρίες, σχόλια) είναι ευπρόσδεκτες.Για επικοινωνία Νίκος Θεοδοσίου: nikos.theodosiou@gmail.com, theodosiou@olympiafestival.gr, τηλ.2108664470
2 Responses to ΜΑΗΣ 68
Roviros Manthoulis says:Μαΐου 14, 2008 στις 6:49 μμ
Ο Μάης-Ιούνης του 1968 στο Παρίσι αποτέλεσε μια ξεχωριστή εμπειρία για όσους τον ζήσαμε από κοντά. Ήταν η μεγάλη μάχη, η μεγάλη γιορτή, η μεγάλη ελπίδα για κάτι καινούργιο.
Είδαμε εκατομμύρια ανθρώπους να κατακλύζουν τους δρόμους, τους δρόμους να ανασηκώνονται και να γίνονται οδοφράγματα αποκαλύπτοντας κάτω από το λιθόστρωτο την άμμο της θάλασσας, κι η άμμος να μας οδηγεί στις “παραλίες” των άπιαστων ονείρων. Από εκείνες τις ημέρες κράτησα ένα αριθμό προκηρύξεων. Προκηρύξεις που μοιράζονταν στους δρόμους από τους διαδηλωτές μπήκαν στην τσέπη και ξεχάστηκαν σε κάποιο φάκελο. Έτσι ήρθαν στην Ελλάδα. Ανακαλύφθηκαν χρόνια μετά.Συμπτωματικά αυτές οι προκηρύξεις, γιατί δεν υπήρξε συνειδητή ενέργεια η συλλογή προκηρύξεων, καλύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα των δυνάμεων που συγκρούστηκαν εκείνες τις ημέρες, και δίνουν μια συνολική και ανάγλυφη εικόνα των γεγονότων καθώς εξελίσσονταν μέρα τη μέρα.Ανάμεσα σ αυτές και τρεις προκηρύξεις “ελληνικού ενδιαφέροντος” καθώς έχουν σχέση με τη δράση των Ελλήνων εμιγκρέδων στο Παρίσι εκείνες τις μέρες. Κι απ ότι φαίνεται είναι τα μοναδικά αντίτυπα που σώθηκαν.Με πυρήνα αυτές τις προκηρύξεις και τις δυνατές αναμνήσεις που τις συνοδεύουν, φέτος, στην επέτειο των 40 χρόνων, έφτιαξα ένα μικρό αφιέρωμα, χρήσιμο πιστεύω γι αυτούς που εξακολουθούν να εμπνέονται από κείνο το μεγάλο αγώνα. Ο αρχικός κορμός του αφιερώματος με κείμενα που εμφανίστηκαν στην εφημερίδα “Μακεδονία” (δέκα χρόνια πριν) εμπλουτίστηκε και με άλλα υλικά όπως ένα χρονικό, φωτογραφίες, συνθήματα κλπ. Και μάλλον αυτό θα συνεχιστεί τις επόμενες μέρες γιατί υπάρχουν αρκετές νέες συνεισφορές.Ανάμεσά τους κι οι κάρτ ποστάλ με αφίσες του Μάη που τύπωσε στο Παρίσι το 1968 ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης κι οι οποίες παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για το Ελληνικό Σπίτι τις μέρες του Μάη υπάρχει στο ντοκιμαντέρ της Πανδώρας Μουρίκη ΤΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΤΟΠΟΣ ΜΝΗΜΗΣ (Αφιέρωμα στο Ελληνικό Ίδρυμα (Fondation Hellenique) της διεθνούς πανεπιστημιούπολης του Παρισιού (Cite Internationale). Η ταινία είναι διαθέσιμη εδώ
Μέχρι τώρα στο αφιέρωμα έχουν συμπεριληφθεί:
Οι προκηρύξεις του Μάη, του Νίκου Θεοδοσίου
Η Φωνή της Αλήθειας-(μαρτυρία από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού στο Παρίσι), του Τέου Ρόμβου
Ντοκουμέντα από την κατάληψη του Ελληνικού Σπιτιού (προκηρύξεις, φωτογραφίες)
Ταινίες για το Μάη 68 – Βίντεο
Φωτογραφίες
Συνθήματα (στο πρωτότυπό τους)
Το χρονικό των ημερών
Κάποια γραφτά δικά μου (Ν.Θ.) εκείνου του καιρού
Η περιπέτεια των κάρτ ποστάλ (με αφίσες του Μάη) του Ροβήρου Μανθούλη και του Νίκου Παναγιωτόπουλου.( περιλαμβάνεται και βίντεο με την αφήγηση του Ροβήρου Μανθούλη)
Σημ. Το υλικό αυτών των σελίδων είναι ελεύθερο για αναπαραγωγή. Κάθε είδους συνεισφορές (αρχειακό υλικό, μαρτυρίες, σχόλια) είναι ευπρόσδεκτες.Για επικοινωνία Νίκος Θεοδοσίου: nikos.theodosiou@gmail.com, theodosiou@olympiafestival.gr, τηλ.2108664470
2 Responses to ΜΑΗΣ 68
Roviros Manthoulis says:Μαΐου 14, 2008 στις 6:49 μμΜαρτυρία του Λωράν Ντασώ (Laurant Dassault) ετών 54, Αντιπροέδρου του Συγκροτήματος ΜARCEL DASSAULT A.E., δημοσιευμένη στο περιοδικό Challenge (30/4/2008).
(Το Συγκρότημα Ντασώ περιέχει περί τις 40 εταιρίες, από εργοστάσια αεροπλάνων της πολεμικής αεροπορίας, όπως τα mirages, μέχρι εκδοτικές εταιρίες και εφημερίδες, όπως το Figaro. O πατέρας του Λωράν, Serge Dassault, είναι κατασκευαστής αεροπλάνων, εκδότης και Γερουσιαστής του κυβερνώντος κόμματος, ο δε παππούς. Marcel Dassault, ήταν ο θρυλικός κατασκευαστής αεροπλάνων για τον Γαλλικό στρατό από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα. Είχε δικό του σινεμά στα Ηλύσια Πεδία για να παίζει τις ταινίες που παρήγαγε ο ίδιος).
«Ήμουνα 14 χρονώ τότε. Πήγαινα με τη βέσπα μου και με τη φωτογραφική μου μηχανή να δω τις οδομαχίες και ν΄ακούσω τους λόγους στη Σορβόνη. Ο Serge ο πατέρας μου και ο Marcel ο παππούς μου είχαν τρομοκρατηθεί. Μέναμε στο Boulevard Schucet, στο 16ο Διαμέρισμα (της υψηλής κοινωνίας) και βλέπαμε να περνάνε στο δρόμο μας τα φορτηγά με τους αγανακτισμένους εργάτες και τους φοιτητές με τις κόκκινες και μαύρες σημαίες. Την ημέρα που εξαφανίστηκε ο (Πρόεδρος) Ντε Γκώλ (είχε πάει να ζητήσει στρατιωτική επέμβαση από τον Στρατηγό Μασύ) ο πατέρας μου είπε στη μητέρα μου να σταματήσει να κλαίει και να ετοιμαστούμε να φύγουμε. Στις 5 το πρωί, ξεκινήσαμε για την ιδιόκτητη βίλα που έχουμε στη Γενεύη. Για μένα ήταν ¨Η Απόδραση της Βαρέν¨. Ένιωθα ντροπή».
(«La Fuite de Varennes» είναι η αποτυχημένη απόδραση του υπό περιορισμό Λουδοβίκου 16ου εν μέσω επαναστάσεως, το 1791, με σκοπό να συναντήσει στο «εξωτερικό» τις βασιλικές δυνάμεις και να ζητήσει στρατιωτική βοήθεια από την Αυστρία. Τον αναγνώρισαν οι επαναστατημένοι χωρικοί, τον συνέλαβαν και τον γύρισαν πίσω…Όπως βλέπετε, το 1968, η άρχουσα τάξη δεν ήξερε αυτό που ξέραν οι επαναστάτες του Μάη. Ότι καμιά επανάσταση δεν ετοιμάζονταν. Μόλις ήρθαν οι διακοπές του καλοκαιριού, άδειασε το Παρίσι και ήρθαν τα συνεργεία του Δήμου να καθαρίσουν τους δρόμους από τα οδοφράγματα…).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου