Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Πλήρης οικονομικός στραγγαλισμός: Οι συνεχείς περικοπές (από το 2010) έχουν βυθίσει τα πανεπιστήμια σε μια απίστευτη ανέχεια και, όπως έχουν προειδοποιήσει οι πρυτάνεις, η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη από καμία πανεπιστημιακή διοίκηση, όσο ικανή και αν είναι και όσο καλές προθέσεις και αν έχει.
Τα ιδρύματα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν ακόμη και τις στοιχειώδεις λειτουργικές τους δαπάνες και πορεύονται στο χείλος του γκρεμού με βάρκα την ελπίδα, καθώς ακόμη δεν έχουν λάβει ενημέρωση από το υπουργείο Παιδείας για το ύψος των προϋπολογισμών τους!
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα οικονομικά τους θα υποστούν νέα μείωση, δεδομένου ότι ο μαύρος προϋπολογισμός που ψήφισε η κυβέρνηση προβλέπει περικοπή κατά 19%, σε σχέση με πέρυσι, για τα ΑΕΙ και 17% για τα ΤΕΙ. Σε απόλυτους αριθμούς αυτό μεταφράζεται σε 163 εκ. ευρώ για τα πανεπιστήμια και σε 48 εκατ. για τα ΤΕΙ. Και μην ξεχνάτε ότι αυτή είναι η πρόβλεψη. Οι μειώσεις μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερες, αν λάβει κανείς υπόψη του και την τιμωρία που προβλέπει το Μνημόνιο στην περίπτωση που δεν τηρούνται οι δεσμεύσεις και δεν υλοποιείται το συνολικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Σε σχέση με το 2009 η ανώτατη εκπαίδευση έχει υποστεί μείωση που ξεπερνά το 70%! Το γεγονός ότι είναι ακόμη όρθια μόνο σε θαύμα μπορεί να αποδοθεί, αν έτσι ονομάζεται το πείσμα των λειτουργών της.
Η κυβέρνηση δεν έχει φροντίσει ούτε καν για την επιχορήγηση των ιδρυμάτων προκειμένου να καλύψουν τις οξυμμένες ανάγκες σίτισης των φοιτητών τους. Ειδικά για τα περιφερειακά πανεπιστήμια, όπου ελάχιστοι είναι οι ντόπιοι φοιτητές, το πρόβλημα αυτό σχετίζεται με την επιβίωση όχι μόνο του φοιτητικού πληθυσμού αλλά και των ίδιων των πανεπιστημίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Από τους 8.000 φοιτητές, έχουν κάνει αίτηση για σίτιση 4.000 παιδιά. Πόσους καλύπτει το Πανεπιστήμιο; Μόλις 2.000. Είναι παιδιά των οποίων το οικογενειακό εισόδημα έχει υποστεί τη λαίλαπα των Μνημονίων. Είναι παιδιά που βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας, που οι γονείς τους αδυνατούν πλέον να τα στηρίξουν οικονομικά, που, αν δεν φάνε στο πανεπιστήμιο, το πιθανότερο είναι ότι θα μείνουν νηστικά. Για στέγαση των φοιτητών αυτών, ούτε λόγος να γίνεται. Ήταν που ήταν το κλίμα στραβό με τη μέριμνα για στέγαση. Το ’φαγε κι ο γάιδαρος, δεν έμεινε τίποτα.
Ο Κ. Αρβανιτόπουλος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Το ίδιο και οι κυβερνητικοί του σύμμαχοι. Όλοι κωφεύουν στο αίτημα των πανεπιστημίων να υπάρξει αύξηση της επιχορήγησης τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη σίτιση.
Η ευαισθησία του υπουργού εξαντλήθηκε στην τροπολογία που επαναφέρει για μία μόνο χρονιά, και μόνο για τους πρωτοετείς, τις μετεγγραφές για οικονομικούς λόγους. Εννοείται ότι τίθεται όριο μετεγγραφών (10%), όπως επίσης εννοείται ότι τα παιδιά που θα έρθουν σε ιδρύματα της Αθήνας απλώς θα στοιβαχτούν μαζί με τα άλλα, αφού δεν υπάρχει καμία μέριμνα για ενίσχυση των ιδρυμάτων τα οποία θα δεχτούν το κύμα των νέων φοιτητών.
Όσο για τους άλλους, όσους δεν λάβουν το εισιτήριο της μετεγγραφής, ο Θεός και η ψυχή τους…
Τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ χάνουν και το έμψυχο επιστημονικό δυναμικό τους. Τα ιδρύματα λειτουργούν πλέον κάτω από το όριο ασφαλείας, αντιμετωπίζοντας το κύμα συνταξιοδοτήσεων, τις δραματικές μειώσεις σε συμβασιούχους διδάσκοντες και τον μηδενισμό των διορισμών, ακόμη και των εκκρεμούντων.
Επιπλέον τα ιδρύματα χάνουν και το διοικητικό προσωπικό τους μέσω του μηχανισμού διαθεσιμότητας του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, παρ’ ότι είναι ξεκάθαρο ότι λειτουργούσαν με λιγότερο προσωπικό από τις ανάγκες τους. Προς το παρόν, ο πυροβόλος μηχανισμός του κ. Μανιτάκη έχει στραφεί κατά τεσσάρων πανεπιστημίων και αρκετών ΤΕΙ, μεταξύ των οποίων και το ΤΕΙ Αθήνας.
http://www.left.gr/article.php?id=19734
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου