Ανοιχτά σύνορα, ανοιχτοί δημόσιοι χώροι, ανοιχτά μικρόφωνα, ανοιχτές καρδιές και μυαλά…
Αυτές τις μέρες που όλος ο κόσμος της εργασίας ξεσηκώνεται ενάντια στο πετσόκομμα της ασφάλισης που προωθούν κυβέρνηση και «θεσμοί», είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε και μια άλλη πραγματικότητα: ότι οι φρεγάτες του ΝΑΤΟ εγκαθίστανται στο Αιγαίο, η φύλαξη των συνόρων περνά στα χέρια της Frontex, ο απάνθρωπος φράχτης στον Έβρο μένει στη θέση του, νέοι φράχτες υψώνονται στα σύνορα με την ΠΓΔΜ, χιλιάδες άνθρωποι φυλακίζονται εκ νέου στα ιδιότυπα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως αυτό της πόλης μας, δηλαδή ότι γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχια αναζητώντας μια καλύτερη ζωή – όπως έχουν κάνει πολλές φορές στο παρελθόν και οι Έλληνες, όπως συμβαίνει και σήμερα με εκατοντάδες χιλιάδες νέους που εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα περισσότεροι θάνατοι θα έρθουν να προστεθούν στους ήδη χιλιάδες νεκρούς που γέμισαν τη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια. Αυτό είναι το ασυγχώρητο και εγκληματικό αποτέλεσμα μιας καθαρά ταξικής πολιτικής που, τη στιγμή που μας καταληστεύουν οι τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο, υποδεικνύει τους μετανάστες ως «εξωτερικό