Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Η ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΗΓΕΜΟΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!

Η ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΡΚΕΤΗ!   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Δυστυχώς, μια από τις πιο κρίσιμες εκλογικές μάχες μετά τον πόλεμο στη χώρα μας ξεκίνησε με τακτικές κινήσεις εντυπώσεων και ανόητες αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε δυνάμεις της Αριστεράς.
ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ!  Λάθος! Μείζον λάθος! Μέγα λάθος οακήρυκτος εκλογικός εμφύλιος ανάμεσα στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς!
Συνιστά ιστορική τραγωδία για τις ηγεσίες της Αριστεράς να «ποντάρουν’ ομολογημένα ή ανομολόγητα ποια θα κερδίσει σε αυτές τις εκλογές περισσότερους πόντους στη μεταξύ τους αναμέτρηση!
Συνιστά ιστορική τραγωδία και ιστορική άνευ προηγουμένου μικρότητα να θέλουν οι ηγεσίες της ριζοσπαστικής Αριστεράς να αναπαράγουν και σε αυτήν την απόλυτα κρίσιμη εκλογική μάχη ότι, περίπου, έκαναν σε όλη τη μεταπολίτευση! Το βάλτο!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ

Αυτήν την ώρα, έστω και απερίγραπτα καθυστερημένα, πρέπει ενόψει της 6ης Μάη και των όσων θα επακολουθήσουν, να επικρατήσει «πάση θυσία» ανάμεσα στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράςένα νέο πνεύμα αλληλοσεβασμού, αλληλεγγύης και συνεννόησης!

Και κυρίως να εγκαταλειφθεί από όλους τους αριστερούς χώρους κάθε πνεύμα αλαζονείας, αυτάρκειας και μονοπώλησης και να δώσει τη θέση του στην αίσθηση ότι πολλά και σε όλους τους χώρους πρέπει να αλλάξουν και να αλλάξουν σε βάθος, αν πρέπει εκ νέου η αριστερά να κερδίσει την ιδεολογικοπολιτική ηγεμονία μέσα στην ελληνική κοινωνία.

Να κερδίσει σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας σε ένα ριζοσπαστικόαλλά βιώσιμο σχέδιο προοδευτικής ανασυγκρότησης του τόπου με σοσιαλιστική προοπτική.

Η ΑΥΤΟΪΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ!

Το χειρότερο πράγμα αυτή την ώρα είναι να κυριαρχήσει στην Αριστερά η αυτοϊκανοποίηση για τα αναμενόμενα ανεβασμένα εκλογικά ποσοστά, η οποία θα τροφοδοτεί είτε τον γενικό αναχωρητισμό είτε την εντύπωση μιας λίγο πολύ εύκολης πορείας προς την κυβέρνηση και την εξουσία!

Οικτρές αυταπάτες! Οι οποίες γίνονται ακόμα χειρότερες αν η μόνη αγωνία είναι ποια δύναμη θα πάρει την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της Αριστεράς!

ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ!

Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς οφείλουν να προσγειωθούν στην αληθινή πραγματικότητακαι όχι σε φαντασιώσεις, ενώ οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τους στόχους τους ακόμα και τους εκλογικούς.

Ασφαλώς ο πρώτος αντίπαλος της Αριστεράς είναι ο δικομματισμός, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, ως κατ΄ εξοχήν φορείς του μνημονιακού προσανατολισμού της χώρας.

Αν όμως ο δικομματισμός είναι ο πρώτος στόχος της Αριστεράς δεν είναι και ο μόνος!

Ο δικομματισμός, όπως τον γνωρίσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες είναι μόνο μιά από τις δυνατέςπολιτικές μορφές διαχείρισης της κρίσης, του νεοφιλελευθερισμού και του καπιταλισμού από το μεγάλο αστικό κατεστημένο!

Αυτός ο δικομματισμός μπορεί να υποστεί βαρύτατο ιστορικό πλήγμα, όπως προβλέπουν ο Financial Times, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν βρίσκουν υποψηφίους!

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι θα πληγεί θανάσιμα και το ίδιο το μνημόνιο και πολύ περισσότερο οι νεοφιλελεύθερες επιλογές και ο καπιταλισμός.

Κι’ αυτό διότι από την ήττα του δικομματισμού μπορεί να επωφεληθούν επιφανειακές αντιμνημονιακέςδυνάμεις ή και δυνάμεις ακραία αντιδραστικές!

ΟΙ ΔΕΞΙΕΣ ΕΩΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΥΨΗΛΑ;

Αν δούμε λίγο καλύτερα και κατά μέσο όρο τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων ίσως εκπλαγούμε από το γεγονός ότι το άθροισμα των δεξιών, ακροδεξιών και φασιστικών δυνάμεων (ΝΔ, ΔΗΣΥ, ΔΡΑΣΗ, ΛΑΟΣ, Ανεξ. Πολίτες, Χρυσή Αυγή) μπορεί να προσεγγίσει και το 50%!

Κι’ αυτό το ιστορικά υψηλό ποσοστό μπορεί, δυστυχώς να επιτευχθεί σε εποχή καπιταλιστικής κρίσης,λεηλασίας και μνημονίων!

Δεν το βλέπουμε; Δεν το εκτιμούμε;

Μπορεί να χάνει η ΝΔ αλλά κερδίζει ο Π. Καμένος, η Χρυσή Αυγή… όταν ο Π. Καμένος προτείνει στην ουσία δικτατορία με τους στρατιωτικούς, αστυνομικούς και δικαστικούς στα αντίστοιχα υπουργεία και η Χρυσή Αυγή το φασισμό!

ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ

Στο χώρο της Κεντροαριστεράς, επίσης, ικανός αριθμός πολιτών που διαρρέουν από το ΠΑΣΟΚ, κατευθύνεται προς τη ΔΗΜΑΡ κυρίως, αλλά και τους «Οικολόγους – Πράσινους».

Είναι, όμως, αυτά τα τελευταία σχήματα πραγματικά αντιμνημονιακά και πολύ περισσότερο σχήματα εναλλακτικού προσανατολισμού;

Αστειευόμεθα;

Δεν βλέπουμε ότι η ΔΗΜΑΡ (και όχι μόνο), πέραν των άλλων, αλώνεται από τους «διαφωνούντες» του ΠΑΣΟΚ;

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Τούτες τις ώρες οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς αντί να αεροβατούν και να φαντασιώνονται εύκολες διαδρομές ή να ξορκίζουν γενικώς και συλλήβδην κάθε προοπτική κυβέρνησης της Αριστεράς (λες και μπορεί να υπάρξει εργατική εξουσία χωρίς κυβέρνηση!), οφείλουν να αντιμετωπίσουν κατάματα την πραγματικότητα για να αξιοποιήσουν την ευκαιρία και να διαμορφώσουν από κοινού ένα αισιόδοξο αλλά και ρεαλιστικό σχέδιο αυθεντικής εναλλακτικής απάντησης στο μνημόνιο, το νεοφιλελευθερισμό και τελικά στον ίδιο τον καπιταλισμό!

Η πρόκληση για την ριζοσπαστική Αριστερά είναι ιστορική και δεν αντιμετωπίζεται με το να κλίνεται σε όλες τις πτώσεις ο «αντικαπιταλισμός», χωρίς γειωμένα ριζοσπαστικά προγράμματα μετάβασηςπου να απαντούν σε υπαρκτές επίκαιρες ανάγκες και όχι εγκεφαλικές κατασκευές!

Όπως η πρόκληση δεν αντιμετωπίζεται με εύκολες εκλογικές απαντήσεις εξουσίας, με συνεργασίες χωρίς εναλλακτικό περιεχόμενο και αυταπάτες γύρω από το ρόλο του ευρώ και της ΕΕ.

Η ριζοσπαστική Αριστερά θα βρεθεί μετεκλογικά μπροστά σε τέτοιου μεγέθους προκλήσεις που για να ανταποκριθεί πρέπει να αλλάξει και η ίδια σε βάθος και να συμπαραταχθεί.

Για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πληττόμενων κοινωνικών δυνάμεων σε ένα πρόγραμμα μετασχηματισμού και σοσιαλιστικής προοπτικής πρέπει και η ίδια η ριζοσπαστική Αριστερά να δώσειπειστικές απαντήσεις σε καίρια προβλήματα, να διασκεδάσει φόβους, προκαταλήψεις και ανησυχίες, να δώσει την εικόνα ότι ψάχνεται και η ίδια, περισσότερο από όσο δείχνει βέβαιη και συχνά απόλυτη.Ένα μεγάλο βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να γίνει αν οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς μετατρέψουν λίγο πολύ την εκλογική μάχη σε κοινό αλληλέγγυο αγώνα, με επίκεντρο το μέτωπο στο δικομματισμό, το μνημόνιο, κατά όλων των δυνάμεων του αστικού κατεστημένου στις πιο διαφορετικές παραλλαγές του! Και είναι πράγματι πολλές και ορισμένες ακραία επικίνδυνες!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου