Του Δρ. Παναγιώτη Ξηρουχάκη
Υπάρχει μια κατηγορία ταινιών που αντικειμενικά δεν έχει πάρει ότι της αξίζει στη συνείδηση του «κουλτουριάρικου» σινεφίλ κοινού (και ίσως εδώ που τα λέμε καλύτερα…). Αυτή η κατηγορία δεν είναι άλλη από τα γουέστερν, ένα είδος κινηματογράφου έντονα ταυτισμένο με την εικόνα του μάτσο αμερικάνου ήρωα ,των κακών ινδιάνων κλπ.
Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχει πράγματι αυτή η όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η άλλη…Τις δεκαετίες του 60,αλλά και το 70, έχουμε γουέστερν
Υπάρχει μια κατηγορία ταινιών που αντικειμενικά δεν έχει πάρει ότι της αξίζει στη συνείδηση του «κουλτουριάρικου» σινεφίλ κοινού (και ίσως εδώ που τα λέμε καλύτερα…). Αυτή η κατηγορία δεν είναι άλλη από τα γουέστερν, ένα είδος κινηματογράφου έντονα ταυτισμένο με την εικόνα του μάτσο αμερικάνου ήρωα ,των κακών ινδιάνων κλπ.
Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχει πράγματι αυτή η όψη του νομίσματος. Υπάρχει και η άλλη…Τις δεκαετίες του 60,αλλά και το 70, έχουμε γουέστερν