Του Τζόναθαν Κουκ
Η αντιδημοκρατική τάση που έχει επικρατήσει στη Δύση δεν θα μπορούσε παρά να κυριαρχήσει και στο διαδίκτυο. Καιρός να συνειδητοποιήσουν οι χρήστες των «κοινωνικών μέσων δικτύωσης» πόσο πλαστή είναι η ελευθερία διακίνησης απόψεων και πληροφοριών σε έναν κόσμο τεράστιων εταιρειών παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών, που διαθέτουν τα τεχνολογικά μέσα για να παρεμποδίζουν την κυκλοφορία
προοδευτικών ιδεών. Και να αποκαταστήσουν την αναντικατάστατη προσωπική επαφή...
Μπορεί κανείς να αμφιβάλλει ότι, στη Δύση, η πρόσβαση σε ένα σχετικά ελεύθερο και ανοικτό διαδίκτυο οδεύει ταχύτατα προς το τέλος της ; Στην Κίνα και σε άλλα αυταρχικά καθεστώτα, οι ηγέτες απλώς υπέταξαν το διαδίκτυο στη θέλησή τους, λογοκρίνοντας το περιεχόμενο που απειλεί την κυριαρχία τους. Αλλά στη «δημοκρατική» Δύση, το ίδιο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με διαφορετικούς τρόπους. Το κράτος δεν παρεμβαίνει άμεσα – αναθέτει τη βρόμικη δουλειά στις εταιρείες.
Από τον Δεκέμβριο, το διαδίκτυο μπορεί να γίνει αποκλειστικό πεδίο των μεγαλύτερων εταιρειών που είναι αποφασισμένες να αποκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κέρδος από τη φασματική ζώνη. Ταυτόχρονα, τα εργαλεία που επιτρέπουν στους χρήστες να συμμετέχουν στην κριτική σκέψη, στην έκφραση διαφωνίας και στην κοινωνική κινητοποίηση θα εξαλειφθούν, καθώς η «καθαρή ουδετερότητα» καθίσταται μια ιστορική υποσημείωση, μια κενή φράση, στην «ωρίμανση» του διαδικτύου.
Τον Δεκέμβριο, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών των ΗΠΑ σχεδιάζει να ανακαλέσει τους ήδη υπονομευμένους κανονισμούς που υπάρχουν προκειμένου να διατηρούν ένα ομοίωμα «καθαρής ουδετερότητας» στο διαδίκτυο. Ο πρόεδρός της,AjitPai, και οι εταιρείες που είναι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών θέλουν να σαρώσουν αυτούς τους κανονισμούς όπως ακριβώς ο τραπεζικός τομέας απαλλάχθηκε από τις χρηματοπιστωτικές ρυθμίσεις , έτσι ώστε να διογκώσουν τις δραστηριότητές τους σε γιγαντιαία σχήματα Πόνζι [κερδοσκοπικές πυραμίδες].
Αυτό θα χρησίμευε και ως τελικό πλήγμα στην αριστερά και στην ικανότητά της να ακούγεται στη δημόσια σφαίρα.
Οι πολιτικές ηγέτες –με τη βοήθεια των εταιρικών ΜΜΕ— άνοιξαν το δρόμο γι’ αυτή την εξέλιξη, με τον πανικό που διέσπειραν σκόπιμα για τις «χαλκευμένες ειδήσεις». Υποστήριξαν ότι οι «χαλκευμένες ειδήσεις» εμφανίζονται μόνο στο διαδίκτυο και όχι στις σελίδες των κατεστημένων ΜΜΕ – εκείνων των ΜΜΕ που μας πούλησαν το παραμύθι για τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ και που διατήρησαν τόσο αποτελεσματικά το ένα κόμμα με δύο πρόσωπα στις ΗΠΑ. Φαίνεται πως το κοινό πρέπει να προστατεύεται μόνο από τους μπλόγκερς και τις ιστοσελίδες.
Οι γιγαντιαίοι οργανισμοί διαχείρισης των κοινωνικών μέσων ανταποκρίθηκαν αμέσως. Γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι το Facebookδέχεται παρεμβολές ως πλατφόρμα διάχυσης πληροφοριών για τους προοδευτικούς ακτιβιστές. Ήδη κλείνει λογαριασμούς και περιορίζει την εμβέλειά τους. Αυτές οι τάσεις θα ενισχυθούν.
ΗGoogleέχει αλλάξει τους αλγορίθμους της με τρόπους που διασφαλίζουν ότι απορρίπτονται οι κατατάξεις της μηχανής αναζήτησης για μεγάλης αναγνωσιμότητας αριστερές ιστοσελίδες (βλ.http://www.jonathan-cook.net/blog/2017-09-30/googles-new-search-engine-bias-is-no-accident/), Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρει κανείς εναλλακτικές πηγές ειδήσεων, επειδή ουσιαστικά τις κρύβουν από την κοινή θέα.
ΗGoogleκλιμάκωσε τούτη την εβδομάδα αυτή τη διαδικασία «αποταξινομώντας» τοRussiaToday(RT) και τοSputnik, δύο ρωσικά ειδησεογραφικά σάιτ που παρέχουν σημαντικό αντίβαρο –ακόμη και αν κανείς πιστεύει ότι εξυπηρετούν τη ρωσική ατζέντα— στην αντιρωσική προπαγάνδα που διαχέουν οι μεγάλες εταιρείες των ΜΜΕ στη Δύση. Οι δύο ιστοσελίδες θα λογοκρίνονται στο διαδίκτυο για τη μεγάλη πλειονότητα των χρηστών.
ΤοRTαπέχει πολύ από το να είναι ιδανική πηγή ειδήσεων –κανένα κρατικό ή εταιρικό μέσο δεν είναι εξάλλου— αλλά είναι ζωτικό να ακούγεται διαδικτυακά. Έχει γίνει το καταφύγιο για πολλούς που αναζητούν εναλλακτικές, και συχνά πολύ πιο έντιμες, κριτικές της εσωτερικής πολιτικής στις δυτικές χώρες όσο και των δυτικών παρεμβάσεων σε μακρινές χώρες. Βεβαίως, έχει τη δική του πολιτική ατζέντα, αλλά, παρά τις υποθέσεις πολλών δυτικών φιλελεύθερων, παρέχει μια πολύ πιο ακριβή εικόνα του κόσμου, από ό,τι τα δυτικά εταιρικά ΜΜΕ, στην τεράστια πλειονότητα των θεμάτων.
Υπάρχουν βάσιμοι λόγοι γι’ αυτό. Τα δυτικά ΜΜΕ υπάρχουν για να ενισχύουν τις προκαταλήψεις με τις οποίες έχει διαποτιστεί σ’ όλη του τη ζωή το δυτικό κοινό –κυριότερη εκ των οποίων είναι ότι τα δυτικά κράτη ενεργούν ορθά ως καλοπροαίρετοι, αν και περιστασιακά υπερβολικοί, αστυφύλακες που προσπαθούν να διατηρήσουν την τάξη ανάμεσα στα άλλα απείθαρχα ή κακόβουλα κράτη ανά την υφήλιο.
Τα ΜΜΕ και η πολιτική τάξη μπορούν εύκολα να εκμεταλλευτούν αυτές τις προκαταλήψεις, προκειμένου να πείσουν τον κόσμο για όλες τις αναλήθειες που προωθούν τα δυτικά συμφέροντα. Ας δούμε ένα μόνο παράδειγμα – το Ιράκ. Μας είπαν ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε δεσμούς με την Αλ-Κάιντα (δεν είχε ούτε μπορούσε να έχει), ότι το Ιράκ είχε όπλα μαζικής καταστροφής (δεν είχε, όπως προσπάθησαν να πουν μετ’ εμποδίων οι επιθεωρητές του ΟΗΕ), ότι οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο ήθελαν να εγκαθιδρύσουν τη δημοκρατία στο Ιράκ (αλλά όχι πριν κλέψουν το πετρέλαιό του). Υπήρχε εναντίωση στη Δύση για την εισβολή στο Ιράκ, αλλά δεν οδηγούνταν από την εκτίμηση ότι όλα αυτά τα στοιχεία της επίσημης αφήγησης εύκολα επιβεβαιώνονταν ως χαλκευμένα.
Το RTκαι άλλες μη δυτικές πηγές ειδήσεων στην αγγλική γλώσσα παρέχουν ένα διαφορετικό πρίσμα μέσα από το οποίο μπορούμε να μάθουμε τέτοια σημαντικά γεγονότα και απόψεις που δεν συσκοτίζονται από τη δυτική ατζέντα.
Αυτά τα σάιτ και άλλες προοδευτικές ιστοσελίδες φιμώνονται σταδιακά και μπαίνουν στα μαύρα κατάστιχα, σπρώχνοντάς μας και πάλι στην αγκαλιά των εταιρικών προπαγανδιστών. Ελάχιστοι φιλελεύθεροι είναι έτοιμοι να υψώσουν τη φωνή τους υπέρ τουRT, ξεχνώντας τις προειδοποιήσεις της ιστορίας, όπως αυτή του αντιναζιστικού ποιήματος του Μάρτιν Νιμόλερ, «Πρώτα ήλθαν για τους σοσιαλιστές».
Οι υπάρχοντες κανόνες «καθαρής ουδετερότητας» ήδη έχουν εξασθενίσει τη φωνή των προοδευτικών και διαφωνούντων, όπως καθιστούν σαφές οι εξελίξεις που υπογράμμισα παραπάνω. Αλλά χωρίς αυτούς τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα. Εάν τον επόμενο μήνα εγκριθούν οι αλλαγές αυτών των κανονισμών, οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών, οι μεγάλες εταιρείες που μας συνδέουν στο Ίντερνετ, θα είναι σε θέση να αποφασίζουν τι πρέπει να βλέπουμε και τι θα είναι εκτός της εμβέλειάς μας.
Μεγάλο μέρος της συζήτησης επικεντρώνεται στις επιπτώσεις του τερματισμού των διαδικτυακών εμπορικών εγχειρημάτων. Γι’ αυτό και ηAmazonκαι οι πορνοσελίδες όπως τοPornhubηγούνται της αντιπολίτευσης σ’ αυτές τις αλλαγές. Έτσι όμως επισκιάζεται η πιο σημαντική απειλή για τα προοδευτικά σάιτ και τις ήδη υπονομευμένες αρχές της ελευθερίας του λόγου.
Οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών θα έχουν ακόμη περισσότερο το ελεύθερο να καθορίζουν το περιεχόμενο που μπορούμε να λάβουμε διαδικτυακά. Θα μπορούν να επιβραδύνουν την ταχύτητα πρόσβασης σε ιστοσελίδες που δεν είναι κερδοσκοπικές – πράγμα που ισχύει εξ ορισμού για τις ιστοσελίδες των κοινωνικών ακτιβιστών. Αλλά θα ενισχυθούν επίσης σε τέτοιο βαθμό που πιθανώς θα μπορούν να επιβάλουν κινεζικού τύπου λογοκρισία, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε με πολιτική πίεση. Ελάχιστη βοήθεια προσφέρει το ότι αυτή η εξέλιξη δικαιολογείται όχι σε πολιτική, αλλά σε εμπορική βάση.
Όσοι είναι αποφασισμένοι να βρίσκουν τις αληθινές ειδήσεις πιθανώς είναι ικανοί να το πετύχουν. Αλλά αυτή είναι μικρή παρηγοριά. Η πλειονότητα των ανθρώπων θα χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες που παρέχονται και θα λησμονήσει όσες πλέον δεν είναι διαθέσιμες.
Εάν χρειάζεται ένας αιώνας για να έχουν πρόσβαση σε μια ιστοσελίδα, απλώς κάνουν κλικ αλλού. Εάν η αναζήτηση τηςGoogleτους εμφανίζει μόνο εγκεκριμένα από τις εταιρείες αποτελέσματα, θα διαβάσουν ό,τι προσφέρεται. Εάν τοFacebookαρνείται να τους προμηθεύσει με «μη κερδοσκοπικό» ή υποτίθεται «χαλκευμένο» περιεχόμενο, δεν θα υπάρχει τίποτε πιο ενημερωτικό. Αλλά όλοι εμείς που ενδιαφερόμαστε για το μέλλον θα γίνουμε φτωχότεροι.
Ο Τζόναθαν Κουκ είναι βραβευμένος δημοσιογράφος, εγκατεστημένος στη Ναζαρέτ.
https://www.counterpunch.org/2017/11/24/from-an-open-internet-back-to-the-dark-ages-2/
Μετάφραση: Αριάδνη Αλαβάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου