O Σπύρος Ασδραχάς γεννήθηκε το 1933. Το 1960 πήρε το πτυχίο του από το Ιστορικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1965–1967 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι με υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ). Το 1972 πήρε το Doctorat de 3e Cycle (EPHE, VI Section – Paris 7) στην οικονομική και κοινωνική ιστορία, και το 1976 το Eleve diplome τής EPHE, IVe Section.Διετέλεσε συνδιευθυντής του περιοδικού Τα Ιστορικά από το 1983 έως το 2005, αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου από το 1985 έως το 1990 και πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) από το 2004 μέχρι σήμερα.
Εργα του είναι: Μακρυγιάννη Απομνημονεύματα (επιμ., 1957), Μηχανισμοί της αγροτικής οικονομίας στην τουρκοκρατία, ιε΄-ιστ΄ (1976/1999), Η οικονομική δομή των βαλκανικών χωρών, 15ος-19ος αι. (επιμ., 1979), Η ελληνική κοινωνία και οικονομία, ιη΄-ιθ΄ αι. (1982), Γεώργιος Τυπάλδος. Ιστορία της Ιόνιας Ακαδημίας (1982), Ιστορική έρευνα και ιστορική παιδεία (1982), Ζητήματα ιστορίας (1983), Οικονομία και νοοτροπίες (1988), Σχόλια (1993), Ιστορικά απεικάσματα (1995), Ζητήματα ιστορίας (1999), Πατριδογραφήματα (2003), Ελληνική οικονομική ιστορία(2003), Υπομνήσεις (2014).
Η κηδεία του θα είναι πολιτική, όπως ο ίδιος είχε ζητήσει.
Ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς της χώρας μας που με το έργο του σημάδεψε τη μεταπολιτευτική ιστοριογραφία ο Σπύρος Ασδραχάς πέθανε στο σπίτι του στη Νέα Σμύρνη σε ηλικία 84 ετών. Η ήδη καταβεβλημένη υγεία του τον πρόδωσε και η καρδιά του έπαψε να χτυπά γύρω στις 7 το απόγευμα.
Η πολιτική κηδεία θα γίνει αύριο στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών στις 14.00 το μεσημέρι. Την Παρασκευή θα γίνει η ταφή στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Λευκάδα. Με πρόταση του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, η κηδεία του Σπύρου Ασδραχά θα γίνει δημοσία δαπάνη από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.
Ιστορικός με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην οικονομική ιστορία, στο έργο του ωστόσο επεκτάθηκε σε όλο το θεωρητικό πεδίο με σημαντική συμβολή και ευρύ έργο πάνω στην θεωρία της ιστορίας. Από τους πιο στοχαστικούς έλληνες ιστορικούς, μελέτησε την ελληνική περίπτωση εντάσσοντάς της στα μεγάλα σχήματα, τοποθετώντας την ελληνική ιστορία στο διεθνές και ευρωπαϊκό της πλαίσιο. Ιδιαίτερο δε ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος που μελέτησε την τοπική ιστορία, όπως για παράδειγμα την ιστορία της γενέτειράς του Λευκάδας, που ενέτασε επίσης στο ευρύ ιστορικό πλαίσιο εθνικό και διεθνές. Σημαντική θέση στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κατείχε η μελέτη της ελληνικής οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας κάτω από τις ξένες κυριαρχίες από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα.
Μάχιμος ιστορικός υπερασπίστηκε τους δημόσιους θεσμούς και την ιστορική έρευνα, εργάστηκε συστηματικά για τη συγκρότηση των ιστορικών σπουδών στην Ελλάδα.
Ιδεολογικά τοποθετημένος στους κόλπους της ανανεωτικής αριστεράς υπήρξε παράλληλα αρθρογράφος της Αυγής, στην οποία εμπιστευόταν πάντα τα κείμενά του.
Ο ιστορικός, έλεγε ο Σπύρος Ασδραχάς, «από τη στιγμή που δεν γίνεται πράκτορας ταξικών συμφερόντων, αναγκαστικά είναι ένα πολιτικό πρόσωπο που υπηρετεί τη διαδικασία της ανατροπής. Από την ώρα που υπάρχει η έννοια της εξέλιξης ή της προόδου, είναι επόμενο να αξιοποιεί ο ιστορικός την έννοια της αντίθεσης και αντίφασης, να γίνεται πολιτικό πρόσωπο. Απ' αυτή την άποψη, η Ιστορία δεν είναι υπηρετική ταξικών συμφερόντων, είναι υπηρετική συμφερόντων που έχουν ανθρωπιστικό υπόβαθρο, δηλαδή είναι και Ιστορία που ασχολείται με τους πολλούς, και συνήθως άφωνους, συντελεστές της».
Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1933, σπούδασε στο ιστορικό τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στην κοινωνική και οικονομική ιστορία στο Παρίσι. Δίδαξε στο Γαλλικό Πανεπιστήμιο.
Διετέλεσε συνδιευθυντής του περιοδικού Τα Ιστορικά από το 1983 έως το 2005, αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου από το 1985 έως το 1990 και πρόεδρος των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) από το 2004 μέχρι το 2012 και επίτιμος πρόεδρός του ώς το τέλος της ζωής του.tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου