Η συγκυρία που διανύουμε μας επιφυλάσσει «παράδοξα» πράγματα στον γεμάτο αντιφάσεις και σύγχυση κόσμο μας. Η μετεκλογική Ελλάδα της Αριστεράς καθόλου δεν μοιάζει ευρωπαϊκώς και διεθνώς απομονωμένη , όπως ανέμεναν πολλοί. Αντίθετα, μάλλον η Ελλάδα διαθέτειισχυρότατες ευρωπαϊκές και διεθνείς ανοχές, συναινέσεις και στηρίξεις, αν και όχι ιδεολογικού χαρακτήρα, πράγμα που είχε να συμβεί εδώ και πάμπολλες δεκαετίες, ίσως μόνο στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Αντίθετα, αν κάποιοι φαίνεται ότι «απομονώνονται» σε αυτή τη φάση είναι τα ιερατεία της ΕΕ και πρώτα απ΄όλα η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Είναι πάρα πολλοί που πιέζουν τη Γερμανική εξουσία να αποφύγει με κάθε τρόπο τη ρήξη με την Ελλάδα και τη νέα κυβέρνηση. Και δεν μιλάμε μόνο για τους περισσότερους, ίσως, εταίρους της Γερμανίας στην ευρωζώνη και την ΕΕ. Αναφερόμαστε κυρίως σε ηγεμονικούς πλανητικούς παίκτες.
Οι ΗΠΑ κατά κύριο λόγο αλλά εξίσου και η Κίνα δεν θέλουν ούτε καν να ακούσουν ότι η Ελλάδα μπορεί να πιεστεί τόσο από τη Γερμανική μέγγενη, ώστε να εξωθηθεί στην έξοδο από την ευρωζώνη.
ΗΠΑ και Κίνα γνωρίζουν καλά ότι η ελληνική κυβέρνηση δύσκολα θα κάνει πίσω σε γραμμέςυποταγής και παράδοσης και ότι όσο και αν εκβιασθεί δεν πρόκειται να υποκύψει και θα κρατήσει μέχρι το τέλος, ακόμη και υπό την απειλή του Grexit.
Κι αυτό το «τέλος» είναι που τρέμουν Ουάσιγκτον και Πεκίνο.
Και οι δύο πρωτεύουσες ούτε καν μπορούν να διανοηθούν ότι η Γερμανία θα τινάξει στον αέρα όλη τηνευρωζώνη, γιατί αυτό σημαίνει ένα Grexit και ταυτόχρονα θα σπρώξει, περίπου, την Ελλάδα στην αγκαλιά της Ρωσίας του Πούτιν.
Τα διακυβεύματα είναι πολύ σοβαρά, λένε κύκλοι των ΗΠΑ και Κίνας στην Αθήνα, για να αφεθούν στα χέρια κάποιων «τυφλών δογματικών» στο Βερολίνο.
Η Ελλάδα και κυρίως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πιστέψει ότι αυτήν την ώρα διαθέτει ένα σχεδόναπόλυτο όπλο με δύο ανυπέρβλητα ισχυρές κάνες.
Η πρώτη και η πιο ευθύβολη είναι η πρωτοφανής και ενεργητική λαϊκή στήριξη και η δεύτερη, πλανητικής σημασίας, είναι η ανυπόφορη πίεση των ηγεμονικών διεθνών «συμμάχων» της Γερμανίας προκειμένου να προβεί η τελευταία σε μεγάλη, τη μέγιστη δυνατή, υποχώρηση.
Η Ελλάδα καλείται αυτήν τη μοναδική ιστορική ώρα να αξιοποιήσει στο έπακρο την ανέλπιστα ευνοϊκήσυγκυρία.
Και θα την αξιοποιήσει αν επιδείξει ακλόνητη αποφασιστικότητα και ανυποχώρητη τόλμη ως τηνύστατη στιγμή της τελικής νίκης.
Τούτη την ώρα μια θετική έκβαση των κρίσιμων διεργασιών για την Ελλάδα θα είναι ταυτόχρονα σημείο νέων εξελίξεων, αν όχι και προοδευτικής στροφής, για την περιοχή μας και την Ευρώπη, με ευρύτερες πλανητικές επιπτώσεις.
Η Ελλάδα από αδύνατος κρίκος έχει καταστεί απρόσμενα, αλλά καθόλου τυχαία,ένας πολύ ισχυρός παίκτης για μια μεγάλη ανατροπή δεδομένων, που σπάνια η ιστορία δίνει την ευκαιρία να επιτευχθούν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΕΡΧΙΩΤΗΣ
Αντίθετα, αν κάποιοι φαίνεται ότι «απομονώνονται» σε αυτή τη φάση είναι τα ιερατεία της ΕΕ και πρώτα απ΄όλα η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε.
Είναι πάρα πολλοί που πιέζουν τη Γερμανική εξουσία να αποφύγει με κάθε τρόπο τη ρήξη με την Ελλάδα και τη νέα κυβέρνηση. Και δεν μιλάμε μόνο για τους περισσότερους, ίσως, εταίρους της Γερμανίας στην ευρωζώνη και την ΕΕ. Αναφερόμαστε κυρίως σε ηγεμονικούς πλανητικούς παίκτες.
Οι ΗΠΑ κατά κύριο λόγο αλλά εξίσου και η Κίνα δεν θέλουν ούτε καν να ακούσουν ότι η Ελλάδα μπορεί να πιεστεί τόσο από τη Γερμανική μέγγενη, ώστε να εξωθηθεί στην έξοδο από την ευρωζώνη.
ΗΠΑ και Κίνα γνωρίζουν καλά ότι η ελληνική κυβέρνηση δύσκολα θα κάνει πίσω σε γραμμέςυποταγής και παράδοσης και ότι όσο και αν εκβιασθεί δεν πρόκειται να υποκύψει και θα κρατήσει μέχρι το τέλος, ακόμη και υπό την απειλή του Grexit.
Κι αυτό το «τέλος» είναι που τρέμουν Ουάσιγκτον και Πεκίνο.
Και οι δύο πρωτεύουσες ούτε καν μπορούν να διανοηθούν ότι η Γερμανία θα τινάξει στον αέρα όλη τηνευρωζώνη, γιατί αυτό σημαίνει ένα Grexit και ταυτόχρονα θα σπρώξει, περίπου, την Ελλάδα στην αγκαλιά της Ρωσίας του Πούτιν.
Τα διακυβεύματα είναι πολύ σοβαρά, λένε κύκλοι των ΗΠΑ και Κίνας στην Αθήνα, για να αφεθούν στα χέρια κάποιων «τυφλών δογματικών» στο Βερολίνο.
Η Ελλάδα και κυρίως η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πιστέψει ότι αυτήν την ώρα διαθέτει ένα σχεδόναπόλυτο όπλο με δύο ανυπέρβλητα ισχυρές κάνες.
Η πρώτη και η πιο ευθύβολη είναι η πρωτοφανής και ενεργητική λαϊκή στήριξη και η δεύτερη, πλανητικής σημασίας, είναι η ανυπόφορη πίεση των ηγεμονικών διεθνών «συμμάχων» της Γερμανίας προκειμένου να προβεί η τελευταία σε μεγάλη, τη μέγιστη δυνατή, υποχώρηση.
Η Ελλάδα καλείται αυτήν τη μοναδική ιστορική ώρα να αξιοποιήσει στο έπακρο την ανέλπιστα ευνοϊκήσυγκυρία.
Και θα την αξιοποιήσει αν επιδείξει ακλόνητη αποφασιστικότητα και ανυποχώρητη τόλμη ως τηνύστατη στιγμή της τελικής νίκης.
Τούτη την ώρα μια θετική έκβαση των κρίσιμων διεργασιών για την Ελλάδα θα είναι ταυτόχρονα σημείο νέων εξελίξεων, αν όχι και προοδευτικής στροφής, για την περιοχή μας και την Ευρώπη, με ευρύτερες πλανητικές επιπτώσεις.
Η Ελλάδα από αδύνατος κρίκος έχει καταστεί απρόσμενα, αλλά καθόλου τυχαία,ένας πολύ ισχυρός παίκτης για μια μεγάλη ανατροπή δεδομένων, που σπάνια η ιστορία δίνει την ευκαιρία να επιτευχθούν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΕΡΧΙΩΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου