Με ένταλμα σύλληψης αναζητείται πλέον ο Αμερικανός πρώην υπάλληλος της πρεσβείας των ΗΠΑ William B. που, σύμφωνα με την έως τώρα έρευνα των δικαστικών αρχών, είναι ο πρωταγωνιστής στο μεγάλο σκάνδαλο υποκλοπών τηλεφωνημάτων τόσο του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή όσο και μελών της κυβερνησής του. Το ένταλμα εξέδωσε, το μεσημέρι της Δευτέρας ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας που χειρίζεται την υπόθεση.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο 65χρονος ήταν αυτός που αγόρασε από τον Πειραιά τα καρτοκινητά-σκιές και έκανε συχνά ταξίδια στις ΗΠΑ το επίμαχο διάστημα που γίνονταν οι υποκλοπές, έως τον Μάρτιο του 2005 δηλαδή.
Πριν αρκετούς μήνες ο δικηγόρος του είχε έρθει σε επαφή με τον αρμόδιο ανακριτή, προκειμένου να τον ενημερώσει ότι ο πελάτης του πρόκειται να προσέλθει και να συνεργαστεί με την ανάκριση, δίνοντας ενδεχομένως χρήσιμες πληροφορίες.
Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Ο ανακριτής συγκέντρωσε και άλλα στοιχεία, τα οποία οδήγησαν στον εντοπισμό κτιρίου στα νότια προάστια όπου είχε τοποθετηθεί κεραία από τους δράστες των υποκλοπών και προφανώς ήταν το «στρατηγείο» τους. Στο ίδιο σημείο, μάλιστα, φαίνεται να λειτουργούσε στο παρελθόν και δεύτερη κεραία, η οποία ήταν, όπως εκτιμάται, κεραία υποδοχής πληροφοριών.
Στο τεύχος 51 του ΗOT DOC με θέμα το ""Βαθύ Λαρύγγι" στο Μαξίμου", τονιζόταν πως ως τον Αύγουστο του 2013, η έρευνα είχε οδηγήσει σε κάποιο πρόσωπο, το οποίο ήταν αυτό που είχε οργανώσει τις παρακολουθήσεις και το οποίο πέρα από κάθε αµφιβολία δούλευε για τις ΗΠΑ. Το πρόσωπο αυτό είχε αγοράσει τα κινητά τηλέφωνα που είχαν χρησιµοποιηθεί ως τηλέφωνα «σκιές» χρησιµοποιώντας το ψευδώνυµο Μάρκος Πέτρου. Έµενε σε σπίτι του Ψυχικού, το οποίο χρησιµοποιούσε η αµερικανική πρεσβεία. Τα ανακριτικά ευρήµατα έµοιαζαν χωρίς δυνατότητα άλλης αξιοποίησης, ενώ ήταν δεδοµένο πως χτυπούσαν στον τοίχο της διπλωµατίας και των διακρατικών σχέσεων. Παρ' όλα αυτά, η έρευνα έδωσε την πλήρη ταυτότητα του πράκτορα που οργάνωσε τις υποκλοπές, καθώς και φωτογραφίες του. Επρόκειτο για τον William B., στέλεχος της CIA στην πρεσβεία στην Ελλάδα, ελληνικής καταγωγής, ο οποίος είχε δουλέψει επί δεκαετίες σε ελληνικές υποθέσεις. Μία από αυτές ήταν η στρατολόγηση Ιρακινών στην Ελλάδα, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεµος στον Κόλπο το 2003.
Ο William, µέσω του δικτύου που ανέπτυξε, πήρε πληροφορίες πως στην πρεσβεία του Ιράκ στην Αθήνα είχε αποθηκευτεί οπλισµός µε όπλα που µεταφέρθηκαν µέσω του διπλωµατικού σάκου. Λίγες µέρες πριν τους βοµβαρδισµούς στο Ιράκ, µια µεικτή οµάδα ειδικών αµερικανών και ελλήνων πρακτόρων εισέβαλε στην πρεσβεία και έβαλε υπό την κάτοψή της τον οπλισµό. Στη συνέχεια, για το αποτέλεσµα της επιχείρησης ενηµερώθηκαν οι κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ για να συναινέσουν στους βοµβαρδισµούς. Η επιχείρηση ωστόσο δεν παρουσιάστηκε ως εισβολή σε πρεσβεία ξένου κράτους, πράγµα που είναι παράνοµο, αλλά ως οικειοθελής παράδοση του οπλισµού από το νούµερο 2 στην πρεσβεία του Ιράκ, που αυτοµόλησε.
Η µεγαλύτερη όµως επιτυχία του William είναι αναµφίβολα η παρακολούθηση του συνόλου των παραγόντων της ελληνικής κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού Κ. Καραµανλή µέσω του δικτύου της Vodafone. Η ανάκριση για αυτό το κοµµάτι της έρευνας φαίνεται να είναι αποτελεσµατική, αλλά εκ των πραγµάτων κάποια στιγµή θα απαιτήσει πολιτικές και διπλωµατικές κινήσεις.
Εκτενής αναφορά στον τρόπο με τον οποίο γίνονταν οι υποκλοπές υπάρχει και στο τεύχος 12 του HOT DOC με τίτλο "Υποκλοπές. Κρέμασαν την αλήθεια"
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ο 65χρονος ήταν αυτός που αγόρασε από τον Πειραιά τα καρτοκινητά-σκιές και έκανε συχνά ταξίδια στις ΗΠΑ το επίμαχο διάστημα που γίνονταν οι υποκλοπές, έως τον Μάρτιο του 2005 δηλαδή.
Πριν αρκετούς μήνες ο δικηγόρος του είχε έρθει σε επαφή με τον αρμόδιο ανακριτή, προκειμένου να τον ενημερώσει ότι ο πελάτης του πρόκειται να προσέλθει και να συνεργαστεί με την ανάκριση, δίνοντας ενδεχομένως χρήσιμες πληροφορίες.
Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Ο ανακριτής συγκέντρωσε και άλλα στοιχεία, τα οποία οδήγησαν στον εντοπισμό κτιρίου στα νότια προάστια όπου είχε τοποθετηθεί κεραία από τους δράστες των υποκλοπών και προφανώς ήταν το «στρατηγείο» τους. Στο ίδιο σημείο, μάλιστα, φαίνεται να λειτουργούσε στο παρελθόν και δεύτερη κεραία, η οποία ήταν, όπως εκτιμάται, κεραία υποδοχής πληροφοριών.
Στο τεύχος 51 του ΗOT DOC με θέμα το ""Βαθύ Λαρύγγι" στο Μαξίμου", τονιζόταν πως ως τον Αύγουστο του 2013, η έρευνα είχε οδηγήσει σε κάποιο πρόσωπο, το οποίο ήταν αυτό που είχε οργανώσει τις παρακολουθήσεις και το οποίο πέρα από κάθε αµφιβολία δούλευε για τις ΗΠΑ. Το πρόσωπο αυτό είχε αγοράσει τα κινητά τηλέφωνα που είχαν χρησιµοποιηθεί ως τηλέφωνα «σκιές» χρησιµοποιώντας το ψευδώνυµο Μάρκος Πέτρου. Έµενε σε σπίτι του Ψυχικού, το οποίο χρησιµοποιούσε η αµερικανική πρεσβεία. Τα ανακριτικά ευρήµατα έµοιαζαν χωρίς δυνατότητα άλλης αξιοποίησης, ενώ ήταν δεδοµένο πως χτυπούσαν στον τοίχο της διπλωµατίας και των διακρατικών σχέσεων. Παρ' όλα αυτά, η έρευνα έδωσε την πλήρη ταυτότητα του πράκτορα που οργάνωσε τις υποκλοπές, καθώς και φωτογραφίες του. Επρόκειτο για τον William B., στέλεχος της CIA στην πρεσβεία στην Ελλάδα, ελληνικής καταγωγής, ο οποίος είχε δουλέψει επί δεκαετίες σε ελληνικές υποθέσεις. Μία από αυτές ήταν η στρατολόγηση Ιρακινών στην Ελλάδα, λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεµος στον Κόλπο το 2003.
Ο William, µέσω του δικτύου που ανέπτυξε, πήρε πληροφορίες πως στην πρεσβεία του Ιράκ στην Αθήνα είχε αποθηκευτεί οπλισµός µε όπλα που µεταφέρθηκαν µέσω του διπλωµατικού σάκου. Λίγες µέρες πριν τους βοµβαρδισµούς στο Ιράκ, µια µεικτή οµάδα ειδικών αµερικανών και ελλήνων πρακτόρων εισέβαλε στην πρεσβεία και έβαλε υπό την κάτοψή της τον οπλισµό. Στη συνέχεια, για το αποτέλεσµα της επιχείρησης ενηµερώθηκαν οι κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ για να συναινέσουν στους βοµβαρδισµούς. Η επιχείρηση ωστόσο δεν παρουσιάστηκε ως εισβολή σε πρεσβεία ξένου κράτους, πράγµα που είναι παράνοµο, αλλά ως οικειοθελής παράδοση του οπλισµού από το νούµερο 2 στην πρεσβεία του Ιράκ, που αυτοµόλησε.
Η µεγαλύτερη όµως επιτυχία του William είναι αναµφίβολα η παρακολούθηση του συνόλου των παραγόντων της ελληνικής κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού Κ. Καραµανλή µέσω του δικτύου της Vodafone. Η ανάκριση για αυτό το κοµµάτι της έρευνας φαίνεται να είναι αποτελεσµατική, αλλά εκ των πραγµάτων κάποια στιγµή θα απαιτήσει πολιτικές και διπλωµατικές κινήσεις.
Εκτενής αναφορά στον τρόπο με τον οποίο γίνονταν οι υποκλοπές υπάρχει και στο τεύχος 12 του HOT DOC με τίτλο "Υποκλοπές. Κρέμασαν την αλήθεια"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου