του Γιώργου Γιαννόπουλου*
Ο πατέρας μου ο Οιδίπους
φοβόταν ότι είχε κρεμαστεί
απ' το ποδάρι
της νιότης
Έζησε δίκαιος, έγινε σοφός
πιστός στην κληρονομιά του
δεν ήξερε αν έτρωγε τον πόνο
ή αυτός τον κατέτρωγε
Και τώρα εγώ
κληρονόμος ενός έρημου βασιλείου
επιστατώ ξανά
τα σύνορα της ύπαρξής μου
To θωρακισμένο τραίνο του λόγου
μεταφέρει το αίνιγμα :
να έχεις χάσει τα πάντα
Ο πατέρας μου ο Οιδίπους
φοβόταν ότι είχε κρεμαστεί
απ' το ποδάρι
της νιότης
Έζησε δίκαιος, έγινε σοφός
πιστός στην κληρονομιά του
δεν ήξερε αν έτρωγε τον πόνο
ή αυτός τον κατέτρωγε
Και τώρα εγώ
κληρονόμος ενός έρημου βασιλείου
επιστατώ ξανά
τα σύνορα της ύπαρξής μου
To θωρακισμένο τραίνο του λόγου
μεταφέρει το αίνιγμα :
να έχεις χάσει τα πάντα