Η ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Το φάντασμα μιας νέας, παγκόσμιας αυτή τη φορά κρίσης, χειρότερης κι από το 2008 πλανιέται πάνω από τη διεθνή οικονομία μετά τη “μαύρη Δευτέρα” των διεθνών χρηματαγορών. Ηκατάρρευση του ελληνικού χρηματιστηρίου, που έκλεισε στις 456 μονάδες, επιστρέφοντας στα επίπεδα του... 1989, αναδεικνύει και πάλι την Ελλάδα ως αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης, προβάλλοντας ανάγλυφα τα αδιέξοδα των μνημονιακών πολιτικών.
Η νέα αναταραχή πυροδοτήθηκε από μια συνέργεια αρνητικών εξελίξεων στη διεθνή οικονομία - επίμονος αποπληθωρισμός, σε πείσμα των τονωτικών ενέσεων με τα χαμηλά επιτόκια των κεντρικών τραπεζών και τα προγράμματα “ποσοτικής χαλάρωσης” της Fed και της ΕΚΤ, κλονισμός των γιγαντιαίων πολυεθνικών της ενέργειας λόγω της κατάρρευσης των τιμών του πετρελαίου,επιβράδυνση της Κίνας και γενικά των αναδυόμενων οικονομιών που λειτούργησαν ως ατμομηχανή της ανάπτυξης στην κρίση του 2008, επιδείνωση των προοπτικών της αμερικανικής μεταποίησης κ.α. Ρόλο καταλύτη έπαιξε η απόφαση της Fed, τον Δεκέμβριο, να στραφεί σε πιο αυστηρή πολιτική,ανεβάζοντας τα επιτόκια.
Στο κέντρο του κυκλώνα βρίσκονται οι μεγάλες τράπεζες, που αποδεικνύεται ότι παραμένουν “ζόμπι”, παρά τις αλλεπάλληλες “διασώσεις” τους, με χρήματα των φορολογουμένων, που ακολούθησαν την κρίση του 2008. Στη κόψη του ξυραφιού βρίσκονται οι τράπεζες όχι μόνο των υπερχρεωμένων χωρών, αλλά και των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένης της “ενάρετης” και “πειθαρχημένης” Γερμανίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αυτοκρατορία του χρήματος που λέγεταιDeutsche Bank έκλεισε το 2015 με ζημιές 6,7 δισ. ευρώ και εξελίσσεται σε χτυπητό παράδειγμα της χρηματοπιστωτικής “φούσκας”, αφού έχει ίδια κεφάλαια μόλις 52 δισ. ευρώ έναντι ενεργητικού...1,62 τρισ. (τρισ.!) ευρώ.
Το βαθύτερο υπόστρωμα της αναταραχής δεν είναι άλλο, βέβαια, από τη χρόνια κρίση υπερυσσώρευσης κεφαλαίων στην παγκόσμια οικονομία - ένα δομικό πρόβλημα που δεν αντιμετωπίστηκε, απλώς συγκαλύφθηκε, με τις πολιτικές διάσωσης του 2008-2010. Αυτό που βρίσκεται σε οξεία κρίση είναι το συνολικό μοντέλο συσσώρευσης, που ορίζεται από το τρίγωνονεοφιλελευθερισμός-παγκοσμιοποίηση-χρηματοποίηση, στηρίζεται στη συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών εισοδημάτων, οδηγώντας αναπόφευκτα σε χρηματοπιστωτικές “φούσκες” που κάποια στιγμή “σκάνε”, οδηγώντας στα Τάρταρα λαούς ολόκληρους.
Το μεγάλο πρόβλημα για το διεθνές σύστημα είναι ότι έχει εξαντλήσει όλα τα παραδοσιακά μέσα αντίδρασης: είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιαπωνία οδηγήθηκε στην πρωτοφανή κίνηση να καθορίσει...αρνητικά επιτόκια, σε μια εναγώνια προσπάθεια τόνωσης της ανάπτυξης, ενώ η Fed, υπό την πίεση του κραχ, προσανατολίζεται να αναθεωρήσει την απόφασή της για αύξηση των επιτοκίων, λίγες εβδομάδες μόνο μετά την εφαρμογή της. Οι άρχοντες της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας μοιάζουν με μαθητευόμενους μάγους που δεν μπορούν να ελέγξουν τα κακά πνεύματα, τα οποία οι ίδιοι απελευθέρωσαν. Σ' αυτό το φόντο, η ευρωζώνη θα μπει γρήγορα σε φάση σοβαρότατων κλυδωνισμών, που θα δοκιμάσουν τη συνοχή, ίσως και την ίδια την ύπαρξή της. Η απόδραση από αυτή τη νομισματική φυλακή, από το ζουρλομανδύα της λιτότητας και την ασυδοσία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, αποτελεί επιτακτική ανάγκη.
Α.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου