Πόσες ακόμη φορές θα αναγκαστούμε να μάθουμε τη φρικτή είδηση του θανάτου ενός συναδέλφου από εργοδοτική δολοφονία;; Ο Μέμο, συνάδελφος διανομέας στα Mikel, μόλις 22 ετών, τραυματίστηκε θανάσιμα την Πέμπτη 2/3 και κατέληξε μια εβδομάδα μετά.
Δεν ήταν η «κακιά στιγμή», δεν ήταν «γραφτό του». Είναι μια αθλιότητα χωρίς τέλος. Το ξέρουμε όλοι πια, τα παιδιά με τα μηχανάκια δέχονται απίστευτη πίεση στη δουλειά τους. Κακοσυντηρημένα οχήματα, με έξοδα που επιβαρύνουν εξ’ ολοκλήρου το διανομέα, ελλειπής ή και καθόλου εξοπλισμός μοτοσυκλετιστή, άγχος, τρέξιμο, τηλέφωνα και νευρική οδήγηση, όλα ενορχηστρωμένα από εργοδοσίες που δε λογαριάζουν τίποτα μπροστά στην αύξηση των κερδών τους.
Δεν ήταν η «κακιά στιγμή», δεν ήταν «γραφτό του». Είναι μια αθλιότητα χωρίς τέλος. Το ξέρουμε όλοι πια, τα παιδιά με τα μηχανάκια δέχονται απίστευτη πίεση στη δουλειά τους. Κακοσυντηρημένα οχήματα, με έξοδα που επιβαρύνουν εξ’ ολοκλήρου το διανομέα, ελλειπής ή και καθόλου εξοπλισμός μοτοσυκλετιστή, άγχος, τρέξιμο, τηλέφωνα και νευρική οδήγηση, όλα ενορχηστρωμένα από εργοδοσίες που δε λογαριάζουν τίποτα μπροστά στην αύξηση των κερδών τους.