(Ναύπλιον 1830 – Χαλκίς 3 Μαΐου 1890)Eίναι πολύ διαδομένη η τάση να εντοπίζονται οι ρίζες του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα στον 20ό αιώνα. Λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας (και όχι μόνο...) συνετέλεσαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Και όμως! Υπήρξαν ομάδες ή και άτομα που κάτω από την επιρροή των νέων κοσμογονικών μηνυμάτων του 19ου αιώνα, του αιώνα τους, άφησαν βαθιά χαραγμένη την παρουσία τους στην αρχέγονη αυτή περίοδο του ελληνικού σοσιαλισμού. Ίσως να φάνταζαν στα μάτια των συγχρόνων τους λιγάκι... εξωγήινοι λιγάκι τρελλοί. Αυτό όμως συνέβαινε πάντα με τους πρωτοπόρους κάθε εποχής. Ένας απ' αυτούς τους... τρελλούς ήταν και ο Ρόκκος Χοϊδάς.
Στην ταραγμένη Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα οι δολοπλοκίες των κομματαρχών και οι ίντριγκες της δανικής πια αυλής δίνουν και παίρνουν. Λίγο έξω από την Αθήνα οι λήσταρχοι βασιλεύουν, ενώ μέσα στην πόλη οι λιγοστές δεκάδες χιλιάδες Αθηναίοι γίνονται μάρτυρες καθημερινών σχεδόν πολιτικών ταραχών. Οι πρεσβευτές των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων στην Αθήνα έχουν πολύ δουλειά. Ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, εκβιάζουν καταστάσεις, υπαγορεύουν τις θελήσεις τους στους εκάστοτε ευνοούμενους τους.