Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κατσίκες του Ζιμπάμπουε

Η Ζιμπάμπουε, πρώην Ροδεσία, με την Ελλάδα έχουν πολλές διαφορές. Η πρώτη είναι στην Αφρική, η δεύτερη είναι στην Ευρώπη. Η μια είναι στο Νότιο Ημισφαίριο, η άλλη στο Βόρειο. Αυτοί έχουν κατά κύριο λόγο έγχρωμο πληθυσμό εμείς έχουμε λευκό. Η Ζιμπάμπουε είχε ανάπτυξη 0,5%, η Ελλάδα πτώση του ΑΕΠ κατά 0,2%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Τα δύο αυτά κράτη έχουν όμως ένα κοινό στοιχείο. Λειτουργούν και τα δύο με ξένο νόμισμα, που δεν ελέγχουν ούτε την ποσότητά του ούτε την συναλλακτική του αξία ούτε τους κανόνες λειτουργίας του, με συνέπεια να είναι στο έλεος των ξένων. Η χώρα μας είναι στο ευρώ από τις αρχές του αιώνα, είναι γνωστή η πολύ πικραμένη πορεία που τη βιώνουμε άγρια και τώρα. Η αφρικανική χώρα το 2009 βρέθηκε σε ακραία κατάσταση αποπληθωρισμού, μέσα σε λίγες βδομάδες τύπωσε χαρτονομίσματα 100 τρισεκατομμυρίων δολαρίων Ζιμπάμπουε που αμέσως απόκτησαν μηδενική αξία. Εγκατέλειψε ολοκληρωτικά το εθνικό δολάριο και υιοθέτησε ως νόμισμα τα αμερικάνικο δολάριο. Η έλλειψή του έχει δημιουργήσει τρομερή στενότητα στην οικονομία τους. Κυκλοφόρησε ως ένα είδος παράλληλου νομίσματος κρατικά ομόλογα αξίας 110 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, αλλά δεν βοήθησαν πολύ, διέρρευσαν στο εξωτερικό λόγω της αποβιομηχάνισης και των μεγάλων εισαγωγών που χρειάζεται η χώρα του 93χρονου και για 37 χρόνια στην εξουσία Μουγκάμπε.

Και στην Ελλάδα και στο Ζιμπάμπουε αυτή η απόλυτη εξάρτηση από το ξένο νόμισμα έχει ως μια από τις πιο βαριές συνέπειες την αποστράγγιση των τραπεζικών πιστώσεων προς τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα τις μικρές. Και στα δύο κράτη οι τράπεζες αρνούνται να δανείσουν και να παίξουν ένα αναγκαίο αναπτυξιακό ρόλο και λειτουργούν μόνο κερδοσκοπικά. Τα δικά μας τα ξέρουμε. Στο Ζιμπάμπουε οι τραπεζίτες απαιτούν εγγυήσεις για να δώσουν πιστώσεις. Οι ενδιαφερόμενοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία συνδεμένοι με την αγροτική οικονομία, αδυνατούν να δώσουν. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας γης είναι νομικά αμφισβητούμενοι, δεν κατέχονται ακόμα από τους καλλιεργητές που απόκτησαν τα χωράφια μετά την αγροτική μεταρρύθμιση πριν είκοσι περίπου χρόνια, αλλά από τους παλιούς λευκούς κυρίως καλλιεργητές.

Τι έκανε λοιπόν η κυβέρνηση του Ζιμπάμπουε για να λύσει τον γόρδιο δεσμό του πιστωτικού αδιεξόδου; Όπως ανακοίνωσε προχτές στη Βουλή ο υπουργός οικονομίας Patrick Chinamasa, η κυβέρνηση «προκειμένου να προωθήσει την πιστωτική ένταξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και άλλων υποχρηματοδοτούμενων κοινωνικών ομάδων» αποφάσισε να επιβάλλει στις τράπεζες να δέχονται ως εγγυήσεις για δάνεια «κινητές αξίες». Σε αυτές περιλαμβάνονται τρακτέρ, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και ποδήλατα. Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία για τους αγρότες είναι ότι περιλαμβάνονται και τα «ζωντανά»: αγελάδες, πρόβατα, κατσίκες, πάπιες, γαλοπούλες, στρουθοκάμηλοι. Ήδη οι αγρότες μετράν μια μια τις κότες και τους κόκορες στο κοτέτσι ή ψάχνουν στα κατσάβραχα να δουν πόσες γίδες έχουν.

Θα φτάσουμε κι εμείς, με την εμμονή στο ξένο, αντιαναπτυξιακό και καταστροφικό ευρώ, στο ίδιο σημείο; Τα κοπάδια όμως έχουν σχεδόν εξαφανισθεί στην Ελλάδα λόγω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Μήπως λοιπόν αξίζει ο καθένας μας από τώρα να αρχίσει να μαζεύει αδέσποτα σκυλιά και γατιά από δω κι από εκεί, έτσι για καλό και για κακό;…

Σχέδιο Β