Η πολιτική και η κοινωνική ζωή του τόπου μας έχει κακοφορμίσει. Η σαπίλα τόσων ετών αντανακλάται σε όλα τα επίπεδα και τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της πατρίδας μας. Κατ’ αρχή την ευθύνη φέρουν οι κυβερνήσεις απο την δημιουργία του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Ευθύνες όμως έχουν και οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς. Η ευθύνη τους έγκειται στο ότι δεν έχουν κατορθώσει να αρθρώσουν έναν κοινό πολιτικό λόγο και ένα κοινό πρόγραμμα. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι να ζούμε στην εποχή των «τερατογεννήσεων». Ψηφίζεις «αριστερά» και σου βγαίνει νεοφιλελεύθερος και νενέκος, αλλά με «πόνο ψυχής».
Τι κάνουμε;
Α) Ελάχιστη προγραμματική βάση για ένα μεγάλο αριστερό προοδευτικό μέτωπο:
Άμεση κατάργηση όλων των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων τους
Καταγγελία των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων
Διεκδίκηση της άμεσης διαγραφής, χωρίς όρους, του χρέους ή του μεγαλύτερου μέρους του
Συγκρότηση μιας νέας χρηματοπιστωτικής πολιτικής με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παρα-γωγικά και κοινωνικά κριτήρια
Ρύθμιση των ιδωτικών χρεών για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, τη μικρομεσαία αγροτιά και τις πιο αδύνατες κοινωνικές κατηγορίες, η οποία μπορεί να φθάνει μέχρι και την πλήρη διαγραφή χρεών για ανέργους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους
Μεγάλη μεταρρύθμιση για ένα απλό δίκαιο, εύχρηστο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα
Υπό δημόσιο έλεγχο των πιο κρίσιμων και στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων της οικονομίας με παράλληλη αναβάθμιση και αναπτυξιακή, αποδοτική ανασυγκρότησή τους.
Συγκρότηση ενός δημοκρατικού προοδευτικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας με αιχμή την πρωτογενή παραγωγή, τη βιομηχανία και σύγχρονους τεχνολογικά τομείς
Προώθηση της δωρεάν υγείας και δωρεάν παιδείας σε όλα τα επίπεδα με την ενίσχυση του απασχολούμενου επιστημονικού δυναμικού και όλων των εργαζομένων
Η συνομολόγηση από όλες τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς μιας παρόμοιας κατεύθυνσης προγράμματος, με άμεσα μέτρα και κατευθύνσεις που εντελώς ενδεικτικά και πολύ συνοπτικά αναφέρονται ασφαλώς δεν μπορεί να παρακάμπτει τα άκρως επίμαχα θέ-ματα της τροϊκανής χρηματοδότησης, του ευρώ και της ΕΕ. Στα θέματα αυτά είναι γνωστό ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές αν και όχι τόσο μεγάλες όσο αφήνεται να εννοηθεί πολύ περισσότερο που η φθορά της ευρωζώνης έχει μικρύνει τις αποστάσεις.
Εκεί που νομίζουμε ότι μπορεί, κατ' αρχή τουλάχιστον, να βρεθεί κοινή συνισταμένη είναι ότι η εφαρμογή του συνομολογημένου προγράμματος δεν μπορεί σε καμμιά περίπτωση να εξαρτάται από τους εκβιασμούς των χρηματοδοτικών δόσεων ούτε να έχει ως όριο το ευρώ αλλά ακόμα τους νεοφιλελεύθερους κανόνες της ΕΕ.
Η συζήτηση για την προγραμματική σύγκλιση μπορεί να γενικευθεί και να αποκτήσει εύρος ουσία βάθος, πνοή και κυρίως όραμα για μια Αριστερά στη χώρα μας που μπορεί να παλαί-ψει και να νικήσει ανοίγοντας νέους δρόμους ελπίδας.
Ας τολμήσουμε να συζητήσουμε με τις διαφορές μας και παρά τις διαφορές μας, όχι με προκατάληψη και εμπάθεια αλλά με γόνιμο, επικοδομητικό πνεύμα και κυρίως ενωτική θέ-ληση και αγωνία για την ανακούφιση και την ανάταση του λαού μας.
Β) Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλε-σμα της αδυναμίας.
1) Θα πρέπει να πρέπει να μιλήσουμε με ειλικρίνεια στο λαό μας, για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε. Χωρίς την ενεργό συμμετοχή του το καλύτερο πρόγραμμα απενεργο-ποιείται άμα τη γεννέσει του.
2) Στο μέτωπο αυτό δεν θα έχουν θέσει γνωστά και πατενταρισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ του κυβερνητικού κόμματος που έχει πλήρως συναλλαγεί και τα έχει βρει με τα μεγάλα αυτά συμφέροντα.
Γ) Οργανωτική δομή για την υλοποίηση του κοινού προγράμματος
Θα πρέπει να είμαστε τουλάχιστον αφελείς, εάν υποθέτουμε ότι κατά την υλοποίηση του προγράμματος δεν χρειαζόμαστε μια οργανωτική δομή τέτοια που θα θα υπερπηδάει τα εμπόδια και θα επιλύει προβλήματα που θα ανακύπτουν. Η συμμετοχή του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα είναι πολύτιμη. Το ΚΚΕ ας τιμήσει την ιστορία του ( η πρωτοβουλία του στη συγκρότηση του ΕΑΜ, αλλά και του Συνασπισμού της Αριστεράς το 1989).
Με το χαμόγελο στα χείλη
Κοιτώντας κατάματα τη Σιωπή
Το αποφασιστικό βήμα έγινε.
Στάση ζωής η κίνηση της ψυχής τους
Πολεμώντας να ενώσουνε την αρχή με το τέλος
Κι η κόψη του ξυραφιού το πιο σίγουρο έδαφος
Ο τόπος τους. Τ΄ όνομα και το πρόσωπο η ομορφιά τους.
Ελληνες αεί παίδες.
Διαλέξανε να είν΄ αυτοί που δεν έχουνε το θεό τους. (Διον. Μενίδης)
Γιάννης Περάκης
Οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου