Φοιτητικές εκλογές στις 24 Μάη: Η ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να απαντήσει μετωπικά

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι βρίσκονται κυριολεκτικά στην τελική ευθεία για τις φετινές φοιτητικές εκλογές.
Η ευ­θεία αυτή θα επι­μη­κυν­θεί λίγο όμως, καθώς, λόγω της ψή­φι­σης των νέων μέ­τρων στις 17-18 Μάη, οι εκλο­γές με­τα­φέ­ρο­νται στις 24. Για μια ακόμη φορά αντί το κί­νη­μα να έχει προ­λά­βει και να έχει στή­σει ένα μέ­τω­πο έτοι­μο να αντι­με­τω­πί­σει την επί­θε­ση, η κυ­βέρ­νη­ση προ­λα­βαί­νει μέχρι και τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές, ανοί­γο­ντας το δρόμο για το 4ο Μνη­μό­νιο.
Πάνω σε αυτή τη συ­γκυ­ρία και σε αυτή την κα­τά­στα­ση απο­φα­σί­σα­με ως Κόκ­κι­νο Δί­κτυο στις Σχο­λές να κά­νου­με μια εκ­δή­λω­ση που θα άνοι­γε το διά­λο­γο με­τα­ξύ των δυ­νά­με­ων της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς σε μια κα­τεύ­θυν­ση ξε­πε­ρά­σμα­τος της πο­λι­τι­κής στα­σι­μό­τη­τας και της ανα­πα­ρα­γω­γής εν­δο­α­ρι­στε­ρών αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων ενό­ψει και της εκλο­γι­κής μάχης που έρ­χε­ται. Μιας μάχης που απαι­τεί από την Αρι­στε­ρά να απευ­θυν­θεί και να συν­δε­θεί με τον φοι­τη­τό­κο­σμο που κα­τα­πιέ­ζε­ται και ανα­ζη­τά διε­ξό­δους μέσα στη σύγ­χρο­νη μνη­μο­νια­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα.
Η εκ­δή­λω­ση πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο χώρο του Ιν­στι­τού­του Κομ­μού­να (Ιου­λια­νού 67) και πε­ριε­λάμ­βα­νε ένα πάνελ ομι­λη­τών από πλη­θώ­ρα συλ­λο­γι­κο­τή­των πέραν του Κόκ­κι­νου Δι­κτύ­ου (Αρι­στε­ρό Ρεύμα, ΑΡΑΣ, ΑΡΑΝ, Πα­ρέμ­βα­ση, ΑΡΚ), που κα­τά­φε­ραν να γε­μί­σει η αί­θου­σα του ιν­στι­τού­του από κόσμο που εν­δια­φέρ­θη­κε. Δεν πρό­κει­ται να εστιά­σου­με στις λε­πτο­μέ­ρειες των το­πο­θε­τή­σε­ων ή στις επι­μέ­ρους δια­φο­ρε­τι­κές προ­σεγ­γί­σεις ζη­τη­μά­των που άνοι­ξαν από τους ομι­λη­τές. Θα εστιά­σου­με στα κοινά ση­μεία όλων των το­πο­θε­τή­σε­ων που κυ­ριάρ­χη­σαν στην κου­βέ­ντα, τα οποία απο­τε­λούν και οδικό άξονα για τις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές.



Μα­ζι­κή Απεύ­θυν­ση

Είναι προ­φα­νές ότι δύο χρό­νια μετά την με­τα­στρο­φή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, η ρι­ζο­σπα­στι­κή-αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή Αρι­στε­ρά κα­λεί­ται να δια­λέ­ξει δρόμο. Κα­λεί­ται να απο­φα­σί­σει αν θα κα­θί­σει στη γωνία της να ανα­πα­ρά­γει την αλή­θεια της και να κοι­τά­ζει τον εαυτό της στον κα­θρέ­φτη, ή αν θα εμπλα­κεί στις μάχες της πε­ριό­δου, θα συ­γκρο­τή­σει αντι­στά­σεις και θα προ­σπα­θή­σει να συν­δε­θεί με αυ­τούς που στέ­κουν μόνοι μπρο­στά σε αυτά που έρ­χο­νται. Με αυ­τούς που γέ­μι­σαν δρό­μους, πλα­τεί­ες, φοι­τη­τι­κά αμ­φι­θέ­α­τρα και ερ­γα­τι­κές συ­νε­λεύ­σεις όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια και τώρα αμή­χα­να ψά­χνουν πο­λι­τι­κή έκ­φρα­ση. Με αυ­τούς που σπου­δά­ζουν σε ένα εντα­τι­κο­ποι­η­μέ­νο πε­ρι­βάλ­λον που αυ­ταρ­χι­κο­ποιεί­ται διαρ­κώς, βά­ζο­ντας όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, ξο­δεύ­ο­ντας τα λίγα λεφτά που βγά­ζουν από την πα­ράλ­λη­λη με τις σπου­δές τους ελα­στι­κή και ανα­σφά­λι­στη ερ­γα­σία τους σε δί­δα­κτρα, συγ­γράμ­μα­τα, ει­σι­τή­ρια συ­γκοι­νω­νιών και ενοί­κια. Όλος αυτός ο κό­σμος που έδωσε δια­πι­στευ­τή­ρια μα­χη­τι­κό­τη­τας και ελ­πί­δας τα προη­γού­με­να χρό­νια οφεί­λει να επα­νέλ­θει στο προ­σκή­νιο. Και αυτό είναι κάτι που έβα­λαν στην κου­βέ­ντα οι ομι­λη­τές της εκ­δή­λω­σης.



Μάχες πάνω σε πραγ­μα­τι­κά επί­δι­κα

Η επά­νο­δος των πο­λι­τι­κών συ­ζη­τή­σε­ων, το ξα­να­ζω­ντά­νε­μα των φοι­τη­τι­κών συ­νε­λεύ­σε­ων και η διεκ­δί­κη­ση αγω­νι­στι­κών απο­φά­σε­ων περ­νούν μέσα από τις μάχες του σή­με­ρα και όχι μέσα από μια αυ­το­α­να­φο­ρι­κή ξερή αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή ρη­το­ρι­κή. Δεν είναι τυ­χαίο ότι όσες κι­νη­το­ποι­ή­σεις είχαν μια σχε­τι­κή μα­ζι­κό­τη­τα τη φε­τι­νή χρο­νιά κι­νή­θη­καν γύρω από ζη­τή­μα­τα που απα­σχο­λούν την πλειο­ψη­φία της νε­ο­λαί­ας. Σε επί­πε­δο φοι­τη­τι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων δε­σπό­ζου­σα θέση στις κι­νη­το­ποι­ή­σεις είχαν οι κα­τα­λή­ψεις ενά­ντια στα δί­δα­κτρα και στην απο­στοί­χι­ση των επαγ­γελ­μα­τι­κών δι­καιω­μά­των από τα πτυ­χία. Η νε­ο­λαία αγω­νιά για το πώς θα σπου­δά­σει σή­με­ρα, αλλά και για το πώς θα δου­λέ­ψει αύριο. Η νε­ο­λαία όμως απο­δεί­χθη­κε πε­ρί­τρα­να ότι δεν ανα­ζη­τά λύ­σεις μόνο για τον εαυτό της. Η μα­ζι­κό­τη­τα της αντι­ρα­τσι­στι­κής πο­ρεί­ας στις 18 Μάρτη είναι η κα­λύ­τε­ρη από­δει­ξη ότι η ενα­σχό­λη­ση με πραγ­μα­τι­κά πο­λι­τι­κά επί­δι­κα μπο­ρεί να ξα­να­βγά­λει τη νε­ο­λαία στο δρόμο.



Ανά­γκη Με­τώ­που

Κοινή πα­ρα­δο­χή της πλειο­ψη­φί­ας του κό­σμου του κι­νή­μα­τος, αλλά και των ομι­λη­τών της εκ­δή­λω­σης στο ιν­στι­τού­το «Κομ­μού­να» ήταν πως η με­τω­πι­κή συ­μπό­ρευ­ση των δυ­νά­με­ων της φοι­τη­τι­κής Αρι­στε­ράς δεν απο­τε­λεί ένα φετίχ, αλλά μια ανα­γκαιό­τη­τα της πε­ριό­δου, προ­κει­μέ­νου να συ­γκε­ντρω­θεί η μά­ξι­μουμ πο­λι­τι­κή δύ­να­μη στη βάση μιας μί­νι­μουμ πο­λι­τι­κής συμ­φω­νί­ας για τις επαρ­κείς απα­ντή­σεις στο σή­με­ρα. Η επί­θε­ση στο πα­νε­πι­στή­μιο ανέ­κα­θεν έβρι­σκε στή­ριγ­μα στους κα­λο­θε­λη­τές των κα­θε­στω­τι­κών δυ­νά­με­ων ΔΑΠ-ΠΑ­ΣΠ. Πλέον το σύ­στη­μα βρήκε και άλλο τρόπο να πε­ριο­ρί­σει την ορ­γα­νω­μέ­νη πάλη και την πο­λι­τι­κο­ποί­η­ση από τα Αρι­στε­ρά. Μια σειρά από «ανε­ξάρ­τη­τες» φοι­τη­τι­κές πα­ρα­τά­ξεις έχουν κάνει την εμ­φά­νι­σή τους. Πρό­κει­ται για δυ­νά­μεις οι οποί­ες προ­ω­θούν τον ατο­μι­σμό, την υπο­τα­γή στις προ­στα­γές της αγο­ράς και την κο­λε­γιο­ποί­η­ση του δη­μό­σιου πα­νε­πι­στη­μί­ου.

Η φοι­τη­τι­κή Αρι­στε­ρά κα­λεί­ται να απα­ντή­σει τόσο στην επί­θε­ση του συ­στή­μα­τος, όσο και στα φοι­τη­τι­κά του φε­ρέ­φω­να. Η ενιαιο­με­τω­πι­κή δράση, περ­νώ­ντας από τις κι­νη­μα­τι­κές μάχες στην πο­λι­τι­κή συ­νερ­γα­σία, θα απο­κτή­σει πολύ πιο συ­γκρο­τη­μέ­να χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά και θα συ­σπει­ρώ­σει μια με­γά­λη με­ρί­δα κό­σμου που ανα­ζη­τά μια εναλ­λα­κτι­κή απά­ντη­ση στο πα­νε­πι­στή­μιο της ΟΝΝΕΔ ή του Γα­βρό­γλου. Είναι πολύ ση­μα­ντι­κό η Αρι­στε­ρά να αντι­με­τω­πί­σει με­τω­πι­κά την κρίση ως ευ­και­ρία αντε­πί­θε­σης και όχι δια­σπα­στι­κά ως πρό­σχη­μα απο­μό­νω­σης και κα­θα­ρό­τη­τας.



Ένα σχήμα της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς

Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι ομι­λη­τές της εκ­δή­λω­σης το­πο­θε­τή­θη­καν υπέρ της ύπαρ­ξης ενός σχή­μα­τος της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς ανά κοι­νω­νι­κό χώρο. Οι με­τω­πι­κές διερ­γα­σί­ες είτε μέσα στο κί­νη­μα είτε μέσα στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές πρέ­πει να στο­χεύ­ουν στο ξε­πέ­ρα­σμα των υπαρ­χου­σών συν­δι­κα­λι­στι­κών μορ­φω­μά­των και να επε­ξερ­γά­ζο­νται τη δια­μόρ­φω­ση μιας μα­ζι­κής εναλ­λα­κτι­κής που θα εντο­πί­ζε­ται ευ­κρι­νέ­στε­ρα στο πο­λι­τι­κό επί­πε­δο. Η ύπαρ­ξη μιας μα­ζι­κής ρι­ζο­σπα­στι­κής δι­κτύ­ω­σης της Αρι­στε­ράς, που θα ξε­περ­νά τις αγκυ­λώ­σεις και τις πα­θο­γέ­νειες του πα­ρελ­θό­ντος, θα τρο­φο­δο­τεί τους αγώ­νες της πε­ριό­δου και θα στο­χο­ποιεί τις πο­λι­τι­κές της κυ­βέρ­νη­σης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι ένα στοί­χη­μα το οποίο πρέ­πει να κερ­δη­θεί.

Στις εκλο­γές στις 24 Mαΐου, η Αρι­στε­ρή Ενό­τη­τα θα κα­τέ­βει ξανά από κοι­νού με τμήμα των ΕΑΑΚ και το ΑΡΔΙΝ στα ψη­φο­δέλ­τια της «Αρι­στε­ρής Ανα­τρε­πτι­κής Συ­νερ­γα­σί­ας». Είναι ζω­τι­κής ση­μα­σί­ας ανά­γκη να στη­ρι­χθεί το με­τω­πι­κό αυτό ψη­φο­δέλ­τιο στέλ­νο­ντας ένα μή­νυ­μα, τόσο στην κυ­βέρ­νη­ση όσο και σε ΔΑΠ-ΠΑ­ΣΠ-Ανε­ξάρ­τη­τους, ότι η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά είναι πα­ρού­σα στα πα­νε­πι­στή­μια και έτοι­μη να δώσει μαζί με την υπό­λοι­πη κοι­νω­νία τη μάχη για τη συ­νο­λι­κή ανα­τρο­πή. Μια ανα­τρο­πή που δεν πρέ­πει να πε­ρι­μέ­νει ούτε λεπτό ακόμη.

*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την "Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά", φ. 383 (10/5/17)