Του Κ. Παπουλή
Η Κριστίνα Κίρχνερ, μια χαρισματική ομιλήτρια, μια παρουσία στην κληρονομιά της Εβίτα Περόν, πέρασε από την Αθήνα, πηγαίνοντας για το ευρωκοινοβούλιο και έδωσε μια διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής, με βάση την εμπειρία της Αργεντινής.
Την κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, (μπας και πει καμία καλή κουβέντα για την Ελλάδα στο ευρωκοινοβούλιο -και θα πεί-), αλλά όσο προσεκτική και αν ήταν στην ομιλία της, ήταν δύσκολο να κρυφτεί η μεγάλη αντίφαση, η πετυχημένη πολιτική των Κίρχνερ, που ήταν ακριβώς αντίθετη με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Μια φιλολαϊκή πολιτική, μια πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας και ανασυγκρότησης, απέναντι σε μια πολιτική υποτέλειας και διάλυσης, στην υπηρεσία των δανειστών και του παρασιτικού ελληνικού κεφαλαίου.
Σημειώνω λίγα από τα λόγια της:
Ο νεοφιλελευθερισμός ξεκίνησε στην Αργεντινή με την δικτατορία του 1976-1983, που είχε χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους. Είναι ο Κίρχνερ που πέρασε νόμους για τα εγκλήματα και οι υπαίτιοι τιμωρήθηκαν. Μέχρι τότε κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Είναι η δεξιά που κυβερνάει σήμερα που αποφυλάκισε 700 εγκληματίες.
Η δικτατορία πήγε το δημόσιο χρέος από τα 7 δις $ στα 40 δις $.
Ακολούθησε μια σοσιαλδημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου, που συνέδεσε το πέσος με το δολάριο. «Η Αργεντινή δεν μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με την Αμερική, το δολάριο» μας είπε, θυμίζοντας, αυτό που λέμε και εμείς: « Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με την Γερμανία».
Ήρθε, η καταστροφική δεκαετία του 90, με το πλήθος των ιδιωτικοποιήσεων, την φτωχοποίηση, την ανεργία, την ύφεση. Εμφανίστηκαν επενδυτικές τράπεζες, που πόνταραν σε φούσκες και σε χρέος. Το χρέος εκτινάχθηκε στο 150% του ΑΕΠ.
Το 2001 πέντε πρόεδροι άλλαξαν σε μια εβδομάδα, σημειώθηκε κοινωνική έκρηξη με 40 νεκρούς. Το 2003 ο Κίρχνερ ανεβαίνει στην Αργεντινή. Το 2004 ο Λούλα στη Βραζιλία, ο Μοράλες στην Βολιβία, ο Κορέα στον Ισημερινό. Μαζί με την Κούβα και τον Τσάβες, όλες οι προοδευτικές κυβερνήσεις, προσπάθησαν να εφαρμόσουν μια άλλη συνεργασία, αλλά δεν έφτασε στο βάθος που θα ήθελαν. Τότε φαινόταν ότι ο νεοφιλελευθερισμός είχε ηττηθεί.
Όταν ο Κίρχνερ είπε στον υπουργό οικονομικών του να πάει να πει την πρόταση της Αργεντινής στους πιστωτές, αυτός δείλιασε και ψέλισε: «μα πως θα πω εγώ αυτά, θα με πετάξουν με τις κλωτσιές». Ο Κίρχνερ του απάντησε: «Διάλεξε αν θέλεις να σε πάρουν με τις κλωτσιές οι πιστωτές, ή εδώ, οι πολίτες της Αργεντινής». Αργότερα ο Κίρχνερ, στον ΟΗΕ, δήλωσε «οι πεθαμένοι δεν πληρώνουν χρέη». Εξήγησε ότι πρέπει πρώτα να αναπτυχθείς να μορφωθείς, να φτιάξεις τεχνολογία, πανεπιστήμια, να ζωντανέψεις κλπ και μετά να πληρώσεις.
Πλήρωσε μετρητοίς με 9 δις το Δ.Ν.Τ., για να το διώξει με χρήματα που υπήρχαν στην κεντρική τράπεζα. Η πολιτική του Δ.Ν.Τ οδήγησε την χώρα στην υπερχρέωση και αυτός ήταν ο σκοπός του. Το 76% των πιστωτών δέχτηκε την πρόταση Κίρχνερ για αναδιάρθρωση του χρέους. Ποσοστό που έφτασε στο 93% τα χρόνια της Κριστίνα.
Αφού δεν έβγαιναν στις αγορές, έδωσαν βάρος στην παραγωγική τους βάση, προωθώντας την εκβιομηχάνιση της χώρας. Αύξησαν τους μισθούς, στηρίχτηκαν στην μεγέθυνση της εγχώριας ζήτησης και στην κατανάλωση και δημιούργησαν έξι εκ. θέσεις εργασίας!!!. Τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν ιδιωτικοποιηθεί. Όμως με την αύξηση των μισθών και της εργασίας, ανέβηκαν οι εισφορές και έτσι ήδη το 2009 το 70% των συντάξεων καλύφτηκε από το κράτος. Το 2015 το 96% του πληθυσμού είχε δημόσια ασφάλιση. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι της Αργεντινής το 2015, είχαν το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, την μεγαλύτερη αγοραστική δυνατότητα σε όλη την Νότια και Λατινική Αμερική.
Έδινε μόνο το 2% του ΑΕΠ ετησίως για το χρέος, και παρέδωσε 9% του ΑΕΠ χρέος το 2015. Σήμερα με ένα παράξενο σύστημα ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίων και κερδοσκοπικής αγοράς ομολόγων ανά 35 ημέρες, το χρέος ήδη έχει αυξηθεί κατά 50 δις δολάρια, ενώ η υποτίμηση έφτασε στο 60% σε σχέση με το 2015.
Έκαναν εθνικοποιήσεις, στο νερό, στην αεροπορική εταιρία, ακόμη και σε ξένη εταιρία πετρελαίου. Έδωσαν ακόμη και κρατικό δάνειο σε ξένη αυτοκινητοβιομηχανία για να σταθεί στα πόδια της. Σήμερα στην ίδια πόλη στη Ροζάριο, η εταιρεία παραπαίει, η ανεργία και η υποααπασχόληση θερίζει. Ίδρυσαν 19 πανεπιστήμια κοντά σε μεγάλες πόλεις για να μπορέσει η νεολαία να σπουδάσει.
Χάσαμε με μικρό ποσοστό 1,5% τις εκλογές το 2015, δήλωσε, γιατί ο νεοφιλελευθερισμός πείθει το άτομο ότι αυτό είναι υπεύθυνο για την οικονομική του επιτυχία και όχι το κοινωνικό σύστημα. Αν δεν φτιάχναμε τα πανεπιστήμια, δεν θα είχε σπουδάσει ο φοιτητής, αν δεν εφαρμόζαμε μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική δεν θα είχε δουλειά και καλό μισθό ο εργάτης. Το 2003 η ανεργία ήταν στο 25%, το 2015 στο 5,9%.
Για μας, το να έχει σπίτι ο καθένας, δουλειά, καλό μισθό, να σπουδάζει, να έχει πρόσβαση στην υγεία, στην ασφάλιση να πηγαίνει διακοπές, είναι καθολικό δικαίωμα, για τον νεοφιλελευθερισμό είναι προνόμιο των πλουσίων. Πήραν τις εκλογές με ψέματα, με την βοήθεια των ΜΜΕ, τελείως άλλα είπαν, τελείως άλλα κάνουν. Σήμερα απολύουν στην Αργεντινή, ενώ οι περισσότεροι μισθωτοί δεν βγάζουν τον μήνα.
Η σημερινή δημοκρατία ελέγχεται, υπάρχει διαφθορά, για αυτό πρέπει να βαθύνει, στα πρότυπα της Γαλλικής επανάστασης.
Το κοινωνικό κράτος είναι πολιτικό ζήτημα. Το είχε η Ευρώπη εξ αιτίας της κόκκινης απειλής. Με την πτώση του τείχους έπεσε και αυτό.
Υπάρχει ελληνικό θέμα, είσαστε η χώρα με το μεγαλύτερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στον κόσμο, μεγαλύτερο από το 150% που είχαμε εμείς όταν χρεοκοπήσαμε. Είσαστε επίσης η χώρα, που παρόλη την κατάστασή της, ανοίγει περισσότερο από όλες την πόρτα της στους πρόσφυγες, που έχουν και αυτοί δικαιώματα, που είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του νεοφιλελευθερισμού.
Έκλεισε με νόημα, λέγοντας, ότι πρέπει να φτιαχτεί ένα διεθνές φόρουμ της αριστεράς, «αν και εγώ είμαι Περονίστρια και στην Λατινική Αμερική εμείς δεν είχαμε καλή γνώμη για την ευρωπαϊκή αριστερά, όπως και η ευρωπαϊκή αριστερά για εμάς».
Δυστυχώς είχες δίκιο Κριστίνα, τι σχέση έχεις εσύ, πολύ περισσότερο ο Τσάβες, και ακόμη πιο πολύ ο Κάστρο και οι άλλοι, με την πλειοψηφία της ευρωπαϊκής αριστεράς. Τι σχέση έχεις εσύ που υπερασπίστηκες την χώρα σου, έστω και από αστικοδημοκρατική πλευρά, χωρίς να είσαι και κάποιο «Κ.Κ.», με τους ευρωκομμουνιστές οπαδούς της Ε.Ε. και του ελεύθερου εμπορίου, ή με τον Τσίπρα, που ξεπούλησε την πατρίδα του;
Η Κριστίνα Κίρχνερ, μια χαρισματική ομιλήτρια, μια παρουσία στην κληρονομιά της Εβίτα Περόν, πέρασε από την Αθήνα, πηγαίνοντας για το ευρωκοινοβούλιο και έδωσε μια διάλεξη στο Μέγαρο Μουσικής, με βάση την εμπειρία της Αργεντινής.
Την κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, (μπας και πει καμία καλή κουβέντα για την Ελλάδα στο ευρωκοινοβούλιο -και θα πεί-), αλλά όσο προσεκτική και αν ήταν στην ομιλία της, ήταν δύσκολο να κρυφτεί η μεγάλη αντίφαση, η πετυχημένη πολιτική των Κίρχνερ, που ήταν ακριβώς αντίθετη με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Μια φιλολαϊκή πολιτική, μια πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας και ανασυγκρότησης, απέναντι σε μια πολιτική υποτέλειας και διάλυσης, στην υπηρεσία των δανειστών και του παρασιτικού ελληνικού κεφαλαίου.
Σημειώνω λίγα από τα λόγια της:
Ο νεοφιλελευθερισμός ξεκίνησε στην Αργεντινή με την δικτατορία του 1976-1983, που είχε χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους. Είναι ο Κίρχνερ που πέρασε νόμους για τα εγκλήματα και οι υπαίτιοι τιμωρήθηκαν. Μέχρι τότε κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Είναι η δεξιά που κυβερνάει σήμερα που αποφυλάκισε 700 εγκληματίες.
Η δικτατορία πήγε το δημόσιο χρέος από τα 7 δις $ στα 40 δις $.
Ακολούθησε μια σοσιαλδημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου, που συνέδεσε το πέσος με το δολάριο. «Η Αργεντινή δεν μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με την Αμερική, το δολάριο» μας είπε, θυμίζοντας, αυτό που λέμε και εμείς: « Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με την Γερμανία».
Ήρθε, η καταστροφική δεκαετία του 90, με το πλήθος των ιδιωτικοποιήσεων, την φτωχοποίηση, την ανεργία, την ύφεση. Εμφανίστηκαν επενδυτικές τράπεζες, που πόνταραν σε φούσκες και σε χρέος. Το χρέος εκτινάχθηκε στο 150% του ΑΕΠ.
Το 2001 πέντε πρόεδροι άλλαξαν σε μια εβδομάδα, σημειώθηκε κοινωνική έκρηξη με 40 νεκρούς. Το 2003 ο Κίρχνερ ανεβαίνει στην Αργεντινή. Το 2004 ο Λούλα στη Βραζιλία, ο Μοράλες στην Βολιβία, ο Κορέα στον Ισημερινό. Μαζί με την Κούβα και τον Τσάβες, όλες οι προοδευτικές κυβερνήσεις, προσπάθησαν να εφαρμόσουν μια άλλη συνεργασία, αλλά δεν έφτασε στο βάθος που θα ήθελαν. Τότε φαινόταν ότι ο νεοφιλελευθερισμός είχε ηττηθεί.
Όταν ο Κίρχνερ είπε στον υπουργό οικονομικών του να πάει να πει την πρόταση της Αργεντινής στους πιστωτές, αυτός δείλιασε και ψέλισε: «μα πως θα πω εγώ αυτά, θα με πετάξουν με τις κλωτσιές». Ο Κίρχνερ του απάντησε: «Διάλεξε αν θέλεις να σε πάρουν με τις κλωτσιές οι πιστωτές, ή εδώ, οι πολίτες της Αργεντινής». Αργότερα ο Κίρχνερ, στον ΟΗΕ, δήλωσε «οι πεθαμένοι δεν πληρώνουν χρέη». Εξήγησε ότι πρέπει πρώτα να αναπτυχθείς να μορφωθείς, να φτιάξεις τεχνολογία, πανεπιστήμια, να ζωντανέψεις κλπ και μετά να πληρώσεις.
Πλήρωσε μετρητοίς με 9 δις το Δ.Ν.Τ., για να το διώξει με χρήματα που υπήρχαν στην κεντρική τράπεζα. Η πολιτική του Δ.Ν.Τ οδήγησε την χώρα στην υπερχρέωση και αυτός ήταν ο σκοπός του. Το 76% των πιστωτών δέχτηκε την πρόταση Κίρχνερ για αναδιάρθρωση του χρέους. Ποσοστό που έφτασε στο 93% τα χρόνια της Κριστίνα.
Αφού δεν έβγαιναν στις αγορές, έδωσαν βάρος στην παραγωγική τους βάση, προωθώντας την εκβιομηχάνιση της χώρας. Αύξησαν τους μισθούς, στηρίχτηκαν στην μεγέθυνση της εγχώριας ζήτησης και στην κατανάλωση και δημιούργησαν έξι εκ. θέσεις εργασίας!!!. Τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν ιδιωτικοποιηθεί. Όμως με την αύξηση των μισθών και της εργασίας, ανέβηκαν οι εισφορές και έτσι ήδη το 2009 το 70% των συντάξεων καλύφτηκε από το κράτος. Το 2015 το 96% του πληθυσμού είχε δημόσια ασφάλιση. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι της Αργεντινής το 2015, είχαν το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, την μεγαλύτερη αγοραστική δυνατότητα σε όλη την Νότια και Λατινική Αμερική.
Έδινε μόνο το 2% του ΑΕΠ ετησίως για το χρέος, και παρέδωσε 9% του ΑΕΠ χρέος το 2015. Σήμερα με ένα παράξενο σύστημα ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίων και κερδοσκοπικής αγοράς ομολόγων ανά 35 ημέρες, το χρέος ήδη έχει αυξηθεί κατά 50 δις δολάρια, ενώ η υποτίμηση έφτασε στο 60% σε σχέση με το 2015.
Έκαναν εθνικοποιήσεις, στο νερό, στην αεροπορική εταιρία, ακόμη και σε ξένη εταιρία πετρελαίου. Έδωσαν ακόμη και κρατικό δάνειο σε ξένη αυτοκινητοβιομηχανία για να σταθεί στα πόδια της. Σήμερα στην ίδια πόλη στη Ροζάριο, η εταιρεία παραπαίει, η ανεργία και η υποααπασχόληση θερίζει. Ίδρυσαν 19 πανεπιστήμια κοντά σε μεγάλες πόλεις για να μπορέσει η νεολαία να σπουδάσει.
Χάσαμε με μικρό ποσοστό 1,5% τις εκλογές το 2015, δήλωσε, γιατί ο νεοφιλελευθερισμός πείθει το άτομο ότι αυτό είναι υπεύθυνο για την οικονομική του επιτυχία και όχι το κοινωνικό σύστημα. Αν δεν φτιάχναμε τα πανεπιστήμια, δεν θα είχε σπουδάσει ο φοιτητής, αν δεν εφαρμόζαμε μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική δεν θα είχε δουλειά και καλό μισθό ο εργάτης. Το 2003 η ανεργία ήταν στο 25%, το 2015 στο 5,9%.
Για μας, το να έχει σπίτι ο καθένας, δουλειά, καλό μισθό, να σπουδάζει, να έχει πρόσβαση στην υγεία, στην ασφάλιση να πηγαίνει διακοπές, είναι καθολικό δικαίωμα, για τον νεοφιλελευθερισμό είναι προνόμιο των πλουσίων. Πήραν τις εκλογές με ψέματα, με την βοήθεια των ΜΜΕ, τελείως άλλα είπαν, τελείως άλλα κάνουν. Σήμερα απολύουν στην Αργεντινή, ενώ οι περισσότεροι μισθωτοί δεν βγάζουν τον μήνα.
Η σημερινή δημοκρατία ελέγχεται, υπάρχει διαφθορά, για αυτό πρέπει να βαθύνει, στα πρότυπα της Γαλλικής επανάστασης.
Το κοινωνικό κράτος είναι πολιτικό ζήτημα. Το είχε η Ευρώπη εξ αιτίας της κόκκινης απειλής. Με την πτώση του τείχους έπεσε και αυτό.
Υπάρχει ελληνικό θέμα, είσαστε η χώρα με το μεγαλύτερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ στον κόσμο, μεγαλύτερο από το 150% που είχαμε εμείς όταν χρεοκοπήσαμε. Είσαστε επίσης η χώρα, που παρόλη την κατάστασή της, ανοίγει περισσότερο από όλες την πόρτα της στους πρόσφυγες, που έχουν και αυτοί δικαιώματα, που είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι του νεοφιλελευθερισμού.
Έκλεισε με νόημα, λέγοντας, ότι πρέπει να φτιαχτεί ένα διεθνές φόρουμ της αριστεράς, «αν και εγώ είμαι Περονίστρια και στην Λατινική Αμερική εμείς δεν είχαμε καλή γνώμη για την ευρωπαϊκή αριστερά, όπως και η ευρωπαϊκή αριστερά για εμάς».
Δυστυχώς είχες δίκιο Κριστίνα, τι σχέση έχεις εσύ, πολύ περισσότερο ο Τσάβες, και ακόμη πιο πολύ ο Κάστρο και οι άλλοι, με την πλειοψηφία της ευρωπαϊκής αριστεράς. Τι σχέση έχεις εσύ που υπερασπίστηκες την χώρα σου, έστω και από αστικοδημοκρατική πλευρά, χωρίς να είσαι και κάποιο «Κ.Κ.», με τους ευρωκομμουνιστές οπαδούς της Ε.Ε. και του ελεύθερου εμπορίου, ή με τον Τσίπρα, που ξεπούλησε την πατρίδα του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου