Η εποχή μας απαιτεί επαγρύπνηση και αγώνα. Την ίδια επαγρύπνηση και αγώνα. Την ίδια επαγρύπνηση που οδήγησε το Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη την πρώτη του Μάη του 1892 να πραγματοποιήσει την πρώτη συγκέντρωση στη χώρα μας, η οποία επαναλήφθηκε τον επόμενο χρόνο με αιτήματα το οκτάωρο, την ασφάλιση και την αργία της Κυριακής. Ήταν οι πρώτες σημαντικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα.
Πώς φτάσαμε αλήθεια, το 2010 να είναι και πάλι επίκαιρο να διεκδικούμε κοινωνική ασφάλιση, σύνταξη, οκτάωρο, και αργία την Κυριακή; Πώς έφτασαν οι νέοι άνθρωποι να πείθονται να σπαταλούν τα πιο δημιουργικά τους χρόνια σε μια δήθεν καριέρα δήθεν στελέχους επιχείρησης, χωρίς ωράριο και ημερολόγιο, με ιδιωτική ασφάλιση, και από πάνω να πιστεύουν ότι οι λεγόμενες «παραδοσιακές εργατικές διεκδικήσεις» δεν τους αφορούν;
Πρέπει να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα, με κάθε διάθεση ειλικρίνειας. Δεν είναι μόνο ότι οι ταξικοί αντίπαλοι της εργατικής τάξης έχουν κερδίσει πολλές μάχες τελευταία. Είναι και ότι η ίδια η εργατική τάξη έχασε τις μάχες αυτές.
Ας μη γελιόμαστε: αν οι πολλοί είχαν κατορθώσει να δουν το όραμα μιας δίκαιης κοινωνίας, σήμερα δεν θα μάζευαν λουλούδια για την άνοιξη, ούτε θα άνοιγαν τις πόρτες του σπιτιού και της συνείδησής τους στις ειδήσεις των 8. Θα ήταν παρόντες στον αγώνα για αυτά που κάποτε ήταν αυτονόητα. Δεν θα σχημάτιζαν ουρές για να πάρουν στεγαστικό, για να λάβουν εξυπηρέτηση από το βουλευτή τους, για να υποθηκεύσουν –τελικά- το μέλλον και την αξιοπρέπειά τους.
Για την επίλυση των προβλημάτων μας θεωρούμε ότι προϋπόθεση για επιτυχία είναι η επαναφορά στην ημερήσια διάταξη της κοινωνικής αλληλεγγύης, της πολιτικής ως συμπύκνωση κοινωνικών πρακτικών και όχι ως τέχνη της διαχείρισης, της ιδεολογίας της συλλογικότητας αντί των οραμάτων του ατομικισμού, της πίστης σε έναν καλύτερο κόσμο όπου θα πρυτανεύουν οι ανάγκες και αξίες χρήσης και όχι οι νόμοι της αγοράς και του ανελέητου ανταγωνισμού.
Σήμερα είναι μια ευκαιρία, έξω από τα «καθιερωμένα» ξύλινα συνθήματα, να υποσχεθούμε στον εαυτό του ο καθένας και στα κοινωνικά μας οράματα όλοι μαζί, ότι από αύριο θα δώσουμε στη μάχη της καθημερινότητας περιεχόμενο και όραμα. Και είμαι σίγουρος ότι αν το κατορθώσουμε θα κατακτήσουμε όχι μόνο όσα χάσαμε αλλά πολύ περισσότερα.
*Ο Νίκος Μαρκάτος, είναι Ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ , π.Πρύτανης, Προέδρου του Ιδρύματος «Σταύρος Καλλέργης»
**Πηγή: pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου