ΕΝ.Α. ΜΕΤΩ.ΠΟ

Μετά από 3 χρόνια συνεχούς υποβάθμισης της ζωής μας, λόγω μνημονίου, κανείς δεν πιστεύει ότι έχουμε πάρει το σωστό δρόμο εξόδου από τη κρίση. Ακόμη και το Δ.Ν.Τ. ομολογεί ότι έκανε λάθος στην Ελλάδα, λες και δεν έκανε το “ίδιο λάθος” από όποια χώρα και αν πέρασε όλ’ αυτά τα χρόνια! Ακόμα και αυτοί που μας πλασάρουν τα περί ανάπτυξης με δικαιολογία το πιθανό θετικό πρόσημο του προϋπολογισμού μετά τις τόσες περικοπές σε υγεία, παιδεία, συντάξεις κ.λπ., άλλα έλεγαν πριν γίνουν κυβέρνηση. Ούτε λόγος, βέβαια, να γίνεται για το μη διαχειρίσιμο δημόσιο χρέος.

Παρόλα αυτά συνεχίζουμε το δρόμο προς το γκρεμό γιατί έτσι το ζητούν οι δανειστές μας.

Έχουμε ξεχάσει το Σύνταγμα, αγνοούμε το Διεθνές Δίκαιο, έχουμε ξεχάσει τις αξίες μας, όσα έχουμε μάθει στη ζωή μας μέχρι σήμερα και το μόνο που ισχύει είναι ο νόμος των τοκογλύφων! Κι όλ’ αυτά στο όνομα της ΜΗ χρεοκοπίας μας κι ας έχουμε ΗΔΗ χρεοκοπήσει, της ΜΗ καταστροφής μας κι ας βλέπουμε μπροστά μας όλοι τη καταστροφή.

Έχει αποδειχτεί πια πως όλα αυτά γίνονται για συγκεκριμένους λόγους:

Πώς εξηγείται το ότι εξακολουθούν να βάζουν νέους φόρους, ενώ γνωρίζουν πως δεν έχουμε να τους πληρώσουμε;

Μα επειδή στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο ποσοστό ιδιοκατοίκησης και προκειμένου να πλησιάσουμε τον μέσο όρο της Ευρώπης μεταφέρουν τη διαδικασία των τραπεζών (προσημειώσεις, εγγυητικές επιστολές κ.λπ.) στη διαδικασία της ρύθμισης των χρεών προς την εφορία. για να μας “διευκολύνουν”, υποτίθεται, αλλά στην πραγματικότητα για να μας αρπάξουν ακόμη κι αυτό το κεραμίδι που έχουμε βάλει πάνω απ’ το κεφάλι μας με κόπους και θυσίες .

Με λίγα λόγια: είτε από τις τράπεζες είτε από τη εφορία τα σπίτια μας θα χαθούν.

Ο άλλος λόγος είναι ότι ακολουθώντας τη ίδια τακτική με αυτήν και για τη χώρα – πρώτα τη χρέωσαν, αναγκάζοντάς μας να αγοράζουμε το χρήμα που τυπώναμε, (Ευρώ) και ταυτόχρονα κατέστρεψαν το παραγωγικό ιστό, αναγκάζοντας την οικονομία μας να ανταγωνίζεται τις άλλες προηγμένες χώρες με ίσους όρους, λόγω κοινού νομίσματος.

Αφού λοιπόν «αναλάβαμε» να πληρώσουμε την υποτιθέμενη ζημιά των χρεοκοπημένων τραπεζών τους, (βλέπε ανακεφαλαιοποίηση), έφτασε πλέον η ώρα για την εκμετάλλευση του πλούτου της χώρας.

Δύο είναι οι μηχανισμοί με τους οποίους προσπαθούν να πετύχουν τα σχέδιά τους και οι περισσότεροι το έχουμε πια αντιληφθεί:

Το σαράφικο ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ και το ΦΟΡΟΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Όσον αφορά τις τράπεζες, εξελίσσεται εδώ και κάποια χρόνια ένα παγκόσμιο σχέδιο το οποίο για να ανατραπεί θα χρειασθεί ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

Για το φοροεισπρακτικό σύστημα μας δίνονται πιο πολλές δυνατότητες ν’ αντιδράσουμε.

Ο δημόσιος υπάλληλος είναι εκτελεστής της θέλησης του κράτους, ωστόσο πρέπει, σύμφωνα με τον όρκο που δίνει, «να φυλάττει πίστη στην πατρίδα, ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ και να ΕΚΤΕΛΕΙ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ». Σύμφωνα δε με το άρθρο 103 του Συντάγματος ΟΦΕΙΛΕΙ να είναι εκτελεστής της θέλησης του Κράτους και να υπηρετεί το Λαό, οφείλει δε πίστη και αφοσίωση στην πατρίδα.

Με βάση το νόμο επίσης, είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση των καθηκόντων του, αλλά και για τη νομιμότητα των υπηρεσιακών του ενεργειών.

Η ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΑΘΗΚΟΝ όχι μόνο των Δημοσίων υπαλλήλων αλλά όλων μας και στο άρθρο 120 παρ. 3 ΚΑΙ 4 του Συντάγματός μας ορίζεται σαφώς ότι : «3. Ο ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΣ, ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ, ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΜΟΛΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ Η ΝΟΜΙΜΗ ΕΞΟΥΣΙΑ… 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΥΣΕΙ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ».

Γνωρίζοντας τον κίνδυνο, από τα παραπάνω, οι εξουσιαστές, φρόντισαν να αναθέσουν κομμάτι από τις υπηρεσίες σε ιδιωτικές εταιρείες και επιπλέον να απειλούν τους υπάλληλους με απόλυση με κατασκευασμένες κατηγορίες επιόρκων, χωρίς να παραβλέπουμε την ύπαρξη μεμονωμένων τέτοιων περιστατικών.

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν ;

Μα τι άλλο από το να χρησιμοποιήσουμε το μοναδικό όπλο: τον ενωμένο αγώνα μας.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να καταλάβουμε ότι και οι υπάλληλοι δεν μπορούν να πληρώσουν, κινδυνεύουν και αυτών τα σπίτια. Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο ρόλος του δήμιου θα γυρίσει και στους ίδιους, πηγαίνοντας με το καράβι, όλοι μαζί, στο πάτο.

Για όλο το πελατειακό σύστημα που στήθηκε, δεν ευθύνονται οι υπάλληλοι που ενέδωσαν, αλλά αυτοί που το έστησαν για να μας φέρουν εδώ που μας έφεραν. Ο μόνος τρόπος να τα καταφέρουμε είναι να κοιτάμε το δάσος και όχι το δάκτυλο.

Θα πρέπει λοιπόν να οργανώσουμε κοινούς αγώνες μήπως και σώσουμε το καράβι. Κοινές συνελεύσεις, οποιαδήποτε ενέργεια και δράση θα μας κρατήσει ενωμένους και αλληλέγγυους.

ΕΞΩ ΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ



ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΧΡΕΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟ.



ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΝΤΑΛΜΑ ΠΡΟΣΩΠΟΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΧΡΕΗ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ!





http://www.youtube.com/watch?v=h7ewh5k5-gY