Η ΕΕ και το ΔΝΤ αποφάσισαν την Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015, ότι για την εθνικιστική (και...ψιλοναζιστική) Ουκρανία μπορεί να γίνει αυτό που για την Ελλάδα απαγορεύεται: η αναδιάρθρωση του χρέους της.
Oι διαπραγματεύσεις άρχισαν χτες, ακριβώς την ίδια ώρα που ο Wolfgang Schaeuble, με ύφος μεταξύ πατρικής παραίνεσης και διαταγής, έλεγε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε και να βγει από την ευρωζώνη, αν δεν ακολουθήσει τις οδηγίες του. Η τυχερή υπουργός Οικονομικών της Ουκρανίας, Natalie Jaresko (πρώην υπάλληλος του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ), υπολόγισε το κέρδος για την χώρα της: «ο συνδυασμός απομείωσης του κεφαλαίου, επέκτασης των αποπληρωμών και μιας μείωσης των επιτοκίων» θα οδηγήσει στην εξοικονόμηση 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 4 χρόνια, δηλαδή περίπου στο 10% του ΑΕΠ της Ουκρανίας. Οι πιστωτές, στην περίπτωση αυτή, θα αποδεχθούν να χάσουν το 50% του ποσού που δάνεισαν στο Κίεβο.
Ακόμα και τα χρέη των κρατικών τραπεζών της Ουκρανίας, όπως η Ukreximbank και η Oshadbank, αλλά και το χρέος του δήμου Κιέβου θα ενταχθούν στη συμφωνία αναδιάρθρωσης, με όρους που ούτε καν μπορεί να ονειρευθεί η Ελλάδα, προς το παρόν.
Υπάρχει βέβαια ένα προβληματάκι... Οι ιδιώτες πιστωτές, όπως η Pimco, η Blackrock και η Franklyn Templeton, είναι αποφασισμένοι να αποδεχθούν την απώλεια του μισού κεφαλαίου που δάνεισαν, προκειμένου η Ουκρανία να παραμείνει στο αντιρωσικό στρατόπεδο (ούτως ή άλλως, θα ενταχθούν στη συμφωνία διαμέσω μηχανισμών των ΗΠΑ και της ΕΕ). Υπάρχουν όμως και 3 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία οφείλει να επιστρέψει, εντός του 2015 η Ουκρανία στη Ρωσία, εξαιτίας των παλαιών συμφωνιών επί κυβέρνησης Yanukovich. Θεωρητικά, αν οι διεθνείς σχέσεις διέπονταν από την λογική του «κανονικού» εμπορικού δικαίου, η υποθετική (και πιθανότατη) αντίθεση της Ρωσίας στην αναδιάρθρωση του δανείου, θα ήταν επαρκής λόγος για το μπλοκάρισμά της συνολικής συμφωνίας. Αλλά, φευ...
Σε όλα αυτά θα συμμετάσχει, φυσικά, και το ΔΝΤ, το οποίο έδωσε ήδη τα πρώτα 5 δισεκατομμύρια δολάρια ενός συνολικού δανείου της τάξης των 17,5 δις, για να μην ξεμείνει από μετρητό η Ουκρανία, εν μέσω πολέμου. Εννοείται ότι το συγκεκριμένο δάνειο δίνεται παρά την ρήτρα που υπάρχει στον κανονισμό του, περί βεβαιότητας αποπληρωμής: το προηγούμενο έτος, το ΑΕΠ της Ουκρανίας κατρακύλησε κατά 7,5% (ακολουθώντας μια ήδη διετή πορεία), ενώ το εθνικό νόμισμα είναι στα όρια του να προσφέρεται ως κονφετί.
Φυσικά, δίδονται και ανταλλάγματα: η κυβέρνηση Poroshenko συμφώνησε να πραγματοποιήσει μια σειρά από «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Η Naftogaz, η κρατική εταιρία φυσικού αερίου, η οποία από μόνη της αντιπροσωπεύει το 6% του ουκρανικού ΑΕΠ, θα ιδιωτικοποιηθεί. Η τιμή του φυσικού αερίου που πωλείται σε ιδιώτες θα τριπλασιαστεί, και άλλα πολλά, τα οποία θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά (και...νομίμως) πλασμένος...
Πέτρος-Ιωσήφ Στανγκανέλλης
left.gr
Oι διαπραγματεύσεις άρχισαν χτες, ακριβώς την ίδια ώρα που ο Wolfgang Schaeuble, με ύφος μεταξύ πατρικής παραίνεσης και διαταγής, έλεγε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε και να βγει από την ευρωζώνη, αν δεν ακολουθήσει τις οδηγίες του. Η τυχερή υπουργός Οικονομικών της Ουκρανίας, Natalie Jaresko (πρώην υπάλληλος του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ), υπολόγισε το κέρδος για την χώρα της: «ο συνδυασμός απομείωσης του κεφαλαίου, επέκτασης των αποπληρωμών και μιας μείωσης των επιτοκίων» θα οδηγήσει στην εξοικονόμηση 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε 4 χρόνια, δηλαδή περίπου στο 10% του ΑΕΠ της Ουκρανίας. Οι πιστωτές, στην περίπτωση αυτή, θα αποδεχθούν να χάσουν το 50% του ποσού που δάνεισαν στο Κίεβο.
Ακόμα και τα χρέη των κρατικών τραπεζών της Ουκρανίας, όπως η Ukreximbank και η Oshadbank, αλλά και το χρέος του δήμου Κιέβου θα ενταχθούν στη συμφωνία αναδιάρθρωσης, με όρους που ούτε καν μπορεί να ονειρευθεί η Ελλάδα, προς το παρόν.
Υπάρχει βέβαια ένα προβληματάκι... Οι ιδιώτες πιστωτές, όπως η Pimco, η Blackrock και η Franklyn Templeton, είναι αποφασισμένοι να αποδεχθούν την απώλεια του μισού κεφαλαίου που δάνεισαν, προκειμένου η Ουκρανία να παραμείνει στο αντιρωσικό στρατόπεδο (ούτως ή άλλως, θα ενταχθούν στη συμφωνία διαμέσω μηχανισμών των ΗΠΑ και της ΕΕ). Υπάρχουν όμως και 3 δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία οφείλει να επιστρέψει, εντός του 2015 η Ουκρανία στη Ρωσία, εξαιτίας των παλαιών συμφωνιών επί κυβέρνησης Yanukovich. Θεωρητικά, αν οι διεθνείς σχέσεις διέπονταν από την λογική του «κανονικού» εμπορικού δικαίου, η υποθετική (και πιθανότατη) αντίθεση της Ρωσίας στην αναδιάρθρωση του δανείου, θα ήταν επαρκής λόγος για το μπλοκάρισμά της συνολικής συμφωνίας. Αλλά, φευ...
Σε όλα αυτά θα συμμετάσχει, φυσικά, και το ΔΝΤ, το οποίο έδωσε ήδη τα πρώτα 5 δισεκατομμύρια δολάρια ενός συνολικού δανείου της τάξης των 17,5 δις, για να μην ξεμείνει από μετρητό η Ουκρανία, εν μέσω πολέμου. Εννοείται ότι το συγκεκριμένο δάνειο δίνεται παρά την ρήτρα που υπάρχει στον κανονισμό του, περί βεβαιότητας αποπληρωμής: το προηγούμενο έτος, το ΑΕΠ της Ουκρανίας κατρακύλησε κατά 7,5% (ακολουθώντας μια ήδη διετή πορεία), ενώ το εθνικό νόμισμα είναι στα όρια του να προσφέρεται ως κονφετί.
Φυσικά, δίδονται και ανταλλάγματα: η κυβέρνηση Poroshenko συμφώνησε να πραγματοποιήσει μια σειρά από «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Η Naftogaz, η κρατική εταιρία φυσικού αερίου, η οποία από μόνη της αντιπροσωπεύει το 6% του ουκρανικού ΑΕΠ, θα ιδιωτικοποιηθεί. Η τιμή του φυσικού αερίου που πωλείται σε ιδιώτες θα τριπλασιαστεί, και άλλα πολλά, τα οποία θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.
Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά (και...νομίμως) πλασμένος...
Πέτρος-Ιωσήφ Στανγκανέλλης
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου