Κύριε Πρόεδρε της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας της Ελλάδα, κύριε Κάρολε Παπούλια, δεν ξέρω αν έφτασε στα (Συνταγματικώς βαρήκοα) ώτα σας ότι την Τετάρτη που μας πέρασε, δηλαδή στις 11 Ιουνίου 2014, συμπληρώθηκε ένα χρόνος από το μαύρο κλείσιμο της ΕΡΤ, το οποίο ανακοίνωσε μεν ένας φαιδρός, εν τη τερατώδη άγνοιά του τι εξέρχετο από το έρκος των οδόντων του Σίμος Κεδίκογλου, προστατευμένος όμως από τη δική σας υπογραφή, η οποία προσέδιδε δημοκρατικό κύρος στο κλείσιμο ως Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που βεβαίως δεν περιείχε τίποτε άλλο εκτός από ένα αποκρουστικό έγκλημα εις βάρος αυτής ταύτης της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Με μία και μόνη κίνηση κλάσματος δευτερολέπτου, όσο κράτησε δηλαδή το χρονικό κόστος της υπογραφής σας, μέχρι να ανοιγοκλείσετε δυο φορές τα (Συνταγματικώς βαριά) βλέφαρά σας, πετάξατε στον δρόμο 2.650 οικογένειες. Per vilta, κύριε Πρόεδρε. Είναι οι δυο λέξεις του δαντικού στίχου που σκοπίμως παραλείπει ο Καβάφης στο ποίημά του Che fece...il gran rifiuto. Per vilta. Από δειλία. Θα το θυμάστε το ποίημα, κύριε Παπούλια: «Σε μερικούς ανθρώπους»... κ.λπ. κ.λπ.
Επειδή λοιπόν μέσα στο ποίημα είμαστε απολύτως ισάξιοι, κύριε Πρόεδρε, και επειδή, θέλουμε δεν θέλουμε, εκεί μέσα στο ποίημα Συντακτικώς (όχι με πράξεις εξαρθρώσεως της Συνταγματικής συνθήκης) αληθεύουμε την αξία μας, θα ήθελα να σας πω με την αφοσίωση του κάθε ανθρώπου που αγωνίζεται για αξιοπρέπεια και δημοκρατία, ότι δεν σας εκτιμώ. Κι αυτό το «δεν σας εκτιμώ» δεν υποβαστάζεται κυρίως από την οργή. Υποβαστάζεται κυρίως από την οδύνη.
•Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, ως πολίτης ισάξιος με σας, δεν σας εκτιμώ, επειδή θεωρώ ότι δεν υψώσατε το θεσμικό σας ανάστημα απέναντι σ' εκείνους που αντιστρατεύονται την ποιητική οικονομία της δημοκρατίας
Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, ως πολίτης ισάξιος με σας, δεν σας εκτιμώ, επειδή θεωρώ ότι δεν υψώσατε το θεσμικό σας ανάστημα απέναντι σ' εκείνους που αντιστρατεύονται την ποιητική οικονομία της δημοκρατίας. Όπως και μόλις πριν από λίγες μέρες, με δική σας πάλι υπογραφή, η Βουλή της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας έκλεισε πρόωρα τραυματίζοντας καίρια το πολίτευμα. Ας επανέλθουμε όμως στην επέτειο.
Πριν από ένα χρόνο, βοηθήσατε καθοριστικά να μας πετάξουν στον δρόμο, ανθρώπους που δουλεύαμε παράγοντας πλούτο (η ΕΡΤ ήταν πλεονασματική) για την Ελληνική Δημοκρατία. Δεν σας εκτιμώ, κύριε Παπούλια. Βαθύτατα δεν σας εκτιμώ, όσες ορκωμοσίες λειχόμενων την εξουσία κι αν κάνετε. Δεν σας εκτιμώ. Και γιατί να σας εκτιμώ; Ακόμα και η παρακρουστική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία έκλεισε η ΕΡΤ δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων.
Δηλαδή η υπογραφή σας, κύριε Παπούλια, Πρόεδρε της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, έγινε μπαίγνιο στα χέρια του κάθε λαθρέμπορου του πολιτεύματος, του κάθε τεχνοκράτη της ύποπτης οικονομίας, του κάθε διαμεσολαβητή της φασιστικής αφήγησης περί τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Κι εσείς χαμογελάτε. Και ήσαστε ήρεμος πάνω στις ρημαγμένες μας ζωές. Κρυπτόμενος απ' άρθρου εις άρθρον του Συντάγματος. Δηλαδή ούτε καν κρυπτόμενος από χωρίου εις χωρίον. Δεν σας εκτιμώ, κύριε Παπούλια.
Λυπάμαι που θα το πω: θεσμικά επιδείξατε δειλία. Είστε, γι' αυτό, ένα πολιτικό υποκείμενο που πληγώνει τη δημοκρατία κι έτσι ανοίγει την πόρτα στα κτήνη της Χρυσής Αυγής. Αν είχατε αναπέμψει έστω μία από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ή τα Προεδρικά Διατάγματα που καταργώντας τη δημοκρατία, ωφέλησαν οικονομικά και πολιτικά τους ταξικούς και ιδεολογικούς εχθρούς της, τότε αλλιώς θα κουβεντιάζαμε. Αλλά όχι. Ούτε ένα. Ούτε κιχ που θα ενοχλούσε την εφαρμοσμένη βαρβαρότητα του συστήματος εις βάρος παιδιών που λιποθυμούν από έλλειψη τροφής.
Κύριε Πρόεδρε, η πολιτειακή δειλία έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην έλλειψη μερίδας τροφής των παιδιών. Δεν σας εκτιμώ. Τα παιδιά λιποθυμούν, οι άρρωστοι πεθαίνουν, οι άνθρωποι αυτοκτονούν, οι ζωές χάνονται μέσα στην απελπισία, τα μεγαλύτερα παιδιά μας φεύγουν πριν τα καλωσορίσουμε στην ενήλικη ζωή κι εσείς υπάρχετε ως φάντασμα πραγματικότητας, αρπαγμένος από τα άρθρα του Συντάγματος, το οποίο μετατρέψατε από βασικό Συντακτικό νόμο, σε κείμενο «υποδειγματικής» αταραξίας.
Γιατί βέβαια γνωρίζετε ότι το Σύστημα θα ταραχθεί αν μας καλέσετε στο Προεδρικό Μέγαρο ως επιδήλωση βράβευσης όλους εμάς που αγωνιζόμαστε για μια ΕΡΤ αληθινά ελεύθερη.
Δεν σας απαγορεύει το Σύνταγμα, κύριε Παπούλια, να καλέσετε εμάς και τις οικογένειές μας στο Προεδρικό Μέγαρο, ως υπόδειγμα αγωνιζόμενης Δημοκρατίας. Όμως δεν θα το κάνετε. Γιατί δεν φτάνετε ώς εκεί. Γι' αυτό δεν σας εκτιμώ. Όχι για τη Συνταγματική σας προσήλωση, αλλά για την παρασυνταγματική σας νομοτεχνική παρουσία. Που ουσιαστικά είναι απουσία από τη Δημοκρατία.
Εκεί, όπου ανθίζουν οι ωραίες γυναίκες που η πρόχειρη πραγματικότητα τις ονομάζει «καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών» και η αληθινή πραγματικότητα τις ονομάζει ελπίδα. Ούτε εκεί ήσασταν, κύριε Πρόεδρε, την ώρα που τα παιδιά της αγριεμένης φασίζουσας αστυνομίας έστελναν ξυλοκοπώντας, στο νοσοκομείο τις μάνες τους.
Μη στενοχωριέστε. Εσείς είστε ασφαλής. Γι' αυτό δεν σας εκτιμώ. Επειδή είστε ασφαλής. Ένας (και δεν εννοώ τον μισθό σας) πανάκριβα πληρωμένος άεργος. Ένας βραδυπορών της κίνησης. Γι' αυτό δεν σας εκτιμώ, κύριε Παπούλια.
Επειδή μάς θεωρείτε αριθμούς. Επειδή μόνο εσείς, λόγω του αξιώματός σας, επιτρέπετε στο αποχαλινωμένο κέρδος να μας θεωρεί αριθμούς. Γι' αυτό, με οδύνη επαναλαμβάνω, πως σας θεωρώ έναν δειλό του πολιτεύματος. Που δεν ακούει τις κραυγές. Και υπογράφει με τις κραυγές άλλων την καταστροφή του πολιτεύματος. Per vilta.
Με μία και μόνη κίνηση κλάσματος δευτερολέπτου, όσο κράτησε δηλαδή το χρονικό κόστος της υπογραφής σας, μέχρι να ανοιγοκλείσετε δυο φορές τα (Συνταγματικώς βαριά) βλέφαρά σας, πετάξατε στον δρόμο 2.650 οικογένειες. Per vilta, κύριε Πρόεδρε. Είναι οι δυο λέξεις του δαντικού στίχου που σκοπίμως παραλείπει ο Καβάφης στο ποίημά του Che fece...il gran rifiuto. Per vilta. Από δειλία. Θα το θυμάστε το ποίημα, κύριε Παπούλια: «Σε μερικούς ανθρώπους»... κ.λπ. κ.λπ.
Επειδή λοιπόν μέσα στο ποίημα είμαστε απολύτως ισάξιοι, κύριε Πρόεδρε, και επειδή, θέλουμε δεν θέλουμε, εκεί μέσα στο ποίημα Συντακτικώς (όχι με πράξεις εξαρθρώσεως της Συνταγματικής συνθήκης) αληθεύουμε την αξία μας, θα ήθελα να σας πω με την αφοσίωση του κάθε ανθρώπου που αγωνίζεται για αξιοπρέπεια και δημοκρατία, ότι δεν σας εκτιμώ. Κι αυτό το «δεν σας εκτιμώ» δεν υποβαστάζεται κυρίως από την οργή. Υποβαστάζεται κυρίως από την οδύνη.
•Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, ως πολίτης ισάξιος με σας, δεν σας εκτιμώ, επειδή θεωρώ ότι δεν υψώσατε το θεσμικό σας ανάστημα απέναντι σ' εκείνους που αντιστρατεύονται την ποιητική οικονομία της δημοκρατίας
Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, ως πολίτης ισάξιος με σας, δεν σας εκτιμώ, επειδή θεωρώ ότι δεν υψώσατε το θεσμικό σας ανάστημα απέναντι σ' εκείνους που αντιστρατεύονται την ποιητική οικονομία της δημοκρατίας. Όπως και μόλις πριν από λίγες μέρες, με δική σας πάλι υπογραφή, η Βουλή της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας έκλεισε πρόωρα τραυματίζοντας καίρια το πολίτευμα. Ας επανέλθουμε όμως στην επέτειο.
Πριν από ένα χρόνο, βοηθήσατε καθοριστικά να μας πετάξουν στον δρόμο, ανθρώπους που δουλεύαμε παράγοντας πλούτο (η ΕΡΤ ήταν πλεονασματική) για την Ελληνική Δημοκρατία. Δεν σας εκτιμώ, κύριε Παπούλια. Βαθύτατα δεν σας εκτιμώ, όσες ορκωμοσίες λειχόμενων την εξουσία κι αν κάνετε. Δεν σας εκτιμώ. Και γιατί να σας εκτιμώ; Ακόμα και η παρακρουστική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία έκλεισε η ΕΡΤ δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων.
Δηλαδή η υπογραφή σας, κύριε Παπούλια, Πρόεδρε της Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, έγινε μπαίγνιο στα χέρια του κάθε λαθρέμπορου του πολιτεύματος, του κάθε τεχνοκράτη της ύποπτης οικονομίας, του κάθε διαμεσολαβητή της φασιστικής αφήγησης περί τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Κι εσείς χαμογελάτε. Και ήσαστε ήρεμος πάνω στις ρημαγμένες μας ζωές. Κρυπτόμενος απ' άρθρου εις άρθρον του Συντάγματος. Δηλαδή ούτε καν κρυπτόμενος από χωρίου εις χωρίον. Δεν σας εκτιμώ, κύριε Παπούλια.
Λυπάμαι που θα το πω: θεσμικά επιδείξατε δειλία. Είστε, γι' αυτό, ένα πολιτικό υποκείμενο που πληγώνει τη δημοκρατία κι έτσι ανοίγει την πόρτα στα κτήνη της Χρυσής Αυγής. Αν είχατε αναπέμψει έστω μία από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου ή τα Προεδρικά Διατάγματα που καταργώντας τη δημοκρατία, ωφέλησαν οικονομικά και πολιτικά τους ταξικούς και ιδεολογικούς εχθρούς της, τότε αλλιώς θα κουβεντιάζαμε. Αλλά όχι. Ούτε ένα. Ούτε κιχ που θα ενοχλούσε την εφαρμοσμένη βαρβαρότητα του συστήματος εις βάρος παιδιών που λιποθυμούν από έλλειψη τροφής.
Κύριε Πρόεδρε, η πολιτειακή δειλία έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης στην έλλειψη μερίδας τροφής των παιδιών. Δεν σας εκτιμώ. Τα παιδιά λιποθυμούν, οι άρρωστοι πεθαίνουν, οι άνθρωποι αυτοκτονούν, οι ζωές χάνονται μέσα στην απελπισία, τα μεγαλύτερα παιδιά μας φεύγουν πριν τα καλωσορίσουμε στην ενήλικη ζωή κι εσείς υπάρχετε ως φάντασμα πραγματικότητας, αρπαγμένος από τα άρθρα του Συντάγματος, το οποίο μετατρέψατε από βασικό Συντακτικό νόμο, σε κείμενο «υποδειγματικής» αταραξίας.
Γιατί βέβαια γνωρίζετε ότι το Σύστημα θα ταραχθεί αν μας καλέσετε στο Προεδρικό Μέγαρο ως επιδήλωση βράβευσης όλους εμάς που αγωνιζόμαστε για μια ΕΡΤ αληθινά ελεύθερη.
Δεν σας απαγορεύει το Σύνταγμα, κύριε Παπούλια, να καλέσετε εμάς και τις οικογένειές μας στο Προεδρικό Μέγαρο, ως υπόδειγμα αγωνιζόμενης Δημοκρατίας. Όμως δεν θα το κάνετε. Γιατί δεν φτάνετε ώς εκεί. Γι' αυτό δεν σας εκτιμώ. Όχι για τη Συνταγματική σας προσήλωση, αλλά για την παρασυνταγματική σας νομοτεχνική παρουσία. Που ουσιαστικά είναι απουσία από τη Δημοκρατία.
Εκεί, όπου ανθίζουν οι ωραίες γυναίκες που η πρόχειρη πραγματικότητα τις ονομάζει «καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών» και η αληθινή πραγματικότητα τις ονομάζει ελπίδα. Ούτε εκεί ήσασταν, κύριε Πρόεδρε, την ώρα που τα παιδιά της αγριεμένης φασίζουσας αστυνομίας έστελναν ξυλοκοπώντας, στο νοσοκομείο τις μάνες τους.
Μη στενοχωριέστε. Εσείς είστε ασφαλής. Γι' αυτό δεν σας εκτιμώ. Επειδή είστε ασφαλής. Ένας (και δεν εννοώ τον μισθό σας) πανάκριβα πληρωμένος άεργος. Ένας βραδυπορών της κίνησης. Γι' αυτό δεν σας εκτιμώ, κύριε Παπούλια.
Επειδή μάς θεωρείτε αριθμούς. Επειδή μόνο εσείς, λόγω του αξιώματός σας, επιτρέπετε στο αποχαλινωμένο κέρδος να μας θεωρεί αριθμούς. Γι' αυτό, με οδύνη επαναλαμβάνω, πως σας θεωρώ έναν δειλό του πολιτεύματος. Που δεν ακούει τις κραυγές. Και υπογράφει με τις κραυγές άλλων την καταστροφή του πολιτεύματος. Per vilta.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου