ΟΜΙΛΙΑ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ
Κατ’ αρχάς θέλουμε να καταγγείλουμε τον Περιφερειάρχη, ο οποίος έφερε σήμερα την Αστυνομία για να αντιμετωπίσει τους πολίτες από τους Αγίους Θεοδώρους, που ήρθαν για να διαμαρτυρηθούν για τις αποφάσεις του ΥΠΕΚΑ και της Περιφέρειας, να εγκαταστήσουν τις αποθήκες χημικών δίπλα στα σπίτια τους.
Απαιτούμε να επιτραπεί στους πολίτες και στους εκπροσώπους τους να έρθουν στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» έχει ως βασική της προτεραιότητα «τη βιώσιμη ανάπτυξη της Πελοποννήσου με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον». Προτάσσει ένα μοντέλο ριζικά διαφορετικό από το σημερινό καπιταλιστικό – νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης. Επιδιώκει μια ανάπτυξη που θα διαπνέεται από τις θεμελιώδεις κοινωνικές και περιβαλλοντικές αρχές, όπως είναι, το δικαίωμα όλων, ανεξαρτήτως οικονομικών δυνατοτήτων, αλλά και των μελλοντικών γενεών σε ένα υγιεινό και βιώσιμο περιβάλλον, την αρχή της προφύλαξης από κάθε περιβαλλοντική ζημιά και επιβάρυνση, το σεβασμό στα φυσικά και ανθρωπογενή οικοσυστήματα και την ορθολογική διαχείριση των πεπερασμένων φυσικών πόρων, που αποτελούν συλλογική κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Θεωρούμε αλληλένδετο το οικολογικό και το κοινωνικό ζήτημα. Αντιμετωπίζουμε τους φυσικούς πόρους ως συλλογικό κοινωνικό αγαθό, που η διαχείρισή τους από την πολιτεία πρέπει να υπόκειται στη δημοκρατική λογοδοσία.
Προτάσσουμε μια συνολική τοπική – περιφερειακή αναπτυξιακή στρατηγική που βάζει ως προϋπόθεση την προστασία του περιβάλλοντος. Ενισχύουμε την ενεργοποίηση των πολιτών για να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής κρίσης.
Διεκδικούμε τη διοχέτευση πόρων στην περιβαλλοντική προστασία. Διότι πέραν των άλλων, η ανάπτυξη με επίκεντρο το περιβάλλον δημιουργεί σταθερές και ποιοτικές θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα συμβάλλει στην αναζωογόνηση των τοπικών κοινωνιών, αλλά και στον κοινωνικό έλεγχο της ανάπτυξης.
Αγωνιζόμαστε για την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις τομεακές πολιτικές. Υποστηρίζουμε ότι η εφαρμογή «πράσινης» φορολογίας πρέπει να έχει ως προϋπόθεση μηδενική αύξηση του συνολικού φορολογικού βάρους και ισόποση μείωση άλλων άμεσων και κυρίως έμμεσων φόρων.
Σήμερα, η πολύπλευρη -οικονομική, κοινωνική και οικολογική- κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, αποτελεί την επιβεβαίωση της παταγώδους αποτυχίας του καπιταλιστικού – νεοφιλελεύθερου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης. Είναι μια παγκόσμια κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που όμως απειλεί να συμπαρασύρει τους κοινωνικά αδύναμους και το περιβάλλον. Ιδιαίτερα στο καθεστώς του μνημονίου κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ, το περιβάλλον της χώρας μας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις της αγοράς και την -υποτίθεται “κατεπείγουσα”- προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων. Στο πλαίσιο της διεθνούς οικονομικής επιτήρησης της χώρας, κεντρικές πολιτικές είναι το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας και όλων των εταιρειών που έχουν δημόσιο, κοινωνικό και περιβαλλοντικό, αντικείμενο σε ιδιωτικά συμφέροντα, πολυεθνικές και «εγχώριους» εργολάβους. Η ενέργεια, το νερό, ο ορυκτός πλούτος, μεγάλες εκτάσεις γης και αιγιαλού προσφέρονται σε ιδιώτες. Πρόκειται για μια πρωτοφανή -στη χώρα μας και την Ευρώπη- επίθεση στα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, αλλά και στην ακεραιότητα της φύσης.
Το 2009 ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με σημαία την πράσινη ανάπτυξη που γρήγορα μετατράπηκε από σύνθημα σε σύντομο ανέκδοτο. Τα δύο χρόνια που πέρασαν, βασικός άξονας της πολιτικής του υπήρξαν οι ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών, συμπεριλαμβανομένου του περιβάλλοντος και η με κάθε τρόπο εκμετάλλευση των φυσικών πόρων προς όφελος του κεφαλαίου. Το περιβάλλον μετατρέπεται, από δημόσιο αγαθό και δημόσιος πλούτος που ανήκει στην κοινωνία, σε ένα προϊόν στην αγορά του νεοφιλελευθερισμού.
Κυρίαρχες κυβερνητικές επιλογές αποτελούν το fast track και η “ευέλικτη” περιβαλλοντική αδειοδότηση κάθε είδους επενδυτικών δραστηριοτήτων. Έχουν βάλει πωλητήριο και εκχωρούν τις επιχειρήσεις και τα δίκτυα κοινής ωφέλειας σε ιδιωτικά συμφέροντα, πολυεθνικές και εργολάβους. Ρευστοποιούνται τα τελευταία αποθέματα δημόσιας περιουσίας και ακυρώνεται ο κοινωνικός χαρακτήρας των φυσικών πόρων.
Η Ελλάδα είναι η τρίτη χειρότερη χώρα από τις 27 της Ε.Ε. για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Τα ψευδεπίγραφα διλλήματα του τύπου “προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη και θέσεις εργασίας” ισχυροποιούνται και εκδηλώνονται σε κάθε επίπεδο. Σε πολλές περιπτώσεις, ρυπογόνες επενδύσεις παρουσιάζονται ως “από μηχανής θεός” σε ευάλωτες τοπικές κοινωνίες και στα “εθνικά ακροατήρια” των μμε.
Ο βασικός άξονας της κυβερνητικής περιβαλλοντικής πολιτικής είναι το κέρδος των ιδιωτών μέσα από το περιβάλλον, καμουφλαρισμένο από εύηχους όρους, όπως “αξιοποίηση και ανάπτυξη”.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
α) Η πολιτική στην ενέργεια
Βλέπουμε τη ΔΕΗ να τεμαχίζεται και να ξεπουλιέται, αντί να πρωτοστατήσει στην προώθηση ενός νέου ενεργειακού μοντέλου βασισμένου στην εξοικονόμηση και την «καθαρή» ενέργεια. Βλέπουμε νέα λιγνιτωρυχεία και υπάρχουσες ενεργειακές μονάδες να αποφασίζεται να εκχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα. Η παραγωγή ηλεκτρισμού από φυσικό αέριο επιδοτείται παράλογα προς όφελος των εταιριών που έχουν «επενδύσει» στον τομέα. Ακόμη και στον τομέα των ΑΠΕ, η κυβέρνηση, με ένα νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μεγάλων εταιριών, πριμοδότησε τα έργα μεγάλης κλίμακας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σε πολλές, περιπτώσεις, αυτό το συγκεντρωτικό μοντέλο ανάπτυξης ΑΠΕ υποβαθμίζει αισθητά το τοπικό περιβάλλον (επιπτώσεις από την κατασκευή και λειτουργία συστοιχιών ανεμογεννητριών, διαδοχικά φράγματα και εκτροπές ποταμών, εγκατάλειψη αγροτικής γης για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών). Η κυβέρνηση έδωσε στην ελεύθερη αγορά το ρόλο του ρυθμιστή, περά από οποιονδήποτε ενεργειακό και χωροταξικό σχεδιασμό. Χωρίς να υπάρχει ενεργειακός σχεδιασμός και παραβιάζοντας τον χωροταξικό, αφού επιτρέπει την χωρόθετησή τους σχεδόν παντού, αποσύνδεσε -επιπλέον- τη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων από την άδεια παραγωγής, επιτρέποντας έτσι στους επενδυτές να επιλέξουν τον χώρο και το μέγεθος της εγκατάστασης δυσχεραίνοντας τον κοινωνικό έλεγχο από τοπικές κοινωνίες, φορείς και κινήσεις πολιτών. Και μάλιστα με τροπολογία που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Βουλή, επιχειρείται από τον κ. Παπακωνσταντίνου να καταργηθούν και οι όποιες ελάχιστες προστατευτικές για το περιβάλλον διαδικασίες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι απ’ την Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Ε.Ε. έχει σταλεί προειδοποιητική επιστολή στο ΥΠΕΚΑ διότι έχει προβλέψει χωροθέτηση αιολικών πάρκων στη Λακωνία σε περιοχή ΝATURA 2000.
Εμείς επιμένουμε ότι:
α) Η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό και γι’ αυτό είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίησή της και στην πώληση των λιγνιτικών μονάδων της Μεγαλόπολης. Ζητάμε να σταματήσει τώρα η κυβέρνηση το ξεπούλημα των λιγνιτικών μονάδων.
β) Οι ΑΠΕ πρέπει να γίνονται από μια ενιαία, δημόσια 100% και καθετοποιημένη ΔΕΗ και από την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
γ) Να υπάρχει αυστηρός έλεγχος για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων στις μονάδες της Μεγαλόπολης και να μετατραπούν σε μονάδες συνδυασμένης καύσης (λιγνίτη – φυσικού αερίου – αγροτικών υποπροϊόντων).
β) Η επικαιροποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού των Περιφερειών, όπου παρά τις έντονες αντιδράσεις η κυβέρνηση ανέθεσε την υπόθεση αυτή σε ιδιώτες.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» είναι προφανώς απέναντι και στην πολιτική και τη φιλοσοφία της σημερινής διοίκησης της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Είναι σαφές ότι τα ζητήματα που άπτονται του περιβάλλοντος και της προστασίας του, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της γενικότερης πολιτικής της σημερινής πλειοψηφίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Η προστασία του περιβάλλοντος δεν συμβαδίζει με:
α) Τις νεοφιλελεύθερες λογικές του κ. Περιφερειάρχη.
β) Με τη λογική του “fast track” της οποίας είναι ένθερμος υποστηρικτής.
γ) Όπως φυσικά, και πολύ περισσότερο με τις λογικές και πολιτικές των ιδιαίτερων οικονομικών ζωνών, που αποκάλυψε ο κ. Τατούλης ότι είναι στόχος του.
Εμείς λέμε ότι οι λεγόμενες ιδιαίτερες ή ειδικές οικονομικές ζώνες θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια και στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Άλλωστε οι Γερμανοί εμπνευστές αυτής της πολιτικής το έχουν ξεκαθαρίσει ότι με αυτό τον τρόπο επιδιώκουν «την άρση όλων των εμποδίων», φυσικά και αυτών που σχετίζονται με το περιβάλλον.
Τα λόγια συνεπώς και του κ. Τατούλη και της ηγεσίας του κατ’ όνομα πλέον ΥΠΕΚΑ, ότι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, είναι ψευδεπίγραφα και υποκριτικά. Διότι δεν συμβαδίζει σε καμιά περίπτωση η προστασία του περιβάλλοντος:
1) Με την αδειοδότηση επικίνδυνων βιομηχανιών αποθήκευσης χημικών και κυρίως στυρενίου, όπως αποφασίστηκε στο Σουσάκι Κορινθίας. Αν ήθελε η κα Καραβασίλη και ο κ. Τατούλης θα έπρεπε να πάνε να ελέγξουν αν λειτουργεί σωστά η μητρική της «Σουσάκι Α.Ε.» η «Σουλφούρ» που παράγει χημικά λιπάσματα. Αν λειτουργούν σωστά όλες οι γειτονικές βιομηχανίες. Αν έπρεπε να δοθούν νέες άδειες για επέκταση των εγκαταστάσεων της «Μότορ όιλ». Αν πάνω απ’ όλα είναι σωστά τα στοιχεία της Μ.Π.Ε. ή υπάρχουν πολλά ανακριβή στοιχεία σε αυτή όπως καταγγέλλουν φορείς και πολίτες της περιοχής. Θεωρούμε απαράδεκτη την προσβολή και συκοφαντία που έκανε η κα Καραβασίλη στους αγωνιζόμενους πολίτες των Αγ. Θεοδώρων, ότι δήθεν είναι ενεργούμενοι άλλων εταιρειών.
Εμείς επιμένουμε ότι πρέπει να ανακληθεί η άδεια και να γίνει η νέα Μ.Π.Ε. από ανεξάρτητη αρχή, π.χ. από Πανεπιστήμιο.
2) Με τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση του Ευρώτα, ο οποίος ρυπαίνεται από τη χρόνια αδιαφορία των αρχών και τα οικονομικά συμφέροντα. Είναι απαράδεκτο να λέει ουσιαστικά το Υπουργείο Υποδομών ότι ο Ευρώτας είναι ρέμα. Τονίζουμε ότι ο Ευρώτας μπορεί να αποτελέσει πηγή ζωής και ανάπτυξης της Λακωνίας. Θα πάρει η Περιφέρεια αποτελεσματικά μέτρα τώρα, για την προστασία του Ευρώτα από τη ρύπανση;
3) Με τη σημερινή κατάσταση του Κορινθιακού κόλπου. Εμείς ζητάμε να εφαρμοστούν όλες οι προτάσεις της Επιτροπής για την προστασία του Κορινθιακού. Το ΥΠΕΚΑ και η Περιφέρεια τι θα κάνουν;
4) Με τη μεγάλη συγκέντρωση ιχθυοτροφείων, όπως π.χ. στον Κόρφο, στην Αρχαία Επίδαυρο κ.λπ., αλλά και με το λεγόμενο χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών. Επιμένουμε ότι η λεγόμενη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών πρέπει να αποσυρθεί και να έρθει νέα στη βάση των προτάσεων του ΓΕΩΤΕΕ και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
5) Με τη δημιουργία ΧΔΒΑ στο λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης. Οφείλει το ΥΠΕΚΑ να σεβαστεί τις ομόφωνες αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, του Δήμου Μεγαλόπολης και όλων των φορέων της Μεγαλόπολης και της Αρκαδίας.
6) Με την τραγική σημερινή κατάσταση στο θέμα της δήθεν «διαχείρισης» των απορριμμάτων. Η Πελοπόννησος είναι μία απ’ τις χειρότερες περιφέρειες της χώρας στον τομέα αυτό. Όμως δεν συμβαδίζει ούτε με τη δήθεν λύση των δεματοποιητών, που προωθεί ο κ. Περιφερειάρχης και το ΥΠΕΚΑ, διότι οι δεματοποιητές είναι ο προθάλαμος της καύσης. Ούτε φυσικά με τα σχέδια της καύσης που προωθεί εμμέσως πλην σαφώς το ΥΠΕΚΑ. Είναι χαρακτηριστική η ομιλία του κ. Παπακωνσταντίνου στη Βουλή στις 25 Ιουνίου, ο οποίος είπε: «Η καύση βρίσκεται στην κορυφή της οριστικής επίλυσης του προβλήματος από άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες»!!!
Είμαστε ριζικά αντίθετοι και με την προγραμματική προκήρυξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου, διότι δύο είναι χοντρικά οι τρόποι διαχείρισης: Η Εναλλακτική – Οικολογική Διαχείριση και η Θερμική επεξεργασία.
Εμείς είμαστε υπέρ της Εναλλακτικής – Οικολογικής Διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, η οποία σημαίνει: Μείωση παραγόμενων σκουπιδιών, Επαναχρησιμοποίηση υλικών και προϊόντων, Διαλογή στην Πηγή, Ανακύκλωση, Λιπασματοποίηση / Κομποστοποίηση, Υγειονομική Ταφή Υπολειμμάτων και ριζικά εναντίον της επικίνδυνης και πανάκριβης καύσης.
7) Με τη σημερινή κατάσταση στον τομέα της δασοπροστασίας. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει δασοπροστασία με δασικές υπηρεσίες χωρίς μέσα, πόρους και προσωπικό, όταν μάλιστα η Πελοπόννησος έχει υποστεί τραγική υποβάθμιση του περιβάλλοντος μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 και ο Ταΰγετος έχει χάσει το 40% του δάσους του. Και αντί για ενίσχυση των δημοσίων υπηρεσιών, η εκπόνηση των δασικών χαρτών δίνεται στους ιδιώτες και το τραγικότερο όλων είναι ότι έρχεται ο νυν Υπουργός υποτίθεται Περιβάλλοντος και λέει στη Βουλή ότι θα κρίνει ο ίδιος κατά περίπτωση τι είναι και τι δεν είναι δάσος!!!
Εμείς επιμένουμε ότι η δασοπροστασία πρέπει να είναι το πρώτο στην ατζέντα του Περιφερειακού Συμβουλίου και αυτό στην πράξη και όχι στα λόγια.
8) Με την κατάργηση του σιδηροδρόμου στην Πελοπόννησο, ο οποίος είναι το πιο φιλικό στο περιβάλλον, το πιο ασφαλές και το πιο φτηνό μέσο μετακίνησης. Είναι τραγικό να υπάρχει από την εποχή του Τρικούπη μέχρι την εποχή του Σημίτη σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο και να έρχεται η σημερινή κυβέρνηση, που κατά τ’ άλλα έφτιαξε Υπουργείο Περιβάλλοντος και να καταργεί όλο το σιδηρόδρομο της Πελοποννήσου, όπως και πολλά άλλα τοπικά δίκτυα. Και από την άλλη η Περιφέρεια να μην το θεωρεί πρώτης προτεραιότητας και να περιορίζεται μόνο σε διάφορες «άσφαιρες» δηλώσεις.
Εμείς αγωνιστήκαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια να μην κλείσει ο σιδηρόδρομος και επιμένουμε και σήμερα στην επαναλειτουργία του (έχουμε καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση γι’ αυτό).
9) Με το να μην υπάρχουν ακόμα ούτε διαχειριστικά σχέδια για τα νερά. Χωρίς όμως ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων και χωρίς αλλαγή του μοντέλου άρδευσης δεν μπορεί να υπάρξει προστασία του περιβάλλοντος ούτε φυσικά συμβαδίζει η προστασία του περιβάλλοντος με την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ και τη μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα. Και βέβαια ούτε και με τη «λεόντια» υπέρ της ΕΥΔΑΠ προγραμματική σύμβαση που ετοιμάζει η κ. Περιφερειάρχης.
Όπως επίσης προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να υπάρξει:
10) Με το να υπάρχουν ακόμη δίκτυα ύδρευσης με αμίαντο.
11) Χωρίς προστασία των ποταμών και γενικότερα των επιφανειακών υδάτων από τα λύματα (απόβλητα βιομηχανιών, ελαιοτριβείων κ.λπ.). Όπως επίσης χωρίς οριοθέτηση των ποταμών και των ρεμάτων και χωρίς αντιπλημμυρικά έργα. Είναι αυτά σε πρώτη προτεραιότητα για την Περιφέρεια; Δυστυχώς όχι!
12) Με αποφάσεις όπως αυτή της δημιουργίας ιδιωτικού χωριού στην Ερμιονίδα, παρά και ενάντια στις γνωμοδοτήσεις των υπηρεσιών. Ούτε φυσικά και με την παράδοση των παράκτιων περιοχών και δεκάδων φυσικών τοπίων για να κατασκευαστούν εγκαταστάσεις μαζικού τουρισμού, “all inclusive” και γκολφ. Το ΠΑΣΟΚ, αφού υποσχέθηκε πως θα καταργήσει το ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό του Σουφλιά, ενισχύει και παραδίδει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά στο real estate.
13) Δεν θα αφήσουμε οι Γερμανοί νεοαποικιοκράτες να μετατρέψουν σε ειδική οικονομική ζώνη την Κορώνη και την Πελοπόννησο. Φαντάζομαι να γνωρίζετε τις δηλώσεις ενός εκ της ακολουθίας του κ. Ρέσλερ, ο οποίος είπε: «Τους ενδιαφέρει να αγοράσουν την Καλιφόρνια της Ελλάδας, δηλαδή την Κορώνη».
14) Χωρίς προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τα αστικά και βιομηχανικά λύματα. Είναι τραγικό σε μια χώρα που θέλει να στηριχτεί στην ανάπτυξη του τουρισμού να μην έχουν βιολογικούς καθαρισμούς ούτε οι τουριστικοί προορισμοί. Και φυσικά να μην υπάρχει σωστό αποχετευτικό δίκτυο στις περισσότερες κωμοπόλεις και της Πελοποννήσου. Ζητάμε άμεση προώθηση όλων αυτών των έργων αποχέτευσης και βιολογικών, καθώς και συνολικά προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τη ρύπανση, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα προβλήματα που συνεχώς παρουσιάζονται στον κόλπο των Βατίκων. Θα ζητήσουμε να υπάρξει αποτελεσματικός έλεγχος;
15) Χωρίς προστασία του δομημένου περιβάλλοντος. Τα υπαρκτά προβλήματα που υπήρχαν στις Πολεοδομίες η κυβέρνηση τα αντιμετωπίζει ουσιαστικά με την πλήρη κατάργηση των Πολεοδομιών. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα χαράτσια στον κόσμο. Αλλάζει το διάταγμα του ’85, για να προσθέσει κατά παρέκκλιση πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα κ.λπ. Καρκινοβατούν οι εντάξεις στα σχέδια πόλης, τα Γ.Π.Σ. και τα ΣΧΟΟΑΠ.
16) Με την κατάργηση αγροτικής γόνιμης γης για να εφαρμοστεί το πρόγραμμα «Ήλιος».
17) Ούτε φυσικά προστατεύεται το περιβάλλον με χαμηλούς τόνους απέναντι στην είσοδο των μεταλλαγμένων στην Ε.Ε. Εμείς προτείνουμε να πάρει απόφαση το Π.Σ., αφού ο κ. Περιφερειάρχης είναι υπέρ των ειδικών ζωνών και να ορίσουμε την Πελοπόννησο ως ζώνη απαγόρευσης εισόδου μεταλλαγμένων.
Συμπερασματικά, για ποια προστασία του περιβάλλοντος μπορούμε να μιλήσουμε σε μια χώρα και σε μια Περιφέρεια, η οποία:
α) Δεν έχει λύσει ακόμα το πρόβλημα της ορθολογικής – οικολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων, με συνέπεια να υποβαθμίζεται και η γη και οι υπόγειοι υδροφορείς.
β) Δεν υπάρχουν αποτελεσματικά μέτρα δασοπροστασίας.
γ) Δεν υπάρχει ορθολογική διαχείριση των υδάτων.
δ) Δεν προστατεύεται το θαλάσσιο περιβάλλον.
ε) Ο σιδηρόδρομος καταργείται απ’ τη μισή Ελλάδα.
και συνολικότερα δεν προστατεύεται το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Απαιτείται λοιπόν ριζική αλλαγή και πολιτικών και μοντέλου ανάπτυξης για να παραδώσουμε το φυσικό περιβάλλον στις επόμενες γενιές, στις οποίες ανήκει.
Παρά τη ριζική μας διαφωνία με τη φιλοσοφία και την πολιτική της πλειοψηφίας, θα στηρίξουμε όποιο μικρό θετικό μέτρο, που θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος και θα είμαστε απέναντι σε κάθε παράλειψη ή σκόπιμη ενέργεια που θα δημιουργεί ζημιά στο περιβάλλον.
17/10/2011
Ο επικεφαλής του συνδυασμού
«Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου»
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Κατ’ αρχάς θέλουμε να καταγγείλουμε τον Περιφερειάρχη, ο οποίος έφερε σήμερα την Αστυνομία για να αντιμετωπίσει τους πολίτες από τους Αγίους Θεοδώρους, που ήρθαν για να διαμαρτυρηθούν για τις αποφάσεις του ΥΠΕΚΑ και της Περιφέρειας, να εγκαταστήσουν τις αποθήκες χημικών δίπλα στα σπίτια τους.
Απαιτούμε να επιτραπεί στους πολίτες και στους εκπροσώπους τους να έρθουν στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» έχει ως βασική της προτεραιότητα «τη βιώσιμη ανάπτυξη της Πελοποννήσου με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον». Προτάσσει ένα μοντέλο ριζικά διαφορετικό από το σημερινό καπιταλιστικό – νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης. Επιδιώκει μια ανάπτυξη που θα διαπνέεται από τις θεμελιώδεις κοινωνικές και περιβαλλοντικές αρχές, όπως είναι, το δικαίωμα όλων, ανεξαρτήτως οικονομικών δυνατοτήτων, αλλά και των μελλοντικών γενεών σε ένα υγιεινό και βιώσιμο περιβάλλον, την αρχή της προφύλαξης από κάθε περιβαλλοντική ζημιά και επιβάρυνση, το σεβασμό στα φυσικά και ανθρωπογενή οικοσυστήματα και την ορθολογική διαχείριση των πεπερασμένων φυσικών πόρων, που αποτελούν συλλογική κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Θεωρούμε αλληλένδετο το οικολογικό και το κοινωνικό ζήτημα. Αντιμετωπίζουμε τους φυσικούς πόρους ως συλλογικό κοινωνικό αγαθό, που η διαχείρισή τους από την πολιτεία πρέπει να υπόκειται στη δημοκρατική λογοδοσία.
Προτάσσουμε μια συνολική τοπική – περιφερειακή αναπτυξιακή στρατηγική που βάζει ως προϋπόθεση την προστασία του περιβάλλοντος. Ενισχύουμε την ενεργοποίηση των πολιτών για να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής κρίσης.
Διεκδικούμε τη διοχέτευση πόρων στην περιβαλλοντική προστασία. Διότι πέραν των άλλων, η ανάπτυξη με επίκεντρο το περιβάλλον δημιουργεί σταθερές και ποιοτικές θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα συμβάλλει στην αναζωογόνηση των τοπικών κοινωνιών, αλλά και στον κοινωνικό έλεγχο της ανάπτυξης.
Αγωνιζόμαστε για την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις τομεακές πολιτικές. Υποστηρίζουμε ότι η εφαρμογή «πράσινης» φορολογίας πρέπει να έχει ως προϋπόθεση μηδενική αύξηση του συνολικού φορολογικού βάρους και ισόποση μείωση άλλων άμεσων και κυρίως έμμεσων φόρων.
Σήμερα, η πολύπλευρη -οικονομική, κοινωνική και οικολογική- κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, αποτελεί την επιβεβαίωση της παταγώδους αποτυχίας του καπιταλιστικού – νεοφιλελεύθερου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης. Είναι μια παγκόσμια κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που όμως απειλεί να συμπαρασύρει τους κοινωνικά αδύναμους και το περιβάλλον. Ιδιαίτερα στο καθεστώς του μνημονίου κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ, το περιβάλλον της χώρας μας απειλείται από τις εντονότερες πιέσεις της αγοράς και την -υποτίθεται “κατεπείγουσα”- προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων. Στο πλαίσιο της διεθνούς οικονομικής επιτήρησης της χώρας, κεντρικές πολιτικές είναι το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας και όλων των εταιρειών που έχουν δημόσιο, κοινωνικό και περιβαλλοντικό, αντικείμενο σε ιδιωτικά συμφέροντα, πολυεθνικές και «εγχώριους» εργολάβους. Η ενέργεια, το νερό, ο ορυκτός πλούτος, μεγάλες εκτάσεις γης και αιγιαλού προσφέρονται σε ιδιώτες. Πρόκειται για μια πρωτοφανή -στη χώρα μας και την Ευρώπη- επίθεση στα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, αλλά και στην ακεραιότητα της φύσης.
Το 2009 ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με σημαία την πράσινη ανάπτυξη που γρήγορα μετατράπηκε από σύνθημα σε σύντομο ανέκδοτο. Τα δύο χρόνια που πέρασαν, βασικός άξονας της πολιτικής του υπήρξαν οι ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών, συμπεριλαμβανομένου του περιβάλλοντος και η με κάθε τρόπο εκμετάλλευση των φυσικών πόρων προς όφελος του κεφαλαίου. Το περιβάλλον μετατρέπεται, από δημόσιο αγαθό και δημόσιος πλούτος που ανήκει στην κοινωνία, σε ένα προϊόν στην αγορά του νεοφιλελευθερισμού.
Κυρίαρχες κυβερνητικές επιλογές αποτελούν το fast track και η “ευέλικτη” περιβαλλοντική αδειοδότηση κάθε είδους επενδυτικών δραστηριοτήτων. Έχουν βάλει πωλητήριο και εκχωρούν τις επιχειρήσεις και τα δίκτυα κοινής ωφέλειας σε ιδιωτικά συμφέροντα, πολυεθνικές και εργολάβους. Ρευστοποιούνται τα τελευταία αποθέματα δημόσιας περιουσίας και ακυρώνεται ο κοινωνικός χαρακτήρας των φυσικών πόρων.
Η Ελλάδα είναι η τρίτη χειρότερη χώρα από τις 27 της Ε.Ε. για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Τα ψευδεπίγραφα διλλήματα του τύπου “προστασία του περιβάλλοντος ή ανάπτυξη και θέσεις εργασίας” ισχυροποιούνται και εκδηλώνονται σε κάθε επίπεδο. Σε πολλές περιπτώσεις, ρυπογόνες επενδύσεις παρουσιάζονται ως “από μηχανής θεός” σε ευάλωτες τοπικές κοινωνίες και στα “εθνικά ακροατήρια” των μμε.
Ο βασικός άξονας της κυβερνητικής περιβαλλοντικής πολιτικής είναι το κέρδος των ιδιωτών μέσα από το περιβάλλον, καμουφλαρισμένο από εύηχους όρους, όπως “αξιοποίηση και ανάπτυξη”.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα:
α) Η πολιτική στην ενέργεια
Βλέπουμε τη ΔΕΗ να τεμαχίζεται και να ξεπουλιέται, αντί να πρωτοστατήσει στην προώθηση ενός νέου ενεργειακού μοντέλου βασισμένου στην εξοικονόμηση και την «καθαρή» ενέργεια. Βλέπουμε νέα λιγνιτωρυχεία και υπάρχουσες ενεργειακές μονάδες να αποφασίζεται να εκχωρηθούν στον ιδιωτικό τομέα. Η παραγωγή ηλεκτρισμού από φυσικό αέριο επιδοτείται παράλογα προς όφελος των εταιριών που έχουν «επενδύσει» στον τομέα. Ακόμη και στον τομέα των ΑΠΕ, η κυβέρνηση, με ένα νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μεγάλων εταιριών, πριμοδότησε τα έργα μεγάλης κλίμακας στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σε πολλές, περιπτώσεις, αυτό το συγκεντρωτικό μοντέλο ανάπτυξης ΑΠΕ υποβαθμίζει αισθητά το τοπικό περιβάλλον (επιπτώσεις από την κατασκευή και λειτουργία συστοιχιών ανεμογεννητριών, διαδοχικά φράγματα και εκτροπές ποταμών, εγκατάλειψη αγροτικής γης για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών). Η κυβέρνηση έδωσε στην ελεύθερη αγορά το ρόλο του ρυθμιστή, περά από οποιονδήποτε ενεργειακό και χωροταξικό σχεδιασμό. Χωρίς να υπάρχει ενεργειακός σχεδιασμός και παραβιάζοντας τον χωροταξικό, αφού επιτρέπει την χωρόθετησή τους σχεδόν παντού, αποσύνδεσε -επιπλέον- τη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων από την άδεια παραγωγής, επιτρέποντας έτσι στους επενδυτές να επιλέξουν τον χώρο και το μέγεθος της εγκατάστασης δυσχεραίνοντας τον κοινωνικό έλεγχο από τοπικές κοινωνίες, φορείς και κινήσεις πολιτών. Και μάλιστα με τροπολογία που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Βουλή, επιχειρείται από τον κ. Παπακωνσταντίνου να καταργηθούν και οι όποιες ελάχιστες προστατευτικές για το περιβάλλον διαδικασίες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι απ’ την Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Ε.Ε. έχει σταλεί προειδοποιητική επιστολή στο ΥΠΕΚΑ διότι έχει προβλέψει χωροθέτηση αιολικών πάρκων στη Λακωνία σε περιοχή ΝATURA 2000.
Εμείς επιμένουμε ότι:
α) Η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό και γι’ αυτό είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίησή της και στην πώληση των λιγνιτικών μονάδων της Μεγαλόπολης. Ζητάμε να σταματήσει τώρα η κυβέρνηση το ξεπούλημα των λιγνιτικών μονάδων.
β) Οι ΑΠΕ πρέπει να γίνονται από μια ενιαία, δημόσια 100% και καθετοποιημένη ΔΕΗ και από την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση.
γ) Να υπάρχει αυστηρός έλεγχος για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων στις μονάδες της Μεγαλόπολης και να μετατραπούν σε μονάδες συνδυασμένης καύσης (λιγνίτη – φυσικού αερίου – αγροτικών υποπροϊόντων).
β) Η επικαιροποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού των Περιφερειών, όπου παρά τις έντονες αντιδράσεις η κυβέρνηση ανέθεσε την υπόθεση αυτή σε ιδιώτες.
Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» είναι προφανώς απέναντι και στην πολιτική και τη φιλοσοφία της σημερινής διοίκησης της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Είναι σαφές ότι τα ζητήματα που άπτονται του περιβάλλοντος και της προστασίας του, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της γενικότερης πολιτικής της σημερινής πλειοψηφίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Η προστασία του περιβάλλοντος δεν συμβαδίζει με:
α) Τις νεοφιλελεύθερες λογικές του κ. Περιφερειάρχη.
β) Με τη λογική του “fast track” της οποίας είναι ένθερμος υποστηρικτής.
γ) Όπως φυσικά, και πολύ περισσότερο με τις λογικές και πολιτικές των ιδιαίτερων οικονομικών ζωνών, που αποκάλυψε ο κ. Τατούλης ότι είναι στόχος του.
Εμείς λέμε ότι οι λεγόμενες ιδιαίτερες ή ειδικές οικονομικές ζώνες θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια και στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Άλλωστε οι Γερμανοί εμπνευστές αυτής της πολιτικής το έχουν ξεκαθαρίσει ότι με αυτό τον τρόπο επιδιώκουν «την άρση όλων των εμποδίων», φυσικά και αυτών που σχετίζονται με το περιβάλλον.
Τα λόγια συνεπώς και του κ. Τατούλη και της ηγεσίας του κατ’ όνομα πλέον ΥΠΕΚΑ, ότι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, είναι ψευδεπίγραφα και υποκριτικά. Διότι δεν συμβαδίζει σε καμιά περίπτωση η προστασία του περιβάλλοντος:
1) Με την αδειοδότηση επικίνδυνων βιομηχανιών αποθήκευσης χημικών και κυρίως στυρενίου, όπως αποφασίστηκε στο Σουσάκι Κορινθίας. Αν ήθελε η κα Καραβασίλη και ο κ. Τατούλης θα έπρεπε να πάνε να ελέγξουν αν λειτουργεί σωστά η μητρική της «Σουσάκι Α.Ε.» η «Σουλφούρ» που παράγει χημικά λιπάσματα. Αν λειτουργούν σωστά όλες οι γειτονικές βιομηχανίες. Αν έπρεπε να δοθούν νέες άδειες για επέκταση των εγκαταστάσεων της «Μότορ όιλ». Αν πάνω απ’ όλα είναι σωστά τα στοιχεία της Μ.Π.Ε. ή υπάρχουν πολλά ανακριβή στοιχεία σε αυτή όπως καταγγέλλουν φορείς και πολίτες της περιοχής. Θεωρούμε απαράδεκτη την προσβολή και συκοφαντία που έκανε η κα Καραβασίλη στους αγωνιζόμενους πολίτες των Αγ. Θεοδώρων, ότι δήθεν είναι ενεργούμενοι άλλων εταιρειών.
Εμείς επιμένουμε ότι πρέπει να ανακληθεί η άδεια και να γίνει η νέα Μ.Π.Ε. από ανεξάρτητη αρχή, π.χ. από Πανεπιστήμιο.
2) Με τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση του Ευρώτα, ο οποίος ρυπαίνεται από τη χρόνια αδιαφορία των αρχών και τα οικονομικά συμφέροντα. Είναι απαράδεκτο να λέει ουσιαστικά το Υπουργείο Υποδομών ότι ο Ευρώτας είναι ρέμα. Τονίζουμε ότι ο Ευρώτας μπορεί να αποτελέσει πηγή ζωής και ανάπτυξης της Λακωνίας. Θα πάρει η Περιφέρεια αποτελεσματικά μέτρα τώρα, για την προστασία του Ευρώτα από τη ρύπανση;
3) Με τη σημερινή κατάσταση του Κορινθιακού κόλπου. Εμείς ζητάμε να εφαρμοστούν όλες οι προτάσεις της Επιτροπής για την προστασία του Κορινθιακού. Το ΥΠΕΚΑ και η Περιφέρεια τι θα κάνουν;
4) Με τη μεγάλη συγκέντρωση ιχθυοτροφείων, όπως π.χ. στον Κόρφο, στην Αρχαία Επίδαυρο κ.λπ., αλλά και με το λεγόμενο χωροταξικό των ιχθυοκαλλιεργειών. Επιμένουμε ότι η λεγόμενη στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών πρέπει να αποσυρθεί και να έρθει νέα στη βάση των προτάσεων του ΓΕΩΤΕΕ και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
5) Με τη δημιουργία ΧΔΒΑ στο λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης. Οφείλει το ΥΠΕΚΑ να σεβαστεί τις ομόφωνες αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, του Δήμου Μεγαλόπολης και όλων των φορέων της Μεγαλόπολης και της Αρκαδίας.
6) Με την τραγική σημερινή κατάσταση στο θέμα της δήθεν «διαχείρισης» των απορριμμάτων. Η Πελοπόννησος είναι μία απ’ τις χειρότερες περιφέρειες της χώρας στον τομέα αυτό. Όμως δεν συμβαδίζει ούτε με τη δήθεν λύση των δεματοποιητών, που προωθεί ο κ. Περιφερειάρχης και το ΥΠΕΚΑ, διότι οι δεματοποιητές είναι ο προθάλαμος της καύσης. Ούτε φυσικά με τα σχέδια της καύσης που προωθεί εμμέσως πλην σαφώς το ΥΠΕΚΑ. Είναι χαρακτηριστική η ομιλία του κ. Παπακωνσταντίνου στη Βουλή στις 25 Ιουνίου, ο οποίος είπε: «Η καύση βρίσκεται στην κορυφή της οριστικής επίλυσης του προβλήματος από άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες»!!!
Είμαστε ριζικά αντίθετοι και με την προγραμματική προκήρυξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου, διότι δύο είναι χοντρικά οι τρόποι διαχείρισης: Η Εναλλακτική – Οικολογική Διαχείριση και η Θερμική επεξεργασία.
Εμείς είμαστε υπέρ της Εναλλακτικής – Οικολογικής Διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, η οποία σημαίνει: Μείωση παραγόμενων σκουπιδιών, Επαναχρησιμοποίηση υλικών και προϊόντων, Διαλογή στην Πηγή, Ανακύκλωση, Λιπασματοποίηση / Κομποστοποίηση, Υγειονομική Ταφή Υπολειμμάτων και ριζικά εναντίον της επικίνδυνης και πανάκριβης καύσης.
7) Με τη σημερινή κατάσταση στον τομέα της δασοπροστασίας. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει δασοπροστασία με δασικές υπηρεσίες χωρίς μέσα, πόρους και προσωπικό, όταν μάλιστα η Πελοπόννησος έχει υποστεί τραγική υποβάθμιση του περιβάλλοντος μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 και ο Ταΰγετος έχει χάσει το 40% του δάσους του. Και αντί για ενίσχυση των δημοσίων υπηρεσιών, η εκπόνηση των δασικών χαρτών δίνεται στους ιδιώτες και το τραγικότερο όλων είναι ότι έρχεται ο νυν Υπουργός υποτίθεται Περιβάλλοντος και λέει στη Βουλή ότι θα κρίνει ο ίδιος κατά περίπτωση τι είναι και τι δεν είναι δάσος!!!
Εμείς επιμένουμε ότι η δασοπροστασία πρέπει να είναι το πρώτο στην ατζέντα του Περιφερειακού Συμβουλίου και αυτό στην πράξη και όχι στα λόγια.
8) Με την κατάργηση του σιδηροδρόμου στην Πελοπόννησο, ο οποίος είναι το πιο φιλικό στο περιβάλλον, το πιο ασφαλές και το πιο φτηνό μέσο μετακίνησης. Είναι τραγικό να υπάρχει από την εποχή του Τρικούπη μέχρι την εποχή του Σημίτη σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο και να έρχεται η σημερινή κυβέρνηση, που κατά τ’ άλλα έφτιαξε Υπουργείο Περιβάλλοντος και να καταργεί όλο το σιδηρόδρομο της Πελοποννήσου, όπως και πολλά άλλα τοπικά δίκτυα. Και από την άλλη η Περιφέρεια να μην το θεωρεί πρώτης προτεραιότητας και να περιορίζεται μόνο σε διάφορες «άσφαιρες» δηλώσεις.
Εμείς αγωνιστήκαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια να μην κλείσει ο σιδηρόδρομος και επιμένουμε και σήμερα στην επαναλειτουργία του (έχουμε καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση γι’ αυτό).
9) Με το να μην υπάρχουν ακόμα ούτε διαχειριστικά σχέδια για τα νερά. Χωρίς όμως ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων και χωρίς αλλαγή του μοντέλου άρδευσης δεν μπορεί να υπάρξει προστασία του περιβάλλοντος ούτε φυσικά συμβαδίζει η προστασία του περιβάλλοντος με την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ και τη μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα. Και βέβαια ούτε και με τη «λεόντια» υπέρ της ΕΥΔΑΠ προγραμματική σύμβαση που ετοιμάζει η κ. Περιφερειάρχης.
Όπως επίσης προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να υπάρξει:
10) Με το να υπάρχουν ακόμη δίκτυα ύδρευσης με αμίαντο.
11) Χωρίς προστασία των ποταμών και γενικότερα των επιφανειακών υδάτων από τα λύματα (απόβλητα βιομηχανιών, ελαιοτριβείων κ.λπ.). Όπως επίσης χωρίς οριοθέτηση των ποταμών και των ρεμάτων και χωρίς αντιπλημμυρικά έργα. Είναι αυτά σε πρώτη προτεραιότητα για την Περιφέρεια; Δυστυχώς όχι!
12) Με αποφάσεις όπως αυτή της δημιουργίας ιδιωτικού χωριού στην Ερμιονίδα, παρά και ενάντια στις γνωμοδοτήσεις των υπηρεσιών. Ούτε φυσικά και με την παράδοση των παράκτιων περιοχών και δεκάδων φυσικών τοπίων για να κατασκευαστούν εγκαταστάσεις μαζικού τουρισμού, “all inclusive” και γκολφ. Το ΠΑΣΟΚ, αφού υποσχέθηκε πως θα καταργήσει το ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό του Σουφλιά, ενισχύει και παραδίδει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά στο real estate.
13) Δεν θα αφήσουμε οι Γερμανοί νεοαποικιοκράτες να μετατρέψουν σε ειδική οικονομική ζώνη την Κορώνη και την Πελοπόννησο. Φαντάζομαι να γνωρίζετε τις δηλώσεις ενός εκ της ακολουθίας του κ. Ρέσλερ, ο οποίος είπε: «Τους ενδιαφέρει να αγοράσουν την Καλιφόρνια της Ελλάδας, δηλαδή την Κορώνη».
14) Χωρίς προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τα αστικά και βιομηχανικά λύματα. Είναι τραγικό σε μια χώρα που θέλει να στηριχτεί στην ανάπτυξη του τουρισμού να μην έχουν βιολογικούς καθαρισμούς ούτε οι τουριστικοί προορισμοί. Και φυσικά να μην υπάρχει σωστό αποχετευτικό δίκτυο στις περισσότερες κωμοπόλεις και της Πελοποννήσου. Ζητάμε άμεση προώθηση όλων αυτών των έργων αποχέτευσης και βιολογικών, καθώς και συνολικά προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος από τη ρύπανση, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα προβλήματα που συνεχώς παρουσιάζονται στον κόλπο των Βατίκων. Θα ζητήσουμε να υπάρξει αποτελεσματικός έλεγχος;
15) Χωρίς προστασία του δομημένου περιβάλλοντος. Τα υπαρκτά προβλήματα που υπήρχαν στις Πολεοδομίες η κυβέρνηση τα αντιμετωπίζει ουσιαστικά με την πλήρη κατάργηση των Πολεοδομιών. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα χαράτσια στον κόσμο. Αλλάζει το διάταγμα του ’85, για να προσθέσει κατά παρέκκλιση πολυκαταστήματα, εμπορικά κέντρα κ.λπ. Καρκινοβατούν οι εντάξεις στα σχέδια πόλης, τα Γ.Π.Σ. και τα ΣΧΟΟΑΠ.
16) Με την κατάργηση αγροτικής γόνιμης γης για να εφαρμοστεί το πρόγραμμα «Ήλιος».
17) Ούτε φυσικά προστατεύεται το περιβάλλον με χαμηλούς τόνους απέναντι στην είσοδο των μεταλλαγμένων στην Ε.Ε. Εμείς προτείνουμε να πάρει απόφαση το Π.Σ., αφού ο κ. Περιφερειάρχης είναι υπέρ των ειδικών ζωνών και να ορίσουμε την Πελοπόννησο ως ζώνη απαγόρευσης εισόδου μεταλλαγμένων.
Συμπερασματικά, για ποια προστασία του περιβάλλοντος μπορούμε να μιλήσουμε σε μια χώρα και σε μια Περιφέρεια, η οποία:
α) Δεν έχει λύσει ακόμα το πρόβλημα της ορθολογικής – οικολογικής διαχείρισης των απορριμμάτων, με συνέπεια να υποβαθμίζεται και η γη και οι υπόγειοι υδροφορείς.
β) Δεν υπάρχουν αποτελεσματικά μέτρα δασοπροστασίας.
γ) Δεν υπάρχει ορθολογική διαχείριση των υδάτων.
δ) Δεν προστατεύεται το θαλάσσιο περιβάλλον.
ε) Ο σιδηρόδρομος καταργείται απ’ τη μισή Ελλάδα.
και συνολικότερα δεν προστατεύεται το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Απαιτείται λοιπόν ριζική αλλαγή και πολιτικών και μοντέλου ανάπτυξης για να παραδώσουμε το φυσικό περιβάλλον στις επόμενες γενιές, στις οποίες ανήκει.
Παρά τη ριζική μας διαφωνία με τη φιλοσοφία και την πολιτική της πλειοψηφίας, θα στηρίξουμε όποιο μικρό θετικό μέτρο, που θα συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος και θα είμαστε απέναντι σε κάθε παράλειψη ή σκόπιμη ενέργεια που θα δημιουργεί ζημιά στο περιβάλλον.
17/10/2011
Ο επικεφαλής του συνδυασμού
«Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου»
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου