Αναδημοσίευση της συνέντευξης από την Εφημερίδα της ανεξάρτητης Αριστεράς
«Το Ισλαμικό Κράτος είναι η βρωμιά του ιμπεριαλισμού. Εμείς τους ξέρουμε καλά, γιατί τους πολεμάμε χρόνια. Στόχος τους είναι να φοβηθεί η ανθρωπότητα. Οι λαοί της Ροζάβα έχοντας ως πρόταγμα την αποδοχή όλων των θρησκειών δεν φοβήθηκαν τον ISIS», λέει στο Πριν η μαχήτρια των Γυναικείων Ομάδων Άμυνας, που μάχονται στην Ροζάβα, Ντιλμπέρ.
Συνέντευξη στους Κώστα Αρβανίτη, Θάνια Βέζου και Κώστα Γούση– Μετά την πρόσφατη επίθεση στο Παρίσι, όλα τα μάτια είναι στραμμένα στο ISIS. Εσύ που συμμετείχες στην ηρωική αντίσταση στο Κομπάνι με τις γυναικείες δυνάμεις άμυνας (YPJ) πώς θα τους χαρακτήριζες;
– Το Ντάες, όπως αποκαλούμε το Ισλαμικό Κράτος, είναι η βρωμιά του ιμπεριαλισμού. Για την Ευρώπη μπορεί να είναι κάτι καινούργιο, αλλά εμείς τους πολεμάμε εδώ και χρόνια. Ο στόχος του Ντάες είναι να φοβηθεί η ανθρωπότητα και να κλονίσουν την ψυχολογία του κόσμου. Η έκρηξη στη Γαλλία ήταν αυτό ακριβώς που επιζητούσαν. Κανείς δεν ξέρει που μπορεί να επιτεθούν μετά. Στο Κομπάνι έδιναν ναρκωτικά στους μαχητές τους για να φέρουν εις πέρας τις επιθέσεις τους και να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό μας. Δεν τα κατάφεραν όμως, ούτε στο Κομπάνι ούτε πουθενά στη Ροζάβα. Διαστρεβλώνουν και χρησιμοποιούν το Ισλάμ για να διεξάγουν πόλεμο. Δεν είναι αυτό το Ισλάμ. Παρότι η πλειοψηφία στις περιοχές μας είναι μουσουλμάνοι δεν τα κατάφεραν, γιατί οι λαοί της Ροζάβα έχοντας ως πρόταγμα την αποδοχή όλων των θρησκειών, πέτυχαν να μη φοβηθούν το Ντάες, αλλά να συμβεί το αντίθετο. Επίσης, το Ντάες μισεί τις γυναίκες. Οι γυναίκες ήταν πάντα καταπιεσμένες στη Μέση Ανατολή και το Ισλάμ ήρθε να καλύψει μέχρι και τα μάτια τους. Ενάντια σε αυτό δώσαμε τον όρκο μας, οι γυναίκες, να αποκαλυφθούμε και να κερδίσουμε την ελευθερία μας.
– Ποιος είναι ο ρόλος των γυναικών στον αγώνα στη Ροζάβα και πως συνδέεται με τη γυναικεία χειραφέτηση;
– Η αρχή του δικού μας αγώνα ήταν ο αγώνας των γυναικών. Αυτή η ηρωική αντίσταση έχει βαφτεί με το χρώμα και τη θυσία των γυναικών, παράδειγμα είναι η Αρίν Μιρκάν. Το YPJ έχει αναλάβει να διαπαιδαγωγήσει τις γυναίκες πως ότι ήταν μέχρι στιγμής προνόμιο των ανδρών, είναι δικαίωμα των γυναικών. Μέχρι και την παιδεία πήραν από τις γυναίκες και η παιδεία έγινε προνόμιο των ανδρών. Οι άνδρες θέλανε να γράψουν την ιστορία όπως αυτοί θέλανε. Τώρα όμως εμείς λέμε πως οι γυναίκες γράφουν την ιστορία. Μέχρι τώρα μας λέγανε ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι μέσα στο σπίτι αλλά εμείς αποδείξαμε ότι η ομορφιά της γυναίκας είναι μέσα στη μάχη. Μας λέγανε ότι οι γυναίκες δε μπορούν να πολεμήσουν. Την μεγαλύτερη πειθαρχία, την μεγαλύτερη συγκέντρωση και την μεγαλυτερη αποτελεσματικότητα την έχουν δείξει στις μάχες οι γυναίκες. Ο στρατός για τις γυναίκες είναι κάτι ευγενικό και όχι πεδίο λεηλασιών και βαρβαρότητας. Σχετίζεται με την αντίσταση και όχι με το να καταστρέφεις και να ισοπεδώνεις. Τα όπλα θέλουν τρόπο στο πως θα τα πιάσεις και πως θα πολεμήσεις μ’ αυτά. Οι γυναίκες με τα λεπτά τους δάκτυλα πιάνουν το όπλο και γίνονται καλλιτέχνιδες. Οι καλύτερες χειρίστριες όπλων στη Ροζάβα είναι γυναίκες. Δεν πάει ούτε μια σφαίρα χαμένη.
– Πώς είναι η δομή και η καθημερινότητα στο στρατό του YPJ και ποια η σχέση του με το στρατό των ανδρών του YPG;
– Υπάρχουν διαφορετικές βαθμίδες με ομάδες των 4, των 12, των 20 και των 30 ατόμων. Η κάθε μονάδα κάνει συνέλευση και με βάση την ιδεολογική συγκρότηση και τη σωματική και στρατιωτική ικανότητα, επιλέγει τις διοικήτριες. Μέσα από τις καθημερινές μάχες που δίνουμε φαίνεται ποια μπορεί να μπει σε κάθε θέση. Όλες οι διοικήτριες των 4 βαθμίδων παίρνουν τις αποφάσεις σα συμβούλιο. Το συμβούλιο αποφασίζει ζητήματα τακτικής πολέμου και ιδεολογικά ζητήματα. Ο στρατός των ανδρών έχει ακριβώς το ίδιο σύστημα. Μια γυναίκα διοικήτρια μπορεί να δώσει διαταγή σε έναν άντρα αλλά όχι και το αντίστροφο. Κάθε 10 μέρες γίνονται ιδεολογικές και φιλοσοφικές συζητήσεις. Ακόμα και στις χειρότερες μέρες του πολέμου, αυτές οι συζητήσεις θα γίνουν. Σκοπός τους δεν είναι να επαναλαμβάνουμε πράγματα που έχουμε ήδη μάθει, αλλά να μαθαίνουμε καινούρια και να ανοίγουμε νέες συζητήσεις διευρύνοντας τους ορίζοντές μας. Διαβάζουμε τα βιβλία του Αμπντουλάχ Οτζαλάν και την θεωρία του δημοκρατικού φεντεραλισμού, αλλά και φιλοσοφικά ρεύματα από όλο τον κόσμο.
– Ποιοι χρηματοδοτούν και ποιοι στηρίζουν σύμφωνα με την εμπειρία σου το Ισλαμικό Κράτος;
Τα όπλα του Ντάες που παίρναμε όταν τους νικούσαμε στις μάχες ήταν βαρέα όπλα, υψηλής ποιότητας που τους παρείχαν οι ΗΠΑ. Το 70% των όπλων που πήραμε από το Ντάες ήταν τουρκικά όπλα, και πάρα πολλές ταυτότητες που βρήκαμε ήταν τουρκικές όπως και ο νοσοκομειακός εξοπλισμός, τα ιατρικά μηχανήματα και τα ασθενοφόρα. Όταν οι μαχητές του Ντάες τραυματίζονταν, περιθάλπτονταν σε δημόσια νοσοκομεία της Τουρκίας. Για εμάς δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Έξι τραυματίες του YPJ φτάσανε στην Άγκυρα παράνομα και το αριστερό συνδικάτο εκπαιδευτικών, βοήθησε για την περίθαλψή τους. Το Τουρκικό κράτος τους έπιασε και τους παρέδωσε στην Αλ-Νούσρα. Αυτή ήταν η κατάσταση με τους τραυματίες. Από το Τουρκικό Κουρδιστάν περνούσαν γιατροί εθελοντές, αλλά χωρίς νοσοκομειακό εξοπλισμό υπήρχε μεγάλο πρόβλημα και τα χειρουργεία γίνονταν σε σπίτια. Το αποτέλεσμα ήταν πως όσοι από τις δικές μας γραμμές είχαν τραυματιστεί βαριά να πεθαίνουν. Γι αυτό, ο πρώτος στόχος του Ντάες όταν έφτασε στο Κομπάνι ήταν να χτυπήσει τα νοσοκομεία της Ροζάβα.
Οραματιζόμαστε μια κοινωνία ελευθερίας και δικαιοσύνης
Κοινός αγώνας Κούρδων, Αράβων, Ασσύριων και όλων των λαών για ελευθερία
– Ποιος είναι ο ρόλος των διεθνών εθελοντών και εθελοντριών στον αγώνα;
Πολλές εθελόντριες και εθελοντές δεν ήξεραν τίποτα για μας. Όταν έρχονταν πάθαιναν ένα σοκ. Όταν έβλεπαν όμως πως ήταν οι δομές και πόσο δυνατές ήταν οι σχέσεις μας, ηρεμούσαν. Αυτό που τελικά τους έκανε να μπαίνουν με δύναμη στη μάχη ήταν ακριβώς η συντροφικότητα στις σχέσεις μας και η ιδεολογία μας. Η δικαιοσύνη που υπήρχε ανάμεσα στα δικά μας τάγματα. Μοιράζονται στα καντόνια της Ροζάβα όταν φτάνουν με απόφαση του κεντρικού στρατιωτικού συμβουλίου και συγκροτούνται ως διεθνής ταξιαρχία. Όλες οι διεθνείς μονάδες μένουν στη Σενγκάλ και στη Ροζάβα. Πολλοί και πολλές από τις διεθνείς μονάδες έχουν χάσει τη ζωή τους στις μάχες.
Ποιοί είναι οι στόχοι του YPJ για το μέλλον της Συρίας και ποιες είναι οι σχέσεις σας με άλλες μονάδες, αλλά και εθνότητες που πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος;
Το όραμα του YPJ για τη Συρία είναι μια κοινωνία ελευθερίας, δικαιοσύνης, μια κοινωνία που όλα θα ξεκινάνε από το άτομο, το οποίο μαζί με τα άλλα άτομα θα συναποφασίζουν τη ζωή τους. Προωθούμε την ενότητα των δημοκρατικών δυνάμεων της Συρίας για τη ενιαία πάλη τους, με βάση το όραμα για μια ενωμένη δημοκρατική Συρία. Σήμερα αυτό το δημοκρατικό μέτωπο των δυνάμεων της Συρίας διευρύνεται και αποκτά υπόσταση. Ο αγώνας μας δεν είναι μόνο αγώνας των Κούρδων. Πολεμάμε για όλους τους λαούς της Συρίας, τους Άραβες, τους Ασσύριους κτλ. Πιστεύουμε ότι ο αγώνας μας αγγίζει και τους λαούς της Ευρώπης και όπου πολεμάνε οι άνθρωποι για την ελευθερία. Δεν παλεύουμε μόνο για την ελευθερία των Κούρδων γυναικών αλλά όλων των γυναικών του κόσμου. Και όσο υπάρχει έστω και μια γυναίκα που δεν είναι ελεύθερη, ο αγώνας μας δεν θα έχει τελειώσει. Ο αγώνας μας επίσης δε θα έχει τελειώσει αν δεν απελευθερωθεί ο Αμπτνουλάχ Οτσαλάν, γιατί όλες αυτές οι ιδέες προέρχονται απ’αυτόν.
– Πες μας κάτι από την προσωπική σου ιστορία και ένα μήνυμα που θα έστελνες έχοντας την τόσο πολύτιμη και ηρωική εμπειρία του YPJ;
– Ήρθα στον κόσμο στο Κομπάνι το 1994. Μεγάλωσα μαθαίνοντας για τη γυναίκα, για την απελευθέρωση και για τον κοινό μας αγώνα. Ποτέ δε σκέφτηκα τον εαυτό μου έξω από το σύνολο και ποτέ δε σκέφτηκα τη δική μου ζωή σαν κάτι ξεχωριστό από τη ζωή του λαού μου. Το καπιταλιστικό σύστημα εκμεταλλεύεται και καταπιέζει τις γυναίκες, και μόνο χωρίς αυτό οι γυναίκες θα είναι ελεύθερες. Εμείς σταθήκαμε στα πόδια μας και πολεμήσαμε για να έχουν οι γυναίκες τη ζωή που τους αξίζει. Ένας κόσμος που οι γυναίκες δε θα φοβούνται είναι ένας όμορφος κόσμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου